Νερό: Πηγή ζωής ή δηλητήριο;

της Χριστιάννας Λούπα

Στη χώρα των σκανδάλων, όπου η μια αποκάλυψη διαδέχεται την άλλη κι όλα μοιάζουν ξεχαρβαλωμένα κι ανεξέλεγκτα, πώς θα μπορούσαν να λείψουν άραγε και κάποιες παρατυπίες σχετικά με θέματα ζωτικής σημασίας, που ωστόσο μοιάζουν να επισκιάζονται από τον ανεμοστρόβιλο των δωροδοκιών, των ομολόγων του νεποτισμού και της διασπάθισης του δημοσίου χρήματος; Κι αφού ολόκληρη η χώρα «βρωμάει» απ’ άκρη σ’ άκρη, πώς θα μπορούσε να μη… «βρωμάει» και το νερό που πίνουμε;

Όταν η Έριν Μπρόκοβιτς ανακάλυψε ότι το νερό στο Χίνκλεϋ ήταν μολυσμένο με εξασθενές χρώμιο, είχε να τα βάλει με μία εταιρεία που ήταν υπεύθυνη. Αντίθετα, στην υπόθεση των Οινοφύτων και του ποταμού Ασωπού, που αποκαλύφθηκε τη χρονιά που πέρασε, δεν είναι μία αλλά δεκάδες βιομηχανίες και βιοτεχνίες που ρίχνουν τα λύματά τους στο ποτάμι. Το Χίνκλεϋ είχε πληθυσμό εξακοσίων περίπου κατοίκων, ενώ τα Οινόφυτα τριάντα χιλιάδων. Επίσης, στην περίπτωση του Χίνκλεϊ τα αποτελέσματα των εξετάσεων έδειξαν 22 μικρογραμμάρια εξασθενούς χρωμίου ανά κυβικό μέτρο, ενώ στην υπόθεση του Ασωπού η ίδια ουσία ξεπερνά τα 50.000 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο!

Ένα χρόνο μετά ωστόσο, ένα άλλο περιβαλλοντικό σκάνδαλο έρχεται να ταράξει τα νερά της σαθρής ελληνικής πραγματικότητας. Τα δημοτικά σφαγεία της Θήβας, στα οποία είχε ξαναγίνει σύσταση και υποτίθεται ότι συμμορφώθηκαν, εξακολουθούν να ρίχνουν ζωικά απόβλητα στον παρακείμενο παραπόταμο Καλαμίτη, που εκβάλλει στην Υλίκη, η οποία, ως γνωστόν, υδροδοτεί την πρωτεύουσα, αλλά και τις περιοχές εκείνες που υδροδοτούνταν από τον Ασωπό πριν γίνουν οι αποκαλύψεις.

Φοβάμαι ότι όποιος δει το σχετικό βίντεο του ΣΚΑΪ, δεν πρόκειται να ξαναπιεί νερό από τη βρύση στη ζωή του. Αίματα, έντερα, δέρματα και περιττώματα ζώων μολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα, κατάλοιπα των οποίων αναμφίβολα καταλήγουν στο ποτήρι μας! Κι ας χλωριώνεται το νερό, όπως γνωρίζουμε όλοι. Κι όσο πιο βρώμικο είναι, τόσο πιο πολύ χλωριώνεται. Κι όσο πιο πολύ χλώριο πίνουμε, τόσο πιο επικίνδυνο για την υγεία μας γίνεται!

Δεν είναι η πρώτη φορά βέβαια που οι «ωραίοι Έλληνες» της Μπανανίας πετάμε ό,τι μας περισσεύει στο δρόμο ή όπου αλλού μας διευκολύνει. Πάρτε για παράδειγμα το άδειο κουτί των τσιγάρων που ο οδηγός του προπορευόμενου αυτοκινήτου πετά από το παράθυρο, το ξεχαρβαλωμένο στρώμα που ο γείτονας αποφάσισε να ξεφορτωθεί βγάζοντάς το στο πεζοδρόμιο, το παλιό αυτοκίνητο παρατημένο σε κάποιο στενό, τις ακαθαρσίες των κατοικίδιων που οι ιδιοκτήτες δεν μαζεύουν από τα πεζοδρόμια, αφού το συμπαθέστατο ζωάκι τους κάνει την ανάγκη του και τέλος τα ίδια τα ανεπιθύμητα πλέον κατοικίδια που οι «φιλόζωοι» ιδιοκτήτες εγκαταλείπουν στους πέντε δρόμους.

Τα βιομηχανικά απόβλητα όμως είναι ένα πολύ σοβαρότερο θέμα, που έχει να κάνει με την υγεία μας. Πόσα ποτάμια και ρέματα που καταλήγουν στη θάλασσα δεν είναι μολυσμένα με τοξικά εργοστασιακά λύματα; Για να μην αναφέρουμε για τις πηγές στη Βόρεια Ελλάδα, που βρέθηκαν επιβαρυμένες με αρσενικό, λόγω των πετρωμάτων πιθανότατα, πλην όμως δεν πρέπει να υπάρχει κρατικός έλεγχος για το πόσιμο νερό σε όλη την ελληνική επικράτεια;

Όσον αφορά τα δημοτικά σφαγεία της Θήβας, πέρυσι είχαν δημιουργήσει μία αυτοσχέδια, χωμάτινη, γούρνα για να ρίχνουν τα ζωικά απόβλητα μολύνοντας το περιβάλλον. Η Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας της Νομαρχίας Βοιωτίας, μετά από αυτοψία, είχε διαπιστώσει ανεξέλεγκτη παροχέτευση υγρών αποβλήτων από τη λειτουργία των σφαγείων με κίνδυνο δυσμενών επιπτώσεων σε βάρος της δημόσιας υγείας και καλούσε το δήμο να συμμορφωθεί.
Τα σφαγεία έκλεισαν μόνο για ένα μήνα και παραμονές του Πάσχα ξαναλειτούργησαν. Η υποτιθέμενη συμμόρφωση όμως δεν ήταν παρά μια απάτη, αφού, σύμφωνα με τον ΣΚΑΪ, ζωικά απόβλητα διοχετεύονται στον παραπόταμο - που αποκτά κόκκινο χρώμα - μέσω ενός καλά κρυμμένου αγωγού.

Η λίμνη Υλίκη άλλωστε, υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι μολύνεται και από φυτοφάρμακα εξ αιτίας μικρών παρακείμενων χωματερών και στις οποίες, εκτός από σάπια αγροτικά προϊόντα, έπιπλα, λάστιχα και παντός είδους σαβούρα, έχουν πεταχτεί επικίνδυνα φυτοφάρμακα όχι μόνο για τους υδρόβιους οργανισμούς αλλά και τον άνθρωπο.

Οι παραβάσεις αφορούν τις οδηγίες 2006/11/EΚ για τη ρύπανση που προκαλείται από ορισμένες επικίνδυνες ουσίες που εκχέονται στο υδάτινο περιβάλλον, 80/68/EΟΚ περί προστασίας των υπογείων υδάτων, 91/689/EΟΚ για τα επικίνδυνα απόβλητα και τέλος 98/83/EΚ για το πόσιμο νερό και προβλέπω ότι σύντομα θα εισπράξουμε πάλι το σχετικό πρόστιμο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, που δε θα είναι καθόλου ευκαταφρόνητο!

Όσο για τους κατοίκους των Οινοφύτων και των γύρω περιοχών… τυχεροί είναι! Γλύτωσαν από τον Ασωπό κι έπεσαν στην Υλίκη. Από τον Άννα στον Καϊάφα δηλαδή!