Η Ορχήστρα West Eastern Divan αποτελεί μια ηχηρή απόδειξη ότι η μουσική μπορεί να ενώσει τους λαούς, να γεφυρώσει ακόμη και τις πιο αντίθετες πλευρές και να διασώσει την ελπίδα για ειρήνη. Για την Ορχήστρα West Eastern Divan όλα ξεκίνησαν στις αρχές του 1990 μετά από μια τυχαία συνάντηση του Αργεντινο-Ισραηλινού μουσικοσυνθέτη Daniel Barenboim και του Αμερικανο-Παλαιστινίου Edward Said.
Ο Barenboim είχε να επιδείξει μια εκπληκτική ορχηστική καριέρα, μεταξύ άλλων, ως Μουσικός Διευθυντής της Ορχήστρας του Παρισίου, της Συμφωνικής Ορχήστρας του Σικάγο και της Όπερας του Βερολίνου. Ο Said από την άλλη, είχε διαγράψει μια μοναδική επιστημονική πορεία στο Πανεπιστήμιο Columbia της Αμερικής. Υποστηρικτής ο ίδιος του δικαιώματος των Παλαιστινίων για απελευθέρωση, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα βασικές αξιώσεις των Ισραηλινών, δεν παρέλειψε να ασκήσει κριτική και στις δύο πλευρές, προβάλλοντας την μέση οδό, την ειρηνική συνύπαρξη των δύο λαών, ως την μόνη βιώσιμη λύση.
Μετά από την τυχαία γνωριμία τους, o Barenboim και ο Said συνειδητοποίησαν ότι είχαν πολύ περισσότερα κοινά από ότι αρχικά θεωρούσαν. Αποφάσισαν έτσι να ξεκινήσουν ένα πιλοτικό, κατά βάση μουσικό, πρόγραμμα, με καθαρές όμως πολιτικές και ανθρωπιστικές προεκτάσεις. Ιδρύοντας την West Eastern Divan θέλησαν να δημιουργήσουν μια κοινή αραβο-ισραηλινή ορχήστρα, φέρνοντας κοντά νέους μουσικούς από το Ισραήλ, την Παλαιστίνη και από άλλα αραβικά κράτη.
Οι νέοι αυτοί μουσικοί ήρθαν αντιμέτωποι με μια νέα πραγματικότητα. Ενώ έως τότε η συνύπαρξη και η συνεργασία μεταξύ τους σε οποιοδήποτε επίπεδο φαινόταν αδιανόητη, η πρωτοβουλία αυτή τους ένωσε, καθιστώντας την επιτυχία κοινή προσπάθεια όλων, τόσο Ισραηλινών όσο και Παλαιστινίων. Συγχρόνως, τους δόθηκε η δυνατότητα να συνομιλήσουν, να γνωριστούν καλύτερα και να αφήσουν πίσω τους τις προκαταλήψεις και το μίσος.
Η ορχήστρα έγινε πολύ σύντομα ό,τι πιο σημαντικό για την ζωή του Said και του Barenboim. Το 2003 ο Said πεθαίνει και ο Barenboim ακόμη πιο αποφασιστικά, και εις μνήμην πλέον του φίλου του, συνεχίζει το εγχείρημα. Η West Eastern Divan συνεχίζει έως σήμερα τις ζωντανές εμφανίσεις της υπενθυμίζοντας σε όλους μας ότι, παρά τις βαθιές και ανεπούλωτες πληγές Ισραηλινών και Παλαιστινίων, η ελπίδα για ειρηνική συνύπαρξη μπορεί και πρέπει να παραμείνει ζωντανή.
Γι’ αυτό και στην εμφάνιση της Ορχήστρας στην Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, στις 18 Δεκεμβρίου 2006 ο Πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ τίμησε την προσπάθεια αυτή λέγοντας: «Η πολιτική και η διπλωματία δεν είναι οι μόνοι δρόμοι που μπορούν να οδηγήσουν στην ειρήνη. Η τέχνη μπορεί να δημιουργήσει ελπίδα, έμπνευση και να προσφέρει ένα βήμα προώθησης της ειρήνης και της συμφιλίωσης των λαών».
Η φωτογραφία προέρχεται από το εξώφυλλο του DVD που είναι αφιερωμένο στην Ορχήστρα και την συναυλία της στην Ramallah. «Αυτό το οποίο έχει μεγαλύτερη αξία…», λένε οι νεαροί μουσικοί της Ορχήστρας στο αφιέρωμα αυτό, «είναι το γεγονός ότι συνυπάρχουμε σε αυτήν την Ορχήστρα. Για να καταφέρουμε να παίξουμε μαζί μουσική πρέπει πρώτα από όλα να εμπιστευτούμε ο ένας τον άλλο. Και αυτό είναι σίγουρα κάτι που λείπει από τους λαούς μας»
{Περισσότερες πληροφορίες για την West Eastern Divan μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα: http://west-easterndivan.artists.warner.de/}
Εφημερίδα "Πολίτης της Θράκης"
www.politis-thrakis.gr
(Πηγή: http://kibotos.blogspot.com/
25/7/2007 Μουσικές γωνιές του κόσμου: West-Eastern Divan Η Ορχήστρα της Ειρήνης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου