της Χριστιάννας Λούπα
Το ’πε και το ’κανε η Μόσχα! Με τον καινούριο χρόνο διέκοψε την παροχή φυσικού αερίου προς την Ουκρανία, όπως είχε προειδοποιήσει, λόγω του χρέους της τελευταίας προς τη ρωσική Gazprom, που ανέρχεται στα δύο δισεκατομμύρια δολάρια περίπου.
Άλλο που δεν ήθελε βέβαια το Κρεμλίνο! Γιατί, όπως και να το κάνεις, της το φύλαγε μάλλον της Ουκρανίας από το καλοκαίρι, που είχε υποστηρίξει τη Γεωργία στον πόλεμο των τεσσάρων ημερών. Επί πλέον, σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές, η Ρωσία προσπαθεί να εκμεταλλευθεί τη διαμάχη μεταξύ των φίλα προσκείμενων προς τη Δύση πολιτικών της Ουκρανίας.
Εξ άλλου, πρόκειται για μια καταπληκτική ευκαιρία της Μόσχας να τονίσει την αναγκαιότητα του αγωγού North Stream. Όπως τόνισε ο Βλαντιμίρ Πούτιν, η διένεξη ανάμεσα στη Ρωσία και στην Ουκρανία θα πειθαναγκάσει τους Ευρωπαίους να υποστηρίξουν το σχέδιο κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου North Stream, ο οποίος θα συνδέει κατ’ ευθείαν τη Ρωσία με τη Γερμανία, περνώντας κάτω από τη Βαλτική Θάλασσα.
Η Ευρώπη ωστόσο, εν αντιθέσει με το 2006 που είχε επαναληφθεί η ίδια ιστορία, δεν δείχνει να ανησυχεί ιδιαίτερα, καθότι ο Μεντβέντεφ διαβεβαίωσε ότι η διακοπή αυτή δεν θα επηρεάσει τη Γηραιά Ήπειρο και προς επίρρωση μάλιστα των λόγων του, η Gazprom φροντίζει να διοχετεύει περισσότερο αέριο μέσω Λευκορωσίας και Τουρκίας. Έτσι, εφησυχασμένη η Ευρωπαϊκή Ένωση και παρόλο που έντεκα χώρες αντιμετωπίζουν ήδη προβλήματα έλλειψης φυσικού αερίου, δήλωσε πως πρόκειται για «μία διαμάχη με εμπορικό χαρακτήρα, που θα πρέπει να επιλυθεί από τις δύο πλευρές» και παραμένει με το βλέμμα στραμμένο στη Γάζα, μολονότι ανήμπορη να παίξει καταλυτικό ρόλο στην περιοχή.
Με την Τσεχία, που μόλις ανέλαβε την προεδρία της Ε.Ε., ευθέως ταγμένη υπέρ του Ισραήλ και τη Γαλλία να προσπαθεί να βρει συμβιβαστική λύση, ενώ μέχρι πρόσφατα «σαλιάριζε» με το Ισραήλ, έχει ξεκινήσει ανθρωπιστική βοήθεια καθώς και επίσκεψη στη διακεκαυμένη ζώνη Ευρωπαίων ηγετών, που «έπιασαν» το μπαλάκι που τους πέταξαν οι Η.Π.Α. Κανείς πάντως δεν φαίνεται αρκετά πρόθυμος να τα βάλει με το ισραηλινό λόμπυ, ώστε να χτυπήσει τη γροθιά του πάνω στο μαχαίρι, προκειμένου να σταματήσει το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα.
«Δεν πρόκειται για οργή της ισραηλινής κυβέρνησης, αλλά για ένα προληπτικό χτύπημα προς τον Μπάρακ Ομπάμα», πολύ εύστοχα παρατηρεί ο Στέλιος Κούλογλου (tvxs.gr). «Το Τελ Αβίβ υποπτεύεται ότι, παρά τις προσπάθειες που έχει κάνει, o νέος Αμερικανός πρόεδρος δεν είναι τόσο φιλοϊσραηλινός όσο ο απερχόμενος».
Η αποτυχία πάντως της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διαμεσολαβήσει για το Μεσανατολικό αφενός και η απροθυμία της να βρει συμβιβαστική λύση στο ενεργειακό ζήτημα μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας αφετέρου, ενισχύουν ολοένα και περισσότερο την άποψη ότι η Ένωση αδυνατεί να διαδραματίσει αποφασιστικό ρόλο στα παγκόσμια δρώμενα. «Επιθυμούν να αναλάβουν πρωτοβουλίες σχετικά με τα ζητήματα του πλανήτη όμως δεν έχουν τα μέσα, τις ικανότητες ή την πυγμή να το κάνουν», σχολιάζει ο Fredrik Erixon, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Κέντρου για τη Διεθνή Πολιτική Οικονομία, που εδρεύει στις Βρυξέλλες.
Όπως και να ‘χει πάντως το πράγμα, το 2009 κάθε άλλο παρά ευοίωνο διαφαίνεται τόσο για την τσακισμένη από την οικονομική κρίση Ευρώπη, όσο και για ολόκληρη την χειμαζόμενη από τη φτώχεια και την ανέχεια καθημαγμένη και φλεγόμενη Υδρόγειο.
