της Χριστιάννας Λούπα
“Εργκενεκόν” είναι η ονομασία της μυθικής πατρώας γης των τουρκικών φυλών που οδηγήθηκαν εκεί σύμφωνα με το μύθο, από ένα θηλυκό λύκο.
Στις μέρες μας η λέξη «Εργκενεκόν» είναι αυστηρά απαγορευμένη στην Τουρκία, καθότι στο άκουσμά της κινητοποιείται σύμπασα η αστυνομία, η κυβέρνηση, οι μυστικές υπηρεσίες, ο στρατός, το δικαστικό σώμα, οι δημοσιογράφοι, οι ξένοι ανταποκριτές, οι χαρτορίχτρες, τα μέντιουμ, οι νοικοκυρές, ο Ερντογάν αυτοπροσώπως και ο ίδιος ο Κεμάλ από το μαυσωλείο του. Κι όλα αυτά, γιατί «Εργκενεκόν» δεν είναι παρά το όνομα παρακρατικής οργάνωσης, που φιλοδοξεί με πραξικόπημα να ανατρέψει την ισλαμοδημοκρατική κυβέρνηση Ερντογάν.
Πράγματι, το περασμένο καλοκαίρι έγιναν δεκάδες συλλήψεις. Μεταξύ των συλληφθέντων και αρκετοί στρατιωτικοί, όπως ο “σκοτεινός” απόστρατος στρατηγός Βελί Κιουτσούκ, που φέρεται να εμπλέκεται στις, χωρίς δικαστικές αποφάσεις, εκτελέσεις Κούρδων εθνικιστών την δεκαετία του 1990, αλλά και στη δολοφονία του αρμενικής καταγωγής εκδότη Χραντ Ντινκ, στην Κωνσταντινούπολη.
Με αφορμή την ανακάλυψη ολόκληρων κρυφών οπλοστασίων με καλάσνικοφ, βόμβες, εκρηκτικά και διάφορα όπλα, η αστυνομία συνέχισε τις συλλήψεις την περασμένη εβδομάδα, όπου ως εμπλεκόμενα φέρονται ανώτατα στελέχη της αστυνομίας, του στρατού, αλλά και καθηγητές Πανεπιστημίων.
Πρόκειται επομένως για μια καλοστημένη οργάνωση του «βαθέως κράτους» που προασπίζεται τον κοσμικό – κεμαλικό χαρακτήρα της Τουρκίας, έχοντας απλώσει τα πλοκάμια της σε όλους τους τομείς του κρατικού μηχανισμού και του δημόσιου βίου. Σκοπό έχει την αποσταθεροποίηση της ομαλότητας για να μπορέσει να επιβληθεί δια των όπλων και “modus operandi” τη διάδοση παραποιημένων ή ψεύτικων πληροφοριών, την τοποθέτηση βομβών, τις δολοφονίες διακεκριμένων Tούρκων πολιτών. Έτσι ο στρατός θα βρει πρόσφορο το έδαφος για να παρέμβει.
Σημαντική εξ άλλου είναι η επισήμανση του φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατικής Τουρκίας, ότι παρόμοιοι παρακρατικοί μηχανισμοί εμφανίστηκαν για πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο του 1955 και προκάλεσαν τα γνωστά επεισόδια κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, ενώ το ίδιο Κόμμα ζητά τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για τους μηχανισμούς αυτούς.
Και μολονότι το Συμβούλιο της Ευρώπης, προειδοποίησε πως οι εξελίξεις αυτές απειλούν την πολιτική σταθερότητα και τη δημοκρατική λειτουργία των θεσμών και καθυστερούν την εφαρμογή των πολιτικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων που τόσο χρειάζεται η Τουρκία, το καζάνι συνεχίζει να βράζει, με την πλειοψηφία των Τούρκων να διατείνεται – σύμφωνα με δημοσκοπήσεις - ότι πάλι Ερντογάν θα ξαναψήφιζε και τους σκληροπυρηνικούς Τούρκους στρατηγούς να τρίζουν τα δόντια.
Πού θα καταλήξουν όλα αυτά; Σε εμφύλιο ή πραξικόπημα; Και η Ελλάδα; Μήπως εμπλακεί κι αυτή στα γρανάζια της κρίσης της «γείτονος», που ευκαιρία ψάχνει να πάρει κανένα νησάκι; Και η Ευρωπαϊκή Ένωση; Μα γιατί αλήθεια κάθεται ακόμα και συζητά για μελλοντική ένταξη της Τουρκίας; Για ποιο λόγο θα πρέπει να μεταφερθούν τα σοβαρότατα προβλήματα μιας ασιατικής χώρας στην καρδιά της Ευρώπης; Δεν μας φτάνουν τα δικά μας; Τώρα μάλιστα που κι ο Μπους πάει σπίτι του, η Αμερική θα συνεχίσει να κανακεύει τα αγαπημένα παιδιά της;
Σύντομα θα ξέρουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου