Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ασωπός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ασωπός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009

Μελέτη του ΙΓΜΕ επιβεβαιώνει την τεράστια μόλυνση του Ασωπού - in.gr


Eurokinissi
Στη μελέτη καταγράφονται συγκεντρώσεις άνω των 100 μικρογραμμαρίων εξασθενούς χρωμίου ανά λίτρο νερού

19/2/2009
Αθήνα

Κρυφές έμειναν επί μήνες οι μετρήσεις του ΙΓΜΕ που δείχνουν καταστροφή των υπόγειων υδάτων της ευρύτερης περιοχής της λεκάνης του Ασωπού από επικίνδυνα τοξικά, όπως εξασθενές χρώμιο και άλλες καρκινογόνες ουσίες.

Σύμφωνα με τα Νέα, παρόλο που η συγκεκριμένη μελέτη ολοκληρώθηκε τον Φεβρουάριο του 2008 και κοινοποιήθηκε στην Κεντρική Υπηρεσία Υδάτων του ΥΠΕΧΩΔΕ, δεν δόθηκε στη Νομαρχία Ανατολικής Αττικής με την αιτιολογία ότι «κατά τη γνώμη της υπηρεσίας μας, δεν τεκμηριώνονται επαρκώς τα συμπεράσματά της».

Στη μελέτη καταγράφονται συγκεντρώσεις που ξεπερνούν τα 100 μικρογραμμάρια εξασθενούς χρωμίου ανά λίτρο νερού. Αυτές εντοπίζονται στην Παραλία Αυλίδος, βορειοανατολικά του Αγίου Θωμά, δυτικά από τα Οινόφυτα και νοτιοανατολικά του Ασπροκάμπου.

Συγκεντρώσεις της τάξεως των 50 μικρογραμμαρίων εξασθενούς χρωμίου εμφανίζονται κατά κύριο λόγο νότια των Οινοφύτων πέριξ της κοίτης του Ασωπού, βόρεια και ανατολικά του Ασπροκάμπου, ενώ στα 20-30 μικρογραμμάρια βρίσκονται τα υπόγεια ύδατα βόρεια του Σχηματαρίου, στον Ωρωπό και το Χαλκούτσι.

Την ίδια ώρα, το όριο ποσιμότητας σύμφωνα με την νομοθεσία είναι 50 μικρογραμμάρια ολικού χρωμίου -και όχι μόνο εξασθενούς- ανά λίτρο, ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κατατάσσει το εξασθενές χρώμιο ως καρκινογόνο ουσία που δεν θα έπρεπε να συναντάται στο νερό.

Διαπιστώνονται, επίσης, συγκεντρώσεις ολικού σιδήρου που ξεπερνούσαν τα 1.000, ακόμα και τα 2.000 μικρογραμμάρια ανά λίτρο (το όριο ανέρχεται στα 200) στα υπόγεια ύδατα ανατολικά της Παραλίας Αυλίδας, στον κάμπο του Ασωπού νότια των Οινοφύτων, βόρεια του Χαλκουτσίου, ανατολικά της Συκαμίνου, βορειοδυτικά του Αγίου Θωμά και νότια του Ασπροκάμπου.

Όσο για τις συγκεντρώσεις νικελίου -του οποίου το όριο είναι 20 μικρογραμμάρια- υπερβάσεις καταγράφηκαν στα δείγματα υπόγειων νερών που ελήφθησαν από την περιοχή ανάμεσα στα Οινόφυτα και τον Ωρωπό και βορειοανατολικά του ρέματος Θερμιδώνα, παραποτάμου του Ασωπού.

Επιπλέον, εντοπίστηκαν πολύ υψηλές συγκεντρώσεις νιτρικών, φωσφορικών αλλά και ολικού χρωμίου που ξεπερνούσαν κατά πολύ τα υπάρχοντα όρια.

Όπως τονίζει ο πρόεδρος του Συλλόγου Επιστημόνων του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών Παναγιώτης Σαμπατακάκης, «το ΙΓΜΕ διαθέτει εμπειρία άνω των 50 χρόνων και καμία του μελέτη δεν έχει αμφισβητηθεί».

Newsroom ΔΟΛ

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008

Νερό: Πηγή ζωής ή δηλητήριο;


της Χριστιάννας Λούπα

Στη χώρα των σκανδάλων, όπου η μια αποκάλυψη διαδέχεται την άλλη κι όλα μοιάζουν ξεχαρβαλωμένα κι ανεξέλεγκτα, πώς θα μπορούσαν να λείψουν άραγε και κάποιες παρατυπίες σχετικά με θέματα ζωτικής σημασίας, που ωστόσο μοιάζουν να επισκιάζονται από τον ανεμοστρόβιλο των δωροδοκιών, των ομολόγων του νεποτισμού και της διασπάθισης του δημοσίου χρήματος; Κι αφού ολόκληρη η χώρα «βρωμάει» απ’ άκρη σ’ άκρη, πώς θα μπορούσε να μη… «βρωμάει» και το νερό που πίνουμε;

Όταν η Έριν Μπρόκοβιτς ανακάλυψε ότι το νερό στο Χίνκλεϋ ήταν μολυσμένο με εξασθενές χρώμιο, είχε να τα βάλει με μία εταιρεία που ήταν υπεύθυνη. Αντίθετα, στην υπόθεση των Οινοφύτων και του ποταμού Ασωπού, που αποκαλύφθηκε τη χρονιά που πέρασε, δεν είναι μία αλλά δεκάδες βιομηχανίες και βιοτεχνίες που ρίχνουν τα λύματά τους στο ποτάμι. Το Χίνκλεϋ είχε πληθυσμό εξακοσίων περίπου κατοίκων, ενώ τα Οινόφυτα τριάντα χιλιάδων. Επίσης, στην περίπτωση του Χίνκλεϊ τα αποτελέσματα των εξετάσεων έδειξαν 22 μικρογραμμάρια εξασθενούς χρωμίου ανά κυβικό μέτρο, ενώ στην υπόθεση του Ασωπού η ίδια ουσία ξεπερνά τα 50.000 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο!

Ένα χρόνο μετά ωστόσο, ένα άλλο περιβαλλοντικό σκάνδαλο έρχεται να ταράξει τα νερά της σαθρής ελληνικής πραγματικότητας. Τα δημοτικά σφαγεία της Θήβας, στα οποία είχε ξαναγίνει σύσταση και υποτίθεται ότι συμμορφώθηκαν, εξακολουθούν να ρίχνουν ζωικά απόβλητα στον παρακείμενο παραπόταμο Καλαμίτη, που εκβάλλει στην Υλίκη, η οποία, ως γνωστόν, υδροδοτεί την πρωτεύουσα, αλλά και τις περιοχές εκείνες που υδροδοτούνταν από τον Ασωπό πριν γίνουν οι αποκαλύψεις.

Φοβάμαι ότι όποιος δει το σχετικό βίντεο του ΣΚΑΪ, δεν πρόκειται να ξαναπιεί νερό από τη βρύση στη ζωή του. Αίματα, έντερα, δέρματα και περιττώματα ζώων μολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα, κατάλοιπα των οποίων αναμφίβολα καταλήγουν στο ποτήρι μας! Κι ας χλωριώνεται το νερό, όπως γνωρίζουμε όλοι. Κι όσο πιο βρώμικο είναι, τόσο πιο πολύ χλωριώνεται. Κι όσο πιο πολύ χλώριο πίνουμε, τόσο πιο επικίνδυνο για την υγεία μας γίνεται!

Δεν είναι η πρώτη φορά βέβαια που οι «ωραίοι Έλληνες» της Μπανανίας πετάμε ό,τι μας περισσεύει στο δρόμο ή όπου αλλού μας διευκολύνει. Πάρτε για παράδειγμα το άδειο κουτί των τσιγάρων που ο οδηγός του προπορευόμενου αυτοκινήτου πετά από το παράθυρο, το ξεχαρβαλωμένο στρώμα που ο γείτονας αποφάσισε να ξεφορτωθεί βγάζοντάς το στο πεζοδρόμιο, το παλιό αυτοκίνητο παρατημένο σε κάποιο στενό, τις ακαθαρσίες των κατοικίδιων που οι ιδιοκτήτες δεν μαζεύουν από τα πεζοδρόμια, αφού το συμπαθέστατο ζωάκι τους κάνει την ανάγκη του και τέλος τα ίδια τα ανεπιθύμητα πλέον κατοικίδια που οι «φιλόζωοι» ιδιοκτήτες εγκαταλείπουν στους πέντε δρόμους.

Τα βιομηχανικά απόβλητα όμως είναι ένα πολύ σοβαρότερο θέμα, που έχει να κάνει με την υγεία μας. Πόσα ποτάμια και ρέματα που καταλήγουν στη θάλασσα δεν είναι μολυσμένα με τοξικά εργοστασιακά λύματα; Για να μην αναφέρουμε για τις πηγές στη Βόρεια Ελλάδα, που βρέθηκαν επιβαρυμένες με αρσενικό, λόγω των πετρωμάτων πιθανότατα, πλην όμως δεν πρέπει να υπάρχει κρατικός έλεγχος για το πόσιμο νερό σε όλη την ελληνική επικράτεια;

Όσον αφορά τα δημοτικά σφαγεία της Θήβας, πέρυσι είχαν δημιουργήσει μία αυτοσχέδια, χωμάτινη, γούρνα για να ρίχνουν τα ζωικά απόβλητα μολύνοντας το περιβάλλον. Η Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας της Νομαρχίας Βοιωτίας, μετά από αυτοψία, είχε διαπιστώσει ανεξέλεγκτη παροχέτευση υγρών αποβλήτων από τη λειτουργία των σφαγείων με κίνδυνο δυσμενών επιπτώσεων σε βάρος της δημόσιας υγείας και καλούσε το δήμο να συμμορφωθεί.
Τα σφαγεία έκλεισαν μόνο για ένα μήνα και παραμονές του Πάσχα ξαναλειτούργησαν. Η υποτιθέμενη συμμόρφωση όμως δεν ήταν παρά μια απάτη, αφού, σύμφωνα με τον ΣΚΑΪ, ζωικά απόβλητα διοχετεύονται στον παραπόταμο - που αποκτά κόκκινο χρώμα - μέσω ενός καλά κρυμμένου αγωγού.

Η λίμνη Υλίκη άλλωστε, υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι μολύνεται και από φυτοφάρμακα εξ αιτίας μικρών παρακείμενων χωματερών και στις οποίες, εκτός από σάπια αγροτικά προϊόντα, έπιπλα, λάστιχα και παντός είδους σαβούρα, έχουν πεταχτεί επικίνδυνα φυτοφάρμακα όχι μόνο για τους υδρόβιους οργανισμούς αλλά και τον άνθρωπο.

Οι παραβάσεις αφορούν τις οδηγίες 2006/11/EΚ για τη ρύπανση που προκαλείται από ορισμένες επικίνδυνες ουσίες που εκχέονται στο υδάτινο περιβάλλον, 80/68/EΟΚ περί προστασίας των υπογείων υδάτων, 91/689/EΟΚ για τα επικίνδυνα απόβλητα και τέλος 98/83/EΚ για το πόσιμο νερό και προβλέπω ότι σύντομα θα εισπράξουμε πάλι το σχετικό πρόστιμο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, που δε θα είναι καθόλου ευκαταφρόνητο!

Όσο για τους κατοίκους των Οινοφύτων και των γύρω περιοχών… τυχεροί είναι! Γλύτωσαν από τον Ασωπό κι έπεσαν στην Υλίκη. Από τον Άννα στον Καϊάφα δηλαδή!