Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008

Οι στρατιώτες της απόγνωσης (του Μάνου Χωριανόπουλου) - NEWS 24/7


NEWS 24/7

Οι στρατιώτες της απόγνωσης

Επιμέλεια: Μάνος Χωριανόπουλος
25 Νοεμβρίου 2008

Ο Μαφιόζος "V" στο βιβλίο του "The Mafia Manager" είχε περιγράψει τις ομοιότητες που έχει οποιαδήποτε επιχείρηση, με τις οικογένειες της Μαφίας και είχε δείξει ότι οι τακτικές που χρησιμοποιούνται στο οργανωμένο έγκλημα μπορούν να οδηγήσουν στη μεγιστοποίηση του κέρδους των μεγάλων εταιρειών που λειτουργούν νόμιμα. Για το πόνημά του αυτό, ο "V" έχει γίνει περιζήτητος από τη Μαφία και αλλάζει συνεχώς κατοικία.

Το ίδιο έκανε και ο Ρομπέρτο Σαβιάνο στο βιβλίο του "Γόμορρα", που πρόσφατα μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο. Ο Σαβιάνο όμως χρησιμοποίησε διευθύνσεις και ονόματα για να δείξει τους στενούς δεσμούς του οργανωμένου εγκλήματος με την πραγματική οικονομία. Μόνο αυτό ήταν αρκετό ώστε οι αρχηγοί πολλών οικογενειών της Καμόρρα, της Ντραγκέτα και της Κόσα Νόστρα να θέλουν να κλάψουν γοερά...στην κηδεία του.

Όμως ο Σαβιάνο έκανε και κάτι άλλο, πολύ σημαντικό. Κάτι που ξεφέυγει από τα όρια του ιταλικού νότου. Μίλησε με στοιχεία και παραθέτοντας μαρτυρίες και περιστατικά για τον τρόπο που το έγκλημα μοιάζει με μοναδική διέξοδο, όταν το κοινωνικό κράτος υποχωρεί και οι πολίτες αφήνονται στην τύχη τους.

«Στην αρχή δούλευα σε ένα μπαρ, έπαιρνα 250 ευρώ το μήνα. Στο Σύστημα βγάζω τριακόσια ευρώ την εβδομάδα» λέει ένα 15χρονο παιδί στον Σαβιάνο, μιλώντας για τα κέρδη του από την ένταξή του στο «Σύστημα» δηλαδή στη Μαφία.

Η αιτιολογική σχέση της ανεργίας και της φτώχειας με την εγκληματικότητα είναι ένα θέμα που βεβαίως αφορά και τη χώρα μας. Στην Ελλάδα έχουμε την τάση να βλέπουμε το θύμα(τον φτωχό που μπορεί να στραφεί προς το έγκλημα) ως θύτη(ο απόβλητος εγκληματίας). Στη συνέχεια τον πετάμε στη φυλακή, και αν δεν εξοντωθεί βγαίνει με ντοκτορά στο έγκλημα. Ξεχνάμε ότι η κοινωνία επιλέγει τους εγκληματίες της και αρνούμαστε να εξετάσουμε τα πραγματικά αίτια που οδηγούν σε παραβατικές συμπεριφορές.

Το πρόβλημα μπορεί να μην έχει τις διαστάσεις που έχει στην Ιταλία, αλλά οι συνθήκες υπάρχουν και εδώ. Η ανεργία και η φτώχεια αυξάνονται και πολλές περιοχές υποβαθμίζονται κάνοντας τους κατοίκους τους -ιδιαίτερα τους νέους- να ασφυκτιούν.

Αν η Πολιτεία και όλοι εμείς οι «υγιείς και αξιοπρεπείς» δεν δράσουμε και αν συνεχίσει η υποχώρηση του κοινωνικού κράτους, ίσως σε λίγα χρόνια εγχώριες συμμορίες να στρατολογούν και εδώ παιδιά χωρίς διέξοδο και μέλλον.

Βεβαίως, τα παραπάνω είναι ψιλά γράμματα. Προέχει η σωτηρία των golden boys και των τραπεζιτών. Οι νέοι μπορούν να περιμένουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου