Παρασκευή 10 Απριλίου 2009
Τρίτη 7 Απριλίου 2009
Πωλούνται για €200 παιδιά από το Ιράκ ! - TO BHMA
Η ανέχεια του λαού και η διαφθορά των υπαλλήλων διευκολύνουν το λαθρεμπόριο ανηλίκων
Μια γυναίκα περιμένει ανθρωπιστική βοήθεια με το μωρό στην αγκαλιά και υπό την κάλυψη ενός αμερικανού στρατιώτη. Η απελπισία οδηγεί μερικές οικογένειες να πουλάνε τα παιδιά τους για λίγες εκατοντάδες ευρώ (ΑΡ/ ΡΕΤRΟS GΙΑΝΝΑΚΟURΙS)
Τρίτη 7 Απριλίου 2009
ΒΑΓΔΑΤΗ Πάμπτωχες οικογένειες στο Ιράκ πωλούν νεογέννητα βρέφη και μικρά παιδιά ακόμη και για 200 ευρώ. Η ανέχεια, η ανεργία που πλήττει μαζικά τον πληθυσμό και η διαφθορά των κυβερνητικών υπαλλήλων διευκολύνουν τη δράση των εμπόρων που προωθούν τους ανηλίκους στην Ιορδανία, στην Τουρκία και στη Συρία, από όπου τα παιδιά πωλούνται συνήθως στην Ευρώπη.
Οι «έμποροι» παρουσιάζονται στην αρχή ως μέλη ανθρωπιστικών οργανώσεων σε οικογένειες με οικονομικά προβλήματα ή σε χήρες.
Τους προσφέρουν λιγοστά ρούχα ή τροφή και όταν πλέον έχουν αποκτήσει την εμπιστοσύνη των άπορων γονέων τότε τους υπόσχονται «ένα καλύτερο μέλλον» για τα παιδιά τους. Οι πιο φτωχές από αυτές συμβιβάζονται ακόμη και με 200 ευρώ, ενώ σε άλλες περιπτώσεις και αναλόγως της κατάστασης της υγείας και της ηλικίας των παιδιών οι τιμές μπορεί να φτάσουν ακόμη και τις 6.000
ευρώ.
«Πολλοί μπορεί να με βλέπουν σαν τέρας, αν όμως γνώριζαν πόσο δύσκολο είναι να ζεις σε έναν καταυλισμό προσφύγων, χωρίς σύζυγο, δουλειά και στήριξη από το κράτος ίσως άλλαζαν γνώμη» λέει η 38χρονηΣάρα Τάμιν,χήρα και μητέρα πέντε παιδιών. Λέει ότι δεν νιώθει τύψεις που έδωσε δύο από αυτά έναντι εξευτελιστικού ποσού.
«Αγαπώ όλα μου τα παιδιά και έκανα ό,τι μπορούσα για να τα κρατήσω όλα κοντά μου, έχασα όμως τον άνδρα μου όταν ήμουν έγκυος στο πέμπτο παιδί και από τότε η ζωή μας έγινε πολύ δύσκολη. Ξέρω ότι οι ανάδοχες οικογένειες θα τους προσφέρουν τροφή, εκπαίδευση και μια ευπρεπή ζωή που εγώ δεν θα μπορούσα να τους εξασφαλίσω»είπε στην εφημερίδα «Τhe Guardian». Oπως καταγγέλλουν αξιωματούχοι της αστυνομίας, η διαφθορά μεταξύ των κρατικών υπαλλήλων έχει λάβει πλέον τρομακτικές διαστάσεις δυσχεραίνοντας το έργο των διωκτικών αρχών.
«Οταν αυτά τα παιδιά φτάνουν στο αεροδρόμιο για να μεταφερθούν στο εξωτερικό, όλα τα έγγραφά τους φαίνονται νομότυπα και έτσι δεν μπορούμε να τα κρατήσουμε στη χώρα χωρίς να υπάρχει σαφής ένδειξη ότι έχουν πέσει θύματα παράνομης διακίνησης» λέει οΦιράζ Αμπντάλα, αξιωματικός της ιρακινής αστυνομίας. Οι ίδιοι οι λαθρέμποροι ομολογούν ότι η διακίνηση παιδιών από το Ιράκ έχει γίνει πολύ εύκολη υπόθεση αφού οι κρατικοί λειτουργοί είναι πρόθυμοι να παραποιήσουν πιστοποιητικά γέννησης και διαβατήρια για λίγα δολάρια.
Εκθέσεις μη κυβερνητικών οργανώσεων καταγγέλλουν ότι σε αρκετές περιπτώσεις τα παιδιά αυτά πέφτουν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, ενώ υπάρχουν πληροφορίες ότι όργανα παιδιών από το Ιράκ πωλούνται σε χώρες της Μέσης Ανατολής.
Μια γυναίκα περιμένει ανθρωπιστική βοήθεια με το μωρό στην αγκαλιά και υπό την κάλυψη ενός αμερικανού στρατιώτη. Η απελπισία οδηγεί μερικές οικογένειες να πουλάνε τα παιδιά τους για λίγες εκατοντάδες ευρώ (ΑΡ/ ΡΕΤRΟS GΙΑΝΝΑΚΟURΙS)
Τρίτη 7 Απριλίου 2009
ΒΑΓΔΑΤΗ Πάμπτωχες οικογένειες στο Ιράκ πωλούν νεογέννητα βρέφη και μικρά παιδιά ακόμη και για 200 ευρώ. Η ανέχεια, η ανεργία που πλήττει μαζικά τον πληθυσμό και η διαφθορά των κυβερνητικών υπαλλήλων διευκολύνουν τη δράση των εμπόρων που προωθούν τους ανηλίκους στην Ιορδανία, στην Τουρκία και στη Συρία, από όπου τα παιδιά πωλούνται συνήθως στην Ευρώπη.
Οι «έμποροι» παρουσιάζονται στην αρχή ως μέλη ανθρωπιστικών οργανώσεων σε οικογένειες με οικονομικά προβλήματα ή σε χήρες.
Τους προσφέρουν λιγοστά ρούχα ή τροφή και όταν πλέον έχουν αποκτήσει την εμπιστοσύνη των άπορων γονέων τότε τους υπόσχονται «ένα καλύτερο μέλλον» για τα παιδιά τους. Οι πιο φτωχές από αυτές συμβιβάζονται ακόμη και με 200 ευρώ, ενώ σε άλλες περιπτώσεις και αναλόγως της κατάστασης της υγείας και της ηλικίας των παιδιών οι τιμές μπορεί να φτάσουν ακόμη και τις 6.000
ευρώ.
«Πολλοί μπορεί να με βλέπουν σαν τέρας, αν όμως γνώριζαν πόσο δύσκολο είναι να ζεις σε έναν καταυλισμό προσφύγων, χωρίς σύζυγο, δουλειά και στήριξη από το κράτος ίσως άλλαζαν γνώμη» λέει η 38χρονηΣάρα Τάμιν,χήρα και μητέρα πέντε παιδιών. Λέει ότι δεν νιώθει τύψεις που έδωσε δύο από αυτά έναντι εξευτελιστικού ποσού.
«Αγαπώ όλα μου τα παιδιά και έκανα ό,τι μπορούσα για να τα κρατήσω όλα κοντά μου, έχασα όμως τον άνδρα μου όταν ήμουν έγκυος στο πέμπτο παιδί και από τότε η ζωή μας έγινε πολύ δύσκολη. Ξέρω ότι οι ανάδοχες οικογένειες θα τους προσφέρουν τροφή, εκπαίδευση και μια ευπρεπή ζωή που εγώ δεν θα μπορούσα να τους εξασφαλίσω»είπε στην εφημερίδα «Τhe Guardian». Oπως καταγγέλλουν αξιωματούχοι της αστυνομίας, η διαφθορά μεταξύ των κρατικών υπαλλήλων έχει λάβει πλέον τρομακτικές διαστάσεις δυσχεραίνοντας το έργο των διωκτικών αρχών.
«Οταν αυτά τα παιδιά φτάνουν στο αεροδρόμιο για να μεταφερθούν στο εξωτερικό, όλα τα έγγραφά τους φαίνονται νομότυπα και έτσι δεν μπορούμε να τα κρατήσουμε στη χώρα χωρίς να υπάρχει σαφής ένδειξη ότι έχουν πέσει θύματα παράνομης διακίνησης» λέει οΦιράζ Αμπντάλα, αξιωματικός της ιρακινής αστυνομίας. Οι ίδιοι οι λαθρέμποροι ομολογούν ότι η διακίνηση παιδιών από το Ιράκ έχει γίνει πολύ εύκολη υπόθεση αφού οι κρατικοί λειτουργοί είναι πρόθυμοι να παραποιήσουν πιστοποιητικά γέννησης και διαβατήρια για λίγα δολάρια.
Εκθέσεις μη κυβερνητικών οργανώσεων καταγγέλλουν ότι σε αρκετές περιπτώσεις τα παιδιά αυτά πέφτουν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, ενώ υπάρχουν πληροφορίες ότι όργανα παιδιών από το Ιράκ πωλούνται σε χώρες της Μέσης Ανατολής.
Στις 15 Απριλίου η Έριν Μπρόκοβιτς στο Ευρωκοινοβούλιο για τον Ασωπό - "Πείτε στην Ελλάδα ότι οι ΗΠΑ παρακολουθούν!" - in.gr
ΑΠΕ Η διάσημη ακτιβίστρια δικηγόρος Έριν Μπρόκοβιτς Αθήνα 6/4/2009
Με το θέμα της ρύπανσης στον Ασωπό ποταμό ασχολήθηκε η δικηγόρος Έριν Μπρόκοβιτς, γνωστή και από την ομώνυμη ταινία με την Τζούλια Ρόμπερτς. Η Μπρόκοβιτς θα παρευρεθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 15 Απριλίου σε συνέδριο για το θέμα.
Πριν από μερικές ημέρες η διάσημη δικηγόρος έστειλε επιστολή στον Αμερικανό πρέσβη στην χώρα μας για να του ζητήσει να πιέσει την κυβέρνηση να λάβει μέτρα για το θέμα.
«Πείτε στην Ελλάδα ότι οι ΗΠΑ παρακολουθούν» αναφέρει στην επιστολή της, λέγοντας επίσης ότι «άνθρωποι στην Ελλάδα πεθαίνουν και η κυβέρνησή τους στέκεται στο περιθώριο».
Η Εριν Μπρόκοβιτς έγινε γνωστή όταν αποκάλυψε το σκάνδαλο με τη ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα της περιοχής Χίνκλεϊ της Καλιφόρνιας με εξασθενές χρώμιο από τις τοπικές βιομηχανίες.
«Ο Ασωπός ποταμός στην Ελλάδα υδροδοτεί περιοχές όπου ζουν χιλιάδες άνθρωποι, οι οποίοι ασθενούν και πεθαίνουν» αναφέρει στην επιστολή της, η οποία δημοσιεύεται και στην ιστοσελίδα της περιβαλλοντικής οργάνωσης Friends of the Earth.
«Ο ποταμός εμφανίζει επίπεδα εξασθενούς χρωμίου 400.000 φορές ψηλότερα από αυτά που θα έπρεπε να ανιχνεύονται, ενώ οι θάνατοι από καρκίνο στην πόλη που τραβά νερό από το ποτάμι έχουν αυξηθεί από 6% σε 32%. Παρακαλώ βεβαιωθείτε ότι η ελληνική κυβέρνηση γνωρίζει ότι οι ΗΠΑ ανησυχούν και περιμένουν τη λήψη μέτρων ώστε να βοηθηθούν εκείνοι που επηρεάζονται από τον τοξικό ποταμό» προσθέτει.
Newsroom ΔΟΛ
Το ξύλο βγήκε από την Κόλαση (της Λαμπρινής Θωμά) - ΣΚΑΪ
Γράφει η Λαμπρινή Χ. Θωμά - 03/04/2009
Πριν από μερικά χρόνια, τέτοιες μέρες, η είδηση για αιματηρές συγκρούσεις με «μαχαίρια, ρόπαλα και τσεκούρια» στο κέντρο της Αθήνας θα αντιμετωπίζονταν ως πρωταπριλιάτικη φάρσα. Να όμως που, για δεύτερη φορά μέσα στο τελευταίο εξάμηνο, συμμορίες αλλοδαπών συγκρούονται στις οδούς Σοφοκλέους και Μενάνδρου, διεκδικώντας, η κάθε εθνότητα, τον έλεγχο της περιοχής για τις δικές της «δραστηριότητες».
Δεν πρόκειται παρά για τις πιο εμπορεύσιμες από τις ειδήσεις της νέας βίας. Οι περισσότερες καθημερινές επιθέσεις, εγκλήματα και παραβάσεις μικρότερης έντασης δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας ή περιορίζονται σε κάποιο μονόστηλο. Οι επίσημες στατιστικές της αστυνομίας για το περασμένο έτος λένε ότι είχαμε 25% περισσότερους βιασμούς σε σχέση με το 2007 (και 34% παραπάνω σε σχέση με το μέσο όρο των τελευταίων οκτώ ετών), 16% περισσότερες ληστείες σε σχέση με το 2007 (και 54% παραπάνω σε σχέση με το μέσο όρο των τελευταίων οκτώ ετών), 15% παραπάνω διαρρήξεις (και 41% περισσότερες σε σχέση με το μέσο όρο των τελευταίων οκτώ ετών) και 30% περισσότερες υποθέσεις ναρκωτικών. Και ενώ είναι εντυπωσιακή η σταδιακή αύξηση της εγκληματικότητας από το 2000, ακόμα πιο εντυπωσιακή είναι η «έκρηξη» της το περασμένο έτος. Εντυπωσιακή και δυσοίωνη.
Ενώ σε κάθε κράτος που σέβεται τον εαυτό του αυτή η κατάσταση θα αποτελούσε αφορμή σοβαρού δημοσίου διαλόγου με ζητούμενο την λήψη των κατάλληλων μέτρων, στην Ελλάδα το όλο θέμα απαξιώνεται αν δεν λοιδωρείται κι όλας σαν «αδικαιολόγητη φοβία των μικροαστών» και των περιφρονητικά χαρακτηρισμένων ως «νοικοκυραίων».
Εν Ελλάδι, ορισμένοι έχουν εμπεδώσει τόσο την ρήση του Προυντόν ότι «η ιδιοκτησία είναι κλοπή» ώστε κάθε αντίδραση μπροστά στην άνοδο της εγκληματικότητας τους είναι περιφρονητέα. Όποιος δε επιθυμεί την εφαρμογή των νόμων, αυτός πια είναι σεσημασμένος οπαδός «του νόμου και της τάξεως», δηλαδή λίγο-πολύ χουντικός.
Αν μάλιστα τολμήσει να ψελλίσει ότι οι αλλοδαποί μετανάστες και λαθρομετανάστες έχουν παίξει και αυτοί το ρόλο τους στην άνοδο της εγκληματικότητας, ε, τότε πολιτικοί, δημοσιογράφοι, παράγοντες, μη κυβερνητικές οργανώσεις και μαϊντανοί των ΜΜΕ θα τον καταδικάσουν αυτόματα ως ξενόφοβο, ρατσιστή και οπαδό μπουμπούκων και ετέρων μπουμπουκιών.
Τι και αν ενώ οι αλλοδαποί υπολογίζονται γύρω στο 10% του πληθυσμού, είναι υπεύθυνοι για το 42% των ανθρωποκτονιών, 30% των απατών, 43% των βιασμών, 44% των διαρρήξεων, 32% των κλοπών τροχοφόρων, το 50.6% των ληστειών, 40.7% των υποθέσεων σεξουαλικής εκμετάλλευσης και το 26.3% των υποθέσεων παράνομης οπλοκατοχής που διεξάχθηκαν το σωτήριο έτος 2008.
Και οι αριθμοί είναι, από ό,τι φαίνεται, ξενόφοβοι. Και δεν είναι καν πλήρεις, αφού λόγω των δεκάδων χιλιάδων παράνομων ματαναστών που δεν είναι καταγεγραμμένοι πουθενά «και άρα χωρίς τους άτυπους κοινωνικούς ελέγχους που ισχύουν για τους άλλους, η συντριπτική πλειονότητα των εγκλημάτων που διαπράττονται από τους αλλοδαπούς παραμένουν ανεξιχνίαστα και η αριθμητική τους συμμετοχή στο έγκλημα μικρή», όπως είχε δηλώσει προ δεκαετίας ήδη στην Καθημερινή, ο καθηγητής Εγκληματολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Ιάκωβος Φαρσεδάκης. (Δικαιολογημένη, ελπίζουμε, ευαισθησία υποχρεώνει εδώ να αναφερθούν και πλευρές που πλήττουν δυσκόλως κεκτημένα της ελλαδικής κοινωνίας, όπως οι υποθέσεις εις βάρος γυναικών - θυγατέρων και συζύγων- που ποτέ δεν βγαίνουν έξω από τα φτηνά δωμάτια της μεταναστευτικής δυστυχίας. Και άλλα πολλά ανάλογα, που ίσως μες στο γενικότερο πλαίσιο να ηχούν ως λεπτομέρειες).
Την μαζική λαθρομετανάστευση, χωρίς υποδομές, χωρίς ελέγχους και χωρίς πρόγραμμα την υποδέχθηκαν πολλοί ως προάγγελο μιας νέας, πολυπολιτισμικής κοινωνίας. Λες και αρκεί να στοιβάξεις εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους μακριά απ’ την πατρίδα τους, σε αναζήτηση αβέβαιης εργασίας και σε άθλιες συνθήκες, για να φυτρώσει πολυπολιτισμός. Αυτός ο κύριος όμως, για να σημαίνει κάτι και να μην καταντά κενό διαφημιστικό σλόγκαν, έχει προϋπόθεση την συνάντηση πολιτισμών. Κάτι αδύνατον όταν οι λαθρομετανάστες έρχονται ακριβώς αποστερούμενοι τον πολιτισμό τους, σαν «ανθρώπινο δυναμικό» προς εκμετάλλευση. Τα γκέτο, υπό αυτές τις συνθήκες, είναι αναπόφευκτα. Και δημιουργήθηκαν.
Από τα άνετα προάστια, την ελληνική ιδιότυπη suburbia των υψηλών εισοδημάτων, εύκολα τα παραβλέπει κανείς όλα αυτά και ασκεί αφ’ υψηλού κριτική στους κατοίκους του Αγίου Παντελεήμονα. Εύκολα βλέπει και κατακρίνει τις ακρότητες τους, την καταφυγή τους στην αυτοδικία, την στροφή τους στην δεξιά ή και την ακροδεξιά. Δύσκολα όμως καταλαβαίνει τα προβλήματά τους. Λογικό, αφού για τα άνετα προάστια τα γκέτο είναι σαν τις χωματερές. Μόνο οι Φιλιπινέζες τους έχουν το ελεύθερο σε αυτές τις περιοχές. Άλλωστε, οι φωνές του απαίσιου θιάσου δεν χρειάζεται να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους για να διώξουν τους λαθρομετανάστες από την Κηφισιά. Αυτό το αναλαμβάνουν από μόνα τους τα υψηλά ενοίκια.
Βεβαίως, δεν είναι μόνο οι μετανάστες υπεύθυνοι για την αύξηση της εγκληματικότητας ―ακόμη και αν είναι δυσανάλογα υψηλά τα ποσοστά συμμετοχής τους σε αυτήν. Είναι και όλο το παραμύθι «γκλαμουριάς», υπερκατανάλωσης και γρήγορου πλουτισμού που εμπέδωσε από το ‘90 και μετά η ελληνική κοινωνία. Είναι και η διάλυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και της όποιας ελληνικής βιομηχανίας που μετέτρεψε άλλους σε υπάλληλους διαφόρων «φρανσάιζ» και άλλους σε ανέργους. Είναι και η αυξανόμενη ιδιωτεία και ιδιοτέλεια των κατά λάθος ελλήνων.
Η υψηλή εγκληματικότητα, όμως, είναι εδώ για να μείνει. Και, αντίθετα με όσα γράφονται και λέγονται, όσοι αντιδρούν δεν είναι αναγκαστικά συντηρητικοί, ούτε είναι επηρεασμένοι «από την τηλεόραση και την κινδυνολογία της». Ο κόσμος δεν είναι ηλίθιος. Θυμάται μια εποχή, όχι πολύ μακριά, που στις συνοικίες δεν χρειάζονταν να κλειδώνεις την εξώπορτα. Και δεν τολμά καν να την νοσταλγήσει.
«Πόλεμος» και στην Αλβανία για τις μαντίλες - ΅ΕΘΝΟΣ
Οργισμένη η μουσουλμανική κοινότητα για την αποβολή τριών μαθητριών γυμνασίου, εν μέσω των πανηγυρικών εκδηλώσεων σε όλη τη χώρα για την ένταξή της στο ΝΑΤΟ
«E» 7/4
Ενώ η πολιτική ηγεσία της Αλβανίας έστηνε φιέστες σε όλη τη χώρα για την ένταξή της στο ΝΑΤΟ, ξέσπασε ένταση για το θέμα της μαντίλας στα σχολεία της γειτονικής χώρας
Αρωμα... Τουρκίας αποπνέει τα τελευταία 24ωρα η γειτονική Αλβανία όπου ξέσπασε διαμάχη έπειτα από απόφαση των σχολικών αρχών να απαγορεύσουν σε νεαρά κορίτσια να προσέρχονται στο μάθημα φορώντας την παραδοσιακή μουσουλμανική μαντίλα.
Εν μέσω εορταστικού κλίματος με αφορμή την ένταξη της βαλκανικής χώρας στο ΝΑΤΟ και ενώ επί καθημερινής βάσεως πραγματοποιούνται συναυλίες σε δημόσιους χώρους, η είδηση της αποβολής τριών μαθητριών του γυμνασίου από τα σχολεία τους εξαιτίας της μαντίλας έφερε αναστάτωση στα τοπικά ΜΜΕ.
Σύμφωνα με τον Τύπο της γείτονος χώρας, πρόκειται για δύο κορίτσια από τα Τίρανα και άλλο ένα από το Μπουρέλι τα οποία εμποδίστηκαν από τους διευθυντές των σχολείων να συνεχίσουν τη φοίτησή τους αφού αγνόησαν τις προειδοποιήσεις που τους είχαν απευθύνει νωρίτερα ζητώντας τους να αφήσουν τη μουσουλμανική μαντίλα στο σπίτι.
Οργισμένη από την απόφαση των σχολικών αρχών, η οργάνωση «Μουσουλμανική Κοινότητα Αλβανίας» καταδίκασε την εξέλιξη σε ανακοίνωσή της ως «οπισθοδρομική» και χαρακτήρισε την απόφαση «ένα βήμα πίσω για την Αλβανία σε μια εποχή που η χώρα είναι πλέον μέλος του ΝΑΤΟ και επιδιώκει να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ενωση».
Επικαλούμενη το άρθρο του Συντάγματος που διασφαλίζει το δικαίωμα της εκπαίδευσης για κάθε πολίτη, η μουσουλμανική κοινότητα προειδοποίησε ότι ενδέχεται να απευθυνθεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση της Αλβανίας έσπευσε να επισημάνει ότι η συγκεκριμένη απόφαση είναι απαραίτητη ώστε να εξασφαλιστεί ο σεβασμός στον κοσμικό χαρακτήρα της δημόσιας εκπαίδευσης.
Οπως επεσήμανε ο υπ. Παιδείας Φάτος Μπέγια, «τα σχολεία της χώρας δεν είναι ο κατάλληλος χώρος για την άσκηση θρησκευτικών δραστηριοτήτων», ενώ υπενθύμισε ότι ο νόμος για τη δημόσια Εκπαίδευση αναφέρει ρητά τον «κοσμικό» χαρακτήρα της τελευταίας.
Υπενθυμίζεται ότι μόλις δύο χρόνια πριν, η κοινή γνώμη της Αλβανίας είχε διχαστεί για ένα παρόμοιο ζήτημα, όταν μία φοιτήτρια του πανεπιστημίου Αλεξάντερ Μοϊσού επέμενε να προσέρχεται στο εκπαιδευτικό ίδρυμα φορώντας την ισλαμική μαντίλα.
Τότε ο πρύτανης του πανεπιστημίου είχε απαγορεύσει στη φοιτήτρια να συνεχίσει τις σπουδές της εάν προηγουμένως δεν «συνετιζόταν», επισημαίνοντας πως «στην Αλβανία λειτουργούν και ισλαμικά ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα στα οποία οι μουσουλμάνοι μπορούν να φοράνε ό,τι επιθυμούν, ωστόσο αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει και στα δημόσια πανεπιστήμια».
ΜΕΛΙΝΑ ΧΑΡΙΤΑΤΟΥ
xaritatou@pegasus.gr
«E» 7/4
Ενώ η πολιτική ηγεσία της Αλβανίας έστηνε φιέστες σε όλη τη χώρα για την ένταξή της στο ΝΑΤΟ, ξέσπασε ένταση για το θέμα της μαντίλας στα σχολεία της γειτονικής χώρας
Αρωμα... Τουρκίας αποπνέει τα τελευταία 24ωρα η γειτονική Αλβανία όπου ξέσπασε διαμάχη έπειτα από απόφαση των σχολικών αρχών να απαγορεύσουν σε νεαρά κορίτσια να προσέρχονται στο μάθημα φορώντας την παραδοσιακή μουσουλμανική μαντίλα.
Εν μέσω εορταστικού κλίματος με αφορμή την ένταξη της βαλκανικής χώρας στο ΝΑΤΟ και ενώ επί καθημερινής βάσεως πραγματοποιούνται συναυλίες σε δημόσιους χώρους, η είδηση της αποβολής τριών μαθητριών του γυμνασίου από τα σχολεία τους εξαιτίας της μαντίλας έφερε αναστάτωση στα τοπικά ΜΜΕ.
Σύμφωνα με τον Τύπο της γείτονος χώρας, πρόκειται για δύο κορίτσια από τα Τίρανα και άλλο ένα από το Μπουρέλι τα οποία εμποδίστηκαν από τους διευθυντές των σχολείων να συνεχίσουν τη φοίτησή τους αφού αγνόησαν τις προειδοποιήσεις που τους είχαν απευθύνει νωρίτερα ζητώντας τους να αφήσουν τη μουσουλμανική μαντίλα στο σπίτι.
Οργισμένη από την απόφαση των σχολικών αρχών, η οργάνωση «Μουσουλμανική Κοινότητα Αλβανίας» καταδίκασε την εξέλιξη σε ανακοίνωσή της ως «οπισθοδρομική» και χαρακτήρισε την απόφαση «ένα βήμα πίσω για την Αλβανία σε μια εποχή που η χώρα είναι πλέον μέλος του ΝΑΤΟ και επιδιώκει να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ενωση».
Επικαλούμενη το άρθρο του Συντάγματος που διασφαλίζει το δικαίωμα της εκπαίδευσης για κάθε πολίτη, η μουσουλμανική κοινότητα προειδοποίησε ότι ενδέχεται να απευθυνθεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση της Αλβανίας έσπευσε να επισημάνει ότι η συγκεκριμένη απόφαση είναι απαραίτητη ώστε να εξασφαλιστεί ο σεβασμός στον κοσμικό χαρακτήρα της δημόσιας εκπαίδευσης.
Οπως επεσήμανε ο υπ. Παιδείας Φάτος Μπέγια, «τα σχολεία της χώρας δεν είναι ο κατάλληλος χώρος για την άσκηση θρησκευτικών δραστηριοτήτων», ενώ υπενθύμισε ότι ο νόμος για τη δημόσια Εκπαίδευση αναφέρει ρητά τον «κοσμικό» χαρακτήρα της τελευταίας.
Υπενθυμίζεται ότι μόλις δύο χρόνια πριν, η κοινή γνώμη της Αλβανίας είχε διχαστεί για ένα παρόμοιο ζήτημα, όταν μία φοιτήτρια του πανεπιστημίου Αλεξάντερ Μοϊσού επέμενε να προσέρχεται στο εκπαιδευτικό ίδρυμα φορώντας την ισλαμική μαντίλα.
Τότε ο πρύτανης του πανεπιστημίου είχε απαγορεύσει στη φοιτήτρια να συνεχίσει τις σπουδές της εάν προηγουμένως δεν «συνετιζόταν», επισημαίνοντας πως «στην Αλβανία λειτουργούν και ισλαμικά ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα στα οποία οι μουσουλμάνοι μπορούν να φοράνε ό,τι επιθυμούν, ωστόσο αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει και στα δημόσια πανεπιστήμια».
ΜΕΛΙΝΑ ΧΑΡΙΤΑΤΟΥ
xaritatou@pegasus.gr
Η Μισέλ επισκίασε την Κάρλα - ΤΟ ΒΗΜΑ
Κυριακή 5 Απριλίου 2009
ΛΟΝΔΙΝΟ, ΑΠΡΙΛΙΟΣ. Μπορεί ο αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα να αγωνίζεται ενάντια στην παγκόσμια οικονομική κρίση, αλλά στη Σύνοδο Κορυφής του G20 η οποία έγινε στο Λονδίνο την παράσταση έκλεψε η σύζυγός τουΜισέλ. Η κυρία Ομπάμα φαίνεται να κέρδισε τόσο τον «δύσκολο» αγγλικό Τύπο με την κομψή και ανεπιτήδευτη εμφάνισή της όσο και τους αμερικανούς δημοσιογράφους και bloggers που παρακολουθούν στενά την πρώτη της επίσκεψη στην Ευρώπη. Η γοητεία της πρώτης κυρίας της Αμερικής φαίνεται να άγγιξε ακόμη και τη βασίλισσαΕλισάβετη οποία σε μια σπάνια δημόσια χειρονομία συμπάθειας παρέκαμψε το πρωτόκολλο και αγκάλιασε την κυρία Ομπάμα.
Η βασίλισσα Ελισάβετ και η κυρία Ομπάμα συναντήθηκαν για πρώτη φορά στο επίσημο δείπνο που παρέθεσε η βρετανίδα ηγέτις προς τιμήν των ηγετών του G20. Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα «Daily Μail», έδειξαν να απολαμβάνουν ιδιαιτέρως τη συντροφιά η μία της άλλης. Κάποια στιγμή η βασίλισσα ακούμπησε χαμογελώντας το χέρι της στην πλάτη της κυρίας Ομπάμα, η οποία ανταποκρίθηκε με τον ίδιο τρόπο παραβιάζοντας τους αυστηρούς εθιμοτυπικούς κανόνες που δεν θέλουν κανέναν να αγγίζει τη βασίλισσα. «Πρόκειται για μια αμοιβαία και αυθόρμητη εκδήλωση συμπάθειας», δήλωσε ανώνυμα εκπρόσωπος του Μπάκιγχαμ, ως απάντηση στην κριτική που δέχτηκε η κυρία Ομπάμα για αυτή της την πράξη.
Η κυρία Ομπάμα είχε επιμεληθεί η ίδια το δώρο που χάρισε στην 82χρονη βασίλισσα. Επρόκειτο για ένα iΡod που περιείχε 40 τραγούδια, τα οποία έγιναν γνωστά από το Μπροντγουέι, και βίντεο με στιγμές από την επίσκεψη της βασίλισσας Ελισάβετ στις ΗΠΑ το 2007. Μεταξύ των τραγουδιών συμπεριλαμβάνονταν αρκετές μελωδίες από τα μιούζικαλ «West Side Story», «South Ρacific», «Το Φάντασμα της Οπερας», «Αννι», «Ο Βασιλιάς κι εγώ», «Σικάγο», «Εβίτα», «Το κλουβί με τις τρελές» και «Ωραία μου κυρία», όλες τραγουδισμένες από φημισμένους αμερικανούς ερμηνευτές.
Η τελευταία φορά που μια σύζυγος ηγέτη προκάλεσε παρόμοιες αντιδράσεις ενθουσιασμού ήταν πέρυσι, όταν επισκέφτηκε το Λονδίνο ηΚάρλα Μπρούνι, σύζυγος του γάλλου προέδρουΝικολά Σαρκοζί. Φαίνεται όμως ότι τη θέση αυτή στην καρδιά των Βρετανών καταλαμβάνει πλέον η κυρία Ομπάμα. Η απαιτητική βρετανική εφημερίδα «Τimes» έφθασε στο σημείο να γράψει «Ποια Κάρλα;», ενώ η «Daily Μail» έγραψε ότι η κυρία Ομπάμα «έλαμπε στο πρωινό φως του ήλιου». Διθυραμβικές όμως είναι και οι κριτικές που αποσπά η πρώτη κυρία των ΗΠΑ από τους συμπατριώτες της. Σύμφωνα με έρευνα αμερικανικών μέσων ενημέρωσης, απολαμβάνει ποσοστό δημοτικότητας της τάξεως του 76%, ενώ τα blogs στο Διαδίκτυο ασχολούνται μετά μανίας με κάθε της κίνηση και συναγωνίζονται το ένα το άλλο σε εγκωμιαστικά σχόλια.
Σε παράλληλη εξέλιξη, σκωπτικά σχόλια προκάλεσαν οι ηγέτες που έλειψαν από την «οικογενειακή» φωτογραφία μετά τη λήξη των εργασιών της Συνόδου. Στην πρώτη απόπειρα να απαθανατιστούν, η γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελσυνειδητοποίησε ότι έλειπε από δίπλα της ο καναδός πρωθυπουργόςΣτίβεν Χάρπερ. Καναδοί αξιωματούχοι διέψευσαν τις εικασίες που είχαν δημιουργηθεί ότι ο κ. Χάρπερ έκανε ένα διάλειμμα για να επισκεφτεί την τουαλέτα, αλλά δεν έδωσαν άλλη εξήγηση για την απουσία του. Οταν επέστρεψε ο κ. Χάρπερ, από το πλάνο έλειπαν ο πρωθυπουργός της ΙταλίαςΣίλβιο Μπερλουσκόνι , ο οποίος είχε απομακρυνθεί για να απαντήσει σε ένα επείγον τηλεφώνημα, και οΣουσίλοΜπαμπάνγκ Γιουντχογιόνο, πρόεδρος της Ινδονησίας. Το φορτωμένο πρόγραμμα των ηγετών δεν τους επέτρεψε τελικά να απαθανατιστούν όλοι μαζί.
Δευτέρα 6 Απριλίου 2009
Μαστίγωμα 17χρονου κοριτσιού στο Πακιστάν από Ταλιμπάν!! ΑΙΣΧΟΣ!!! Δείτε το Video!
ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ;
Δικαστική δράση προκαλεί βίντεο μαστιγώματος στο Πακιστάν
Για τον εντοπισμό των βασανιστών του κοριτσιού κινούνται οι αρχές της χώρας.
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
6/4/2009
Προκαταρκτική εξέταση ξεκίνησαν οι δικαστικές αρχές του Πακιστάν για τον εντοπισμό των ατόμων που εμφανίζονται σε βίντεο με μαστίγωμα νεαρού κοριτσιού στα βορειοδυτικά της κοιλάδας Σουάτ. Ο πρωθυπουργός της χώρας, Γιουσούφ Ραζά Γκιλάνι χαρακτήρισε το περιστατικό ως «ντροπιαστικό», ενώ ήδη έχει διαταχθεί ο εντοπισμός του κοριτσιού προκειμένου να καταθέσει.
Το βίντεο δείχνει ομάδα ανδρών, που εικάζεται πως είναι Ταλιμπάν, να ακινητοποιούν το 17χρονο κορίτσι και να προχωρούν σε μαστίγωμα δύο λεπτών. Το περιστατικό, που έλαβε χώρα ενάμιση μήνα πριν, ξεκίνησε λόγω της επίσκεψης ενός ηλεκτρολόγου στο σπίτι όπου διέμενε η 17χρονη στο χωριό Κάλα-Καλέι. Μουσουλμάνοι εξτρεμιστές που ήταν παρόντες στο χωριό τον κατηγόρησαν πως είχε σχέσεις μαζί της και τον ξυλοκόπησαν πριν προχωρήσουν στο βασανισμό της κοπέλας.
Μετά το μαστίγωμα οι εξτρεμιστές ανάγκασαν το «ζευγάρι» να παντρευτεί και προειδοποίησαν ότι θα επιστρέψουν σε περίπτωση διαζυγίου. Το περιστατικό φέρνει ξανά στη δημοσιότητα την αμφιλεγόμενη συμφωνία στην οποία προχώρησαν οι αρχές της βορειοδυτικής κοιλάδας Σουάτ με τους υποστηρικτές των Ταλιμπάν, σύμφωνα με την οποία στην περιοχή θα υιοθετούνταν ο μουσουλμανικός νόμος (Σαρία) με αντάλλαγμα τον τερματισμό των επιχειρήσεων των ανταρτών.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από BBC
Δικαστική δράση προκαλεί βίντεο μαστιγώματος στο Πακιστάν
Για τον εντοπισμό των βασανιστών του κοριτσιού κινούνται οι αρχές της χώρας.
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
6/4/2009
Προκαταρκτική εξέταση ξεκίνησαν οι δικαστικές αρχές του Πακιστάν για τον εντοπισμό των ατόμων που εμφανίζονται σε βίντεο με μαστίγωμα νεαρού κοριτσιού στα βορειοδυτικά της κοιλάδας Σουάτ. Ο πρωθυπουργός της χώρας, Γιουσούφ Ραζά Γκιλάνι χαρακτήρισε το περιστατικό ως «ντροπιαστικό», ενώ ήδη έχει διαταχθεί ο εντοπισμός του κοριτσιού προκειμένου να καταθέσει.
Το βίντεο δείχνει ομάδα ανδρών, που εικάζεται πως είναι Ταλιμπάν, να ακινητοποιούν το 17χρονο κορίτσι και να προχωρούν σε μαστίγωμα δύο λεπτών. Το περιστατικό, που έλαβε χώρα ενάμιση μήνα πριν, ξεκίνησε λόγω της επίσκεψης ενός ηλεκτρολόγου στο σπίτι όπου διέμενε η 17χρονη στο χωριό Κάλα-Καλέι. Μουσουλμάνοι εξτρεμιστές που ήταν παρόντες στο χωριό τον κατηγόρησαν πως είχε σχέσεις μαζί της και τον ξυλοκόπησαν πριν προχωρήσουν στο βασανισμό της κοπέλας.
Μετά το μαστίγωμα οι εξτρεμιστές ανάγκασαν το «ζευγάρι» να παντρευτεί και προειδοποίησαν ότι θα επιστρέψουν σε περίπτωση διαζυγίου. Το περιστατικό φέρνει ξανά στη δημοσιότητα την αμφιλεγόμενη συμφωνία στην οποία προχώρησαν οι αρχές της βορειοδυτικής κοιλάδας Σουάτ με τους υποστηρικτές των Ταλιμπάν, σύμφωνα με την οποία στην περιοχή θα υιοθετούνταν ο μουσουλμανικός νόμος (Σαρία) με αντάλλαγμα τον τερματισμό των επιχειρήσεων των ανταρτών.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από BBC
Υπέρ της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ ο Ομπάμα και αντίδραση Σαρκοζί - ALPHA TV
5/4/2009
Ρεπορτάζ: Δ. Βερύκιος, Ε. Τσικρίκα,
Γ. Σμυρνής, Δ. Τζιότζιου
Την πάγια Αμερικανική θέση υπέρ της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ εξέφρασε και ο Μπαράκ Ομπάμα από την Πράγα και λίγο πριν ταξιδέψει για την Άγκυρα. Η δήλωση του Αμερικανού Προέδρου προκάλεσε την αντίδραση του Γάλλου ομολόγου του Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος δήλωσε ότι «πάντοτε ήμουν αντίθετος στην ένταξη αυτή και παραμένω αντίθετος», ενώ ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής αρκέστηκε σε μια γενική δήλωση περί ένταξης των υποψήφιων χωρών μετά τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
Τα χαμόγελα, τα λόγια αβρότητας για το ρόλο της Ελλάδας και η εγκάρδια χειραψία Μπαράκ Ομπάμα και Κώστα Καραμανλή το Σάββατο στο Στρασβούργο έδωσαν την θέση τους στην «παγωμάρα» και τον προβληματισμό μια μέρα αργότερα. Συμμετέχοντας στην Σύνοδο Κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ στην Πράγα, ο Αμερικανός Πρόεδρος άλλαξε γραμμή και μιλώντας στους Ευρωπαίους ηγέτες τάχθηκε υπέρ της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, λέγοντας ότι «ΗΠΑ και Ευρώπη πρέπει να προσεγγίσουμε τους μουσουλμάνους ως φίλους, γείτονες και σύμμαχους». Επιφυλακτικό για την πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών εμφανίζεται το ΠΑΣΟΚ, με τον Θεόδωρο Πάγκαλο να δηλώνει, ότι ελπίζει πως θα δοθεί η ευκαιρία στην Ελλάδα να αναπτύξει τις θέσεις της στον Αμερικανό Πρόεδρο στο άμεσο μέλλον.
Στην 40λεπτη συνάντηση Ομπάμα-Καραμανλή ο Έλληνας Πρωθυπουργός έθεσε το ζήτημα των Ελληνοτουρκικών σχέσεων, τις παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου, το Κυπριακό και το ζήτημα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αποσπώντας την υπόσχεση, ότι τα ζητήματα αυτά θα τεθούν από τον Μπαράκ Ομπάμα στην Τουρκική πλευρά. Όπως έγινε γνωστό μάλιστα, τελικά ο Αμερικανός Πρόεδρος θα έχει κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο στην Κωνσταντινούπολη. Η Ελλάδα δέχθηκε πιέσεις να αυξήσει την στρατιωτική της παρουσία στο Αφγανιστάν, αν και ο Κώστας Καραμανλής εμφανίσθηκε αρνητικός. Όπως είπε ο Πρωθυπουργός στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε μετά τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ «είναι αυτονόητο ότι προηγούνται πάντα -είναι κατανοητό φαντάζομαι αυτό -οι εθνικές αμυντικές προτεραιότητες».
Όμως ούτε απέναντι στα Σκόπια αλλάζει η πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς κατά τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Στρασβούργο το Σάββατο ο Ομπάμα αποκάλεσε τη FYROM «Μακεδονία», λέγοντας ότι «προσμένω την ημέρα, που θα υποδεχθούμε την "Μακεδονία" στο ΝΑΤΟ». Ο Πρωθυπουργός ερωτηθείς σχετικά με την παραπάνω αναφορά του Ομπάμα, δήλωσε ότι «υπάρχει ομόφωνη -σας θυμίζω- απόφαση του ΝΑΤΟ από πέρσι τον Απρίλιο στο Βουκουρέστι, ότι θα πρέπει πρώτα να εκπληρώσει όλες τις προϋποθέσεις. Μέσα στις προϋποθέσεις αυτές είναι οι σχέσεις καλής γειτονίας και μέσα στις σχέσεις αυτές είναι το να βρεθεί η αμοιβαία αποδεκτή λύση και στο θέμα του ονόματος».
Πηγή: ALPHA
Επιμέλεια: Π. Γραμμέλης
Υπέρ της απέλασης μεταναστών ο Θ.Πάγκαλος - Μαίνεται ο πόλεμός του με την Αριστερά - in.gr
ΑΠΕ
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, Θ.Πάγκαλος
5/4/2009
Αθήνα
Θέση υπέρ της επαναπροώθησης ορισμένων παράνομων μεταναστών, «όχι μαζική, αλλά συμβολική, ώστε να ανακοπεί το ρεύμα» λαμβάνει ο Θεόδωρος Πάγκαλος. Παράλληλα, επιμένει στην πολεμική του κατά του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ και, στον ίδιο οξύ τόνο, δηλώνει ότι «το πανεπιστημιακό άσυλο έχει καταργηθεί από τους τρομοκράτες και τους αλήτες της άκρας αριστεράς».
«Υπάρχουν οι μετανάστες που έχουν περάσει νόμιμα τα σύνορά μας. Όλων αυτών επείγει η νομιμοποίηση της θέσης τους με απώτερο σκοπό την απόδοση, σ' όσους το επιθυμούν, της δυνατότητας ν' αποκτήσουν ιθαγένεια» λέει ο κ. Πάγκαλος στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία.
Για τους παράνομους μετανάστες, από την άλλη, «έχεις δύο δρόμους: ή κάνεις την Ελλάδα παράδεισο υποδοχής των λαθρομεταναστών, με κίνδυνο να βρεθείς με 5-10 εκατομμύρια, ή κάνεις κάτι για να σταματήσει. Δεν υπάρχει άλλη μέθοδος από την επαναπροώθησή τους στη χώρα εκκίνησής τους [...] Δεν πρέπει να γίνει μαζική επαναπροώθηση, αλλά συμβολική, ώστε να ανακοπεί το ρεύμα», όπως αναφέρει.
Την ίδια ώρα, ο Θ.Πάγκαλος δίνει συνέχεια στη δριμεία κριτική του έναντι του ΚΚΕ λέγοντας, μεταξύ άλλων, ότι «διοικείται από μια ομάδα ανθρώπων με ολοκληρωτική νοοτροπία» και προχωρά ακόμη παραπέρα, εκφράζοντας την άποψη ότι το κόμμα του Περισσού κινείται «στα όρια της νομιμότητας».
«Τα κείμενά τους, ρητά λένε ότι η προοπτική του ΚΚΕ είναι η ανατροπή του υπάρχοντος πολιτικού και κοινωνικού συστήματος. Επειδή, λοιπόν, εγώ θεωρώ ότι το υπάρχον σύστημα είναι η δημοκρατία, πιστεύω ότι το κόμμα αυτό κινείται στα όρια της νομιμότητας. Χρησιμοποιεί τη νομιμότητα για να ανατρέψει το υπάρχον Σύνταγμα, όχι κατ' ανάγκην με εκλογές, όπως θα μπορούσε ο καθένας να το κάνει, αλλά και με επαναστατικές διαδικασίες» αναφέρει.
Εξίσου οξύς είναι ο κ. Πάγκαλος και απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και εκφράζει την άποψη ότι «η συζήτηση περί συνεργασίας έχει τελειώσει, όχι με δική μας ευθύνη. Είναι σαφές ότι στον ΣΥΡΙΖΑ κυριαρχεί μια τάση επανόδου στο ΚΚΕ. Το ΚΚΕ γυρίζει στον Στάλιν και ο ΣΥΡΙΖΑ σπεύδει να καταλάβει τον χώρο που μένει. Και έτσι αυτή η παράταξη αυτοκτονεί. Δεν υπάρχει λόγος ν' ασχοληθεί κανείς μαζί τους».
Εξάλλου, για την προσδοκία που ενδεχομένως υπήρξε πριν από μερικούς μήνες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να φτάσει, από άποψης μεγέθους, το ΠΑΣΟΚ, ο κ. Πάγκαλος αναφέρει χαρακτηριστικά: «Αυτά δεν γίνονται. Βρίσκονται στην αγριεμένη φαντασία νεαρών με εξάψεις, όπως είναι ο κ. Τσίπρας. Ή, ακόμη χειρότερα, στη φαντασία ανθρώπων που ποτέ δεν ωρίμασαν πνευματικά και πολιτικά, όπως είναι ο κ. Αλαβάνος».
Αντίστοιχες θέσεις εξέφρασε την Κυριακή ο Θ.Πάγκαλος και σε ομιλία του Στο περιθώριο εκδήλωσης του ΠΑΣΟΚ στον Εύοσμο. Σχολιάζοντας τις δημοσκοπήσεις είπε ότι «η διαφορά από τη ΝΔ κάνει το ΠΑΣΟΚ να αντιμετωπίζει με σοβαρότητα την πιθανότητα της αυτοδυναμίας». Για το πανεπιστημιακό άσυλο πρότεινε «ανοχή μηδέν», προσθέτοντας ότι «το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης είναι ζούγκλα», ενώ στο ζήτημα των μεταναστών τάχθηκε υπέρ της χορήγησης ελληνικής υποκοότητας σε όσους ξεπερνούν τα οκτώ χρόνια διαμονής στη χώρα.
Σε ό,τι αφορά την αντιπαράθεσή του με τη γενική γραμματέα του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, υπογράμμισε: «Απάντηση θα δίνω. Αυτό είναι ανάμεσα σε μένα και τη συλλογική μνήμη όσων αγωνίστηκαν και υπέφεραν γι' αυτή την υπόθεση. Η κα Παπαρήγα ας απευθυνθεί όπου θέλει». Για την επιστολή που έστειλε η κα Παπαρήγα στον Γιώργο Παπανδρέου παρατήρησε πως «δεν έχει καμιά σχέση με αυτή τη συζήτηση ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ».
Η κα Παπαρήγα απάντησε την Κυριακή από το Αιγάλεω στις επιθέσεις του Θ.Πάγκαλου -χωρίς να τον κατονομάσει- κάνοντας λόγο για «ανερχόμενο, ωμό και άγριο αντικομμουνισμό, που εκπέμπεται από ένα πρόσωπο» το οποίο έχει «καταμερισμό ρόλου από την ηγεσία του κόμματός του». Η ίδια εμφανίστηκε βέβαιη ότι στην Ελλάδα «δεν περνάει εύκολα ο αντικομμουνισμός, γιατί ο λαός ξέρει τι έχει κάνει το ΚΚΕ για τη χώρα».
«Το ΠΑΣΟΚ του κ. Παπανδρέου, μέσω του κ. Πάγκαλου, εξυμνεί την εργασιακή βαρβαρότητα, προωθεί τη ξενοφοβία και επιτίθεται με απαράδεκτους χαρακτηρισμούς στην Αριστερά, στοιχεία που δεν συνάδουν με το ήθος και τις ευαισθησίες του κόσμου του ΠΑΣΟΚ και αποδεικνύουν περίτρανα ότι το ΠΑΣΟΚ δεν αποτελεί λύση για το μέλλον της χώρας» αντέδρασε και ο ΣΥΝ.
Newsroom ΔΟΛ
Εμείς φταιμε και κανείς άλλος! - Άρθρο του Εκδότη της Greek News Αποστόλη Ζουπανιώτη
39/3/2009
Ελλάδα, Κύπρος κι Ομογένεια να σοβαρευτούν, κι αντί να ρίχνουν ευθύνες σε «φιλότουρκους» αξιωματούχους να δουν πως μπορούν να χτίσουν επαγγελματικές σχέσεις με τα κέντρα αποφάσεων στην Αμερική
Όταν τη βραδιά των εκλογών βρισκόμουν στο Σικάγο ανάμεσα στους πανηγυρίζοντες Ελληνοαμερικανούς υποστηρικτές του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, σε καμία περίπτωση δεν πίστευα πως δύο μόλις μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, η Ελλάδα κι η Κύπρος θα αντιμετώπιζαν περισσότερα προβλήματα με τη νέα αμερικανική κυβέρνηση, απʼ όσα αν ίσως ήταν πρόεδρος ο Τζορτζ Μπους. Σε αντίθεση με την προεδρία του Μπιλ Κλίντον, δυστυχώς σήμερα η Ελληνοαμερικανική Κοινότητα δεν διαθέτει την άμεση πρόσβαση στο Λευκό Οίκο, κάτι που είχαμε τότε, με το Γιώργο Στεφανόπουλο να βρίσκεται ένα γραφείο δίπλα από το Οβαλ Οφις. Κι αν οι Ελληνοαμερικανοί φίλοι του Ομπάμα μπορούν ακόμη να εξασκούν πιέζεις και να αλλάζουν ορισμένες κακές κινήσεις, δυστυχώς είμαστε αντιμέτωποι με μία σύγχρονη Λερναία Ύδρα και στη θέση του κεφαλιού που κόψαμε φυτρώνουν δύο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι πως κατορθώσαμε την περασμένη εβδομάδα με συντονισμένες προσπάθειες ως ελληνοαμερικανική κοινότητα να σταματήσουμε τη συνάντηση της υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον, με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη, Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Οπως έγραψε η Greek News, απαιτήθηκε μία ιδιαίτερα σκληρή επιστολή έντεκα ηγετικών παραγόντων της Συντονιστικής Προσπάθειας Ελλήνων, προς τον πρόεδρο Ομπάμα και τον αντιπρόεδρο Μπάιντεν, υπενθυμίζοντας τις προεκλογικές υποσχέσεις τους. Η προσπάθεια καρποφόρησε και την περασμένη Δευτέρα η υπουργός Εξωτερικών, Χίλαρι Κλίντον, υποσχέθηκε στον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο ότι δεν πρόκειται να δει τον κ. Ταλάτ, πριν να έχει συνάντηση με τον υπουργό Εξωτερικών της Κύπρου, Μάρκο Κυπριανού.
Το «θαύμα» διήρκεσε λιγότερο από τρεις μέρες. Την Τετάρτη ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε ότι ο πρόεδρος Ομπάμα δεν θα επισκεφθεί το Φανάρι, όταν στις Απριλίου βρεθεί στην Κωνσταντινούπολη. Και την Πέμπτη, ακούσαμε από τον υποψήφιο υφυπουργό Εξωτερικών για ευρωπαϊκές υποθέσεις, Φίλιπ Γκόρντον, πρώην αναλυτή του Ινστιτούτου Μπρούκινγκς, να αρνείται κατηγορηματικά να συμφωνήσει με την προεκλογική δέσμευση του Ομπάμα, για «τερματισμό της τουρκικής κατοχής της βόρειας Κύπρου».
Πόσο καλό και πολιτικώς ορθό θα ήταν, αν η κοινότητά μας, μεσούσης της χειρότερης διεθνούς οικονομικής κρίσης, έστελνε μία ακόμη σκληρότερη επιστολή προς τους κ.κ. Ομπάμα και Μπάιντεν; Σίγουρα θα μας θεωρούσαν ότι είμαστε εκτός πραγματικότητας.
Δυστυχώς όπως ο κεραυνός, έτσι κι η τύχη δύσκολα χτυπάει δύο φορές το ίδιο μέρος. Οταν ο Γιώργος Στεφανόπουλος ήταν σύμβουλος του προέδρου Κλίντον, με τεράστια επιρροή, εμείς ως Ελλάδα, Κύπρος κι Ομογένεια, πηγαίναμε στο Λευκό Οίκο όχι με ένα ή δύο αιτήματα, αλλά με 5-6 ανοιχτά εθνικά θέματα. Τα περισσότερα παρέμειναν ανοιχτά μέχρι σήμερα.
Στις ΗΠΑ, οι περισσότερες ξένες χώρες και ομάδες που εξυπηρετούν διάφορα συμφέροντα, δεν εξαρτούν την επιρροή από τις προσωπικές, αλλά από τις επαγγελματικές σχέσεις. Προσλαμβάνουν λόμπις, χρησιμοποιούν think tanks (δεξαμενές σκέψης) ξοδεύουν χρήματα για την ενίσχυση πολιτικών. Οι Ελληνοαμερικανοί δεν κάνουν πολλά απʼ αυτά, ενώ Ελλάδα και Κύπρος δεν κάνουν τίποτε. Η Τουρκία δαπανά δεκάδες εκατομμύρια δολάρια σε λομπίστες και δεξαμενές σκέψης, η Ελλάδα κι η Κύπρος λίγα ψιλά κι αυτά όχι στο σωστό μέρος.
Κάποιοι από τους αξιωματούχους τους οποίους κατηγορούμε ως «φιλότουρκους», θα μπορούσαν κάλλιστα να ανήκουν στην κατηγορία των «φιλελλήνων». Πάρτε παράδειγμα τον Φίλιπ Γκόρντον, που άνεργος εγκατέλειπε το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας του προέδρου Κλίντον, το 2001 κι αναζητούσε υποστήριξη στις ακαδημαϊκές και συγγραφικές φιλοδοξίες του. Εμείς τον σνομπάραμε, αλλά οι Τούρκοι τον αγκάλιασαν.
Πριν λίγες μέρες, ο πρόεδρος ενός σημαντικού think tank της Ουάσιγκτον, με μεγάλη επιρροή στον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα και την Χίλαρι Κλίντον, προσπάθησε ανεπιτυχώς να συναντηθεί με την επισκεπτόμενη την αμερικανική πρωτεύουσα υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, Ντόρα Μπακογιάννη. Η Λαίδη «D» ήταν απασχολημένη και δε μπορούσε να τον δει, όπως ακριβώς συνέβη και με τους εκπροσώπους του Αμερικανο-Εβραϊκού λόμπι.
Κατόπιν ωρίμου σκέψεως και μετά παρρησίας, προτρέπουμε την Ομογένεια και τον απανταχού Ελληνισμό να σταματήσει να επιρρίπτει ευθύνες για όσα μας συμβαίνουν στον πρόεδρο Ομπάμα, στον αντιπρόεδρο Μπάιντεν, στη Χίλαρι Κλίντον και στους διάφορους κατά καιρούς εμφανιζόμενους «φιλότουρκους» Αμερικανούς επίσημους, είτε τους λένε Φριντ, είτε Μπράιζα, ή Γκόρντον. Εμείς φταίμε για όλα! Οχι μόνο γιατί δεν κάνουμε το σωστό, όχι μόνο γιατί δε κάνουμε τίποτε για να αλλάξουμε δρόμο, αλλά και γιατί ψάχνουμε για δικαιολογίες και αποδιοπομπαίους τράγους στους οποίους θα επιρρίψουμε τη ευθύνη των λαθών μας.
Σάββατο 4 Απριλίου 2009
Συνελήφθη -τελικά- ο ληστής της Παλλήνης - Απέφερε αποτέλεσμα η έρευνα - in.gr
Eurokinissi
Αθήνα 3/4/2009
Στην Καλλιθέα συνελήφθη τελικά την Πέμπτη ο ληστής της Παλλήνης που είχε διαφύγει μετά από ληστεία σε τράπεζα και παρά την μεγάλη αστυνομική επιχείρηση που είχε στηθεί.
Από τα αποτυπώματα που βρήκαν στο όπλο και στην τσάντα με τα χρήματα που ο ληστής πέταξε στη Λεωφόρο Μαραθώνος, βρέθηκε ότι πρόκειται για σεσημασμένο αλλοδαπό κακοποιό, ο οποίος έχει κάνει δεκάδες ληστείες.
Σύμφωνα με πληφορορίες που μεταδίδει ο ΑΝΤ1 εξετάζεται το ενδεχόμενο ο συλληφθείς να έχει πάρει μέρος στην αιματηρή ληστεία στον Βύρωνα, όπου έχασε τη ζωή της η 32χρονη υπάλληλος του καταστήματος.
Newsroom ΔΟΛ
Παρασκευή 3 Απριλίου 2009
Σάλος από το... άγγιγμα της Μισέλ Ομπάμα στην βασίλισσα Ελισάβετ που έσπασε το πρωτόκολλο - TO BHMA
Παρασκευή 3 Απριλίου 2009 [ 11:36 ]
Ενώ οι ηγέτες των 20 ισχυρών κρατών του κόσμου συνεδρίαζαν στο Λονδίνο για να βρεθεί έξοδος από την οικονομική κρίση, τα φλας των δημοσιογράφων έπεσαν στην επίσκεψη του αμερικανικού προεδρικού ζεύγους στο παλάτι του Μπάκιγκχαμ, όπου συναντήθηκαν με τη Βασίλισσα Ελισάβετ.
Κι ενώ ο φακός απαθανάτισε εκατοντάδες φορές τις στυλιτιστικές επιλογές της πρώτης κυρίας, αυτό που σχολιάστηκε ιδιαίτερα ήταν η στιγμή που η Μισέλ Ομπάμα παραβίασε το πρωτόκολλο το οποίο ορίζει κανείς να μην αγγίζει το μονάρχη και αγκάλιασε τη βασίλισσα μπροστά στα έκπληκτα μάτια των παρευρισκόμενων.
Η βασίλισσα πάλι όχι μόνο δεν φάνηκε εξοργισμένη από την κίνηση αυτή της Μισέλ, αλλά ανταπέδωσε την χειρονομία, «σπάζοντας» κι αυτή με τη σειρά της το πρωτόκολλο. Ζήτησε μάλιστα από την πρώτη κυρία να διατηρήσουν επαφές.
Η σκηνή με τον εναγκαλισμό των δύο γυναικών έχει κάνει τον γύρο του κόσμου, προκαλώντας ποικίλα σχόλια.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 2009 ΣΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΤΟΥ "1984" ΤΟΥ ΟΡΓΟΥΕΛ
ΑΠΟ ΤΟ http://klasikoperiptosi.blogspot.com
Η εγκληματικότητα ανεξέλεγκτη.
Κλέφτες ,δολοφόνοι,βιαστές,τρομοκράτες,διαπλεκόμενοι μαφιόζοι και κάθε είδους αποστάτης βρίσκεται μπροστά σε κάθε βήμα του πολίτη απειλώντας τον άμεσα ή εμμεσα.
Το μοντέλο της κοινωνίας που ξέραμε γκρεμίζεται, όχι τυχαία ούτε γιατί σε μια στιγμή αποφάσισαν όλοι να γίνουν εγκληματίες,αλλά γιατί με τη θέλησή μας συμμετείχαμε σε αυτή την παγκόσμια "κατεδάφιση" αντικαθιστώντας τα δομικά υλικά των πνευματικών και ηθικών αξιών με εκείνα τα υλικά που θα μας έκαναν να αισθανθούμε πλούσιοι ,αυτάρκεις και στο τέλος "αυθεντίες" της αφροσύνης και της ματαιότητας.
Έτσι λοιπόν μπερδεμένοι και ταλαιπωρημένοι απο το τρελό καμουτσίκι της "Νέας εποχής" μάθαμε να αγαπούμε την ξάπλα στην κοπριά και την αδιαφορία.Γίναμε αποστάτες και θαυμαστές των εικόνων της βίας και του κάθε είδους εγκλήματος μα όταν η εικονική πραγματικότητα της τηλεόρασης αναβαπτίσθηκε σε πραγματικότητα της καθημερινής μας ζωής, γυρίσαμε το βλέμμα στον "μεγάλο αδελφό" ζητώντας του να κάνει οτι είναι δυνατόν για να γυρίσουμε στην ασφάλεια της άγνοιας.
Αφού είδαν ότι σε δημοσκοπήσεις ένα μεγάλο ποσοστό ζητούσε απο την πολιτεία να λάβει αυστηρότερα μέτρα,το ΚΥΣΕΑ αποφάσισε να γεμίσει τον κόσμο με κάμερες παρακολούθησης,εξτρα οπλισμό την αστυνομία,δημιουργία τράπεζας πληροφοριών DNA,ευκολία στην έκδοση ενταλμάτων για άρση του απορρήτου των επικοινωνιών ,έρευνας σε σπίτια κλπ.
Αυτή είναι μόνο η αρχή ,γιατί ούτως ή άλλως πολλά απο αυτά προβλέπονταν και απο την χρόνια τώρα επικυρωμένη συνθήκη Σενγκεν.Την κατάληξη μπορεί εύκολα να την φανταστεί κάποιος ,αρκεί π.χ να δεί την αδιαφορία του κόσμου και το θράσος των Αμερικάνων γύρω απο το νομικό καθεστώς και τις συνθήκες κράτησης στο στρατόπεδο του Γκουαντανάμο το οποίο εν τω μεταξύ κατα πάσα πιθανότητα θα μεταστεγασθεί στην τεράστια βάση που έφτιαξαν στο προτεκτοράτο του "ανεξάρτητου" Κοσσόβου.
Μπορεί για κάποιους να είμαστε γραφικοί ή "ψώνια" που δεν ξέρουν πως να εκτονώσουν τις ανησυχίες τους ,δυστυχώς όμως πολλά απο αυτά που καταγγέλαμε στο παρελθόν και θεωρούντο "επιστημονική φαντασία" ήδη έχουν γίνει και έχουν περάσει στο παρασκήνιο .
Τα "μεγάλα" είναι μπροστά μας και πολύ φοβάμαι ότι όταν θα συμβούν δεν θα υπάρχουν πια ελεύθερα εκφραζόμενοι bloggers για να τα καταγγείλουν και να τα στιγματίσουν.
Πρίν απο 70 περίπου χρόνια ο Τζώρτζ Όργουελ έγραφε το "1984 ".
Το βιβλίο έγινε θεατρικό έργο,ταινία και τείνει να γίνει προφητικό αφού απο το ...1984 μέχρι σήμερα πολλά απο αυτά τα φανταστικά που περιγράφει έχουν γίνει ήδη πραγματικά.
"...Του ήρθε η σκέψη ότι το κύριο χαρακτηριστικό της τωρινής ζωής δεν ήταν η σκληρότητα και η ανασφάλεια,αλλά η αδιαφορία,η μιζέρια,η υποταγή.Η ζωή αν κοίταζες γύρω σου,δεν παρουσίαζε την παραμικρή ομοιότητα όχι μόνο με τα ψέματα που ξεχύνονταν απο τις τηλεοθόνες,αλλά και με τα ιδανικά που
προσπαθούσε να πραγματοποιήση το Κόμμα.
...Το ιδανικό που είχε ορίσει το Κόμμα,ήταν κάτι το τεράστιο,τρομερό
αστραφτερό,ενας κόσμος απο ατσάλι και μπετόν με τερατώδεις μηχανές και φοβερά όπλα ,ένα έθνος απο πολεμιστές και φανατικούς,που προχωρούσαν εμπρός μέσα σε τέλεια ενότητα,που έκαναν τις ίδιες σκέψεις,κραύγαζαν τα ίδια συνθήματα, που αιώνια εργάζονταν,πολεμούσαν,θριάμβευαν,καταδίωκαν.
300.000.000 άνθρωποι όλοι με το ίδιο πρόσωπο.
Η πραγματικότητα όμως, ήταν ερειπωμένες βρωμερές πόλεις όπου σέρνονταν υποσιτισμένοι άνθρωποι με τρύπια παπούτσια μέσα σε μπαλωμένα σπίτια του 19ου αιώνα,που μύριζαν πάντα λάχανο και ελεεινά αποχωρητήρια..."
Ο αντιρατσιστικός νόμος και η άρνηση του Ολοκαυτώματος (της Χριστιάννας Λούπα)
της Χριστιάννας Λούπα
«Όστις δημοσίως, είτε προφορικώς είτε διά του τύπου ή διά γραπτών κειμένων ή εικονογραφήσεων ή παντός ετέρου μέσου εκ προθέσεως προτρέπει εις πράξεις ή ενεργείας δυναμένας να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βίαν κατά προσώπων ή ομάδος προσώπων εκ μόνου του λόγου της φυλετικής ή εθνικής καταγωγής των, τιμωρείται με φυλάκισιν μέχρι δύο ετών ή με χρηματικήν ποινήν ή και διά αμφοτέρων των ποινών τούτων», ορίζει το άρθρο 1 του «αντιρατσιστικού» νόμου 927/1979.
Κι ενώ στην Ευρώπη καταβάλλεται ολοένα και μεγαλύτερη προσπάθεια καταπολέμησης του ρατσισμού και σε πολλές χώρες της οι αρνητές του Ολοκαυτώματος βρίσκονται πλέον αντιμέτωποι με το νόμο, στη χώρα μας η ίδια η Δικαιοσύνη φαίνεται να χλευάζει το νόμο και να αφήνει τους ρατσιστές ασύδοτους να τρίβουν τα χέρια τους και να πανηγυρίζουν συνεχίζοντας την ολέθρια προπαγάνδα τους, υποστηρίζοντας ότι «Εβραίος και άνθρωπος είναι έννοιες αντιφατικές, δηλαδή η μία αποκλείει την άλλη» και «Η όλη των εγκληματική συμπεριφορά, [των Εβραίων], δικαιολογεί τας πράξεις των Ναζί εναντίον των και κάτι περισσότερον. Τας δικαιώνει»!!!
Θέλετε κι άλλα «ωραία» από το βιβλίο του γνωστού ναζιστή «Εβραίοι – Όλη η αλήθεια», που αθωώθηκε από το Α΄ Πενταμελές Εφετείο Αθηνών στις 27 Μαρτίου και μετά από μια διαδικασία αναβολών και αλλεπάλληλων διακοπών που κράτησε περίπου ένα χρόνο, ενώ η πρωτόδικη απόφαση είχε υπάρξει καταδικαστική, επιβάλλοντας 14μηνη φυλάκιση με τριετή αναστολή; Διαβάστε λοιπόν:
- «Έτσι θέλουν οι Εβραίοι. Διότι μόνον έτσι καταλαβαίνουν: εντός 24 ωρών και εκτελεστικό απόσπασμα»
- «Ξυπνήστε. Οι επίβουλοι Εβραίοι σκάπτουν τον τάφον των Εθνών. Ξυπνήστε και ρίξατέ τους μέσα, διότι τους αξίζει.»
- «Φταίει ο πολιτισμένος κόσμος που ανέχεται τα διεθνή παράσιτα που λέγονται Ιουδαίοι. Φθάνει η ώρα των αντιποίνων»
- «Η ιστορία της ανθρωπότητος θα καταλογίση στον Αδόλφο Χίτλερ τα εξής: Δεν απήλλαξε, ενώ ηδύνατο την Ευρώπη από τους Εβραίους» κ.λπ ,
- «Τους καταφρονούμε δια την ηθικήν των, δια την θρησκείαν των, δια τας πράξεις των, που όλα μαζί αποδεικνύουν ότι είναι υπάνθρωποι»
-(Κάτω από φωτογραφία του Άουσβιτς): «Καλώς κάνουν και διατηρούν το στρατόπεδον εις καλήν κατάστασιν, διότι ουδείς γνωρίζει τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον»
- «Δεν μπορώ να ανέχομαι τους δολοφόνους, ληστάς, βιαστάς, παράσιτα, διαφθορείς της ελεεινής Εβραίλας να συκοφαντούν τους υπερόχους Εθνικοσοσιαλιστάς»
- «Το ΖΥKLON B δεν ήτο παρά ένα δηλητηριώδες αέριον χρήσιμον δια τας απεντομώσεις των στρατοπέδων συγκεντρώσεως. Όλα τα άλλα είναι παραμύθια της προπαγάνδας»
- «Η Εβραική πτωματολογία στην περίπτωση του Άουσβιτς απεδείχθη εξ αρχής ψευδεστάτη»
- «Απελευθερωθείτε από την Εβραικήν προπαγάνδα, που σας εξαπατά με τα ψεύδη περί στρατοπέδων συγκεντρώσεως, θαλάμων αερίων, «φούρνων» και τα άλλα παραμύθια του ψευτο-ολοκαυτώματος..»
Κι αναρωτιέται κάθε εχέφρων άνθρωπος: Αν αυτό δεν είναι ρατσιστική προπαγάνδα, τότε τι είναι; Κι αν οι φράσεις αυτές δεν «προτρέπουν σε πράξεις ή ενέργειες δυνάμενες να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία εναντίον προσώπων ή ομάδος προσώπων εκ μόνου του λόγου της φυλετικής ή εθνικής καταγωγής τους», τότε τι προτρέπει;
Με αφορμή τη σχετική απόφαση του δικαστηρίου κι ενώ στην Ελλάδα η αντίδραση είναι μάλλον χλιαρή, το Διεθνές Κέντρο Βίζενταλ καλεί την Οργάνωση για την Ασφάλεια και την Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) να ζητήσει από την Ελλάδα να λογοδοτήσει για την παραβίαση της Διακήρυξης του Βερολίνου για τον Αντισημιτισμό του 2004, ενώ κι άλλες Οργανώσεις, Εβραϊκές και μη, έχουν προβεί σε διαμαρτυρία.
Γιατί όμως η Ελλάδα, μια χώρα τόσο πολύ ταλαιπωρημένη από τους ναζί, μια χώρα που έζησε από κοντά τους διωγμούς των Εβραίων της διπλανής πόρτας, όπως στη Θεσσαλονίκη και το Βόλο, αφήνει και περνά μάλλον στα ψιλά των εφημερίδων μια τέτοια ανησυχητική είδηση; Είμαστε άραγε τόσο απασχολημένοι με τα τεκταινόμενα στο πολιτικό και οικονομικό προσκήνιο, ώστε δεν προλαβαίνουμε να σκεφτούμε τίποτε άλλο ή απλά είμαστε επιλήσμονες της Ιστορίας και του ολέθρου που μπορεί να προκαλέσει ο ρατσισμός;
Κι ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στην «κοιτίδα της Δημοκρατίας», χαρακτηριστική είναι η στάση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, απέναντι στον Ευρωβουλευτή Λε Πεν, ο οποίος είναι γνωστός για τις ακραίες θέσεις του, χαρακτηρίζοντας μάλιστα «τους θαλάμους αερίων ως μια ασήμαντη λεπτομέρεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου». Συγκεκριμένα, θύελλα αντιδράσεων ξέσπασε με την προοπτική ανάληψης της προεδρίας της καινούριας Ευρωβουλής τον Ιούνιο, έως ότου συγκροτηθεί το μόνιμο προεδρείο της, από τον γηραιότερο ευρωβουλευτή (doyen), όπως απαιτούν οι κανονισμοί. Προκειμένου να μην αναλάβει ο ογδοηκοντούτης ηγέτης του γαλλικού Εθνικού Μετώπου, οι Ευρωβουλευτές αποφάσισαν να αλλάξουν άρον άρον τον Κανονισμό.
Στρασβούργο καλεί Αθήνα. Ακούει κανείς;
«Άναρχο» το καθεστώς φύλαξης βλαστοκυττάρων - Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Hμερομηνία : 23-03-09
Η απουσία συγκεκριμένου νομικού πλαισίου στην χώρα μας επιτρέπει σε περίπου είκοσι εταιρείες να λειτουργούν σήμερα ως Τράπεζες φύλαξης βλαστικών κυττάρων. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι απλά «πουλάνε» ελπίδα για το μέλλον, άλλοι πάλι βλέπουν μια επιστημονική επανάσταση σε αυτές.
Της Μαρίας Γαλίτση
mgalitsi@kathimerini.gr
Τα τελευταία χρόνια απασχολεί έντονα τους μελλοντικούς γονείς ένα ζήτημα: η συλλογή και φύλαξη των βλαστοκυττάρων. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι νέοι γονείς είναι η περιορισμένη ή και λαθεμένη κάποιες φορές ενημέρωση και έλλειψη εγγυήσεων σε ό, τι αφορά στη τη βιωσιμότητά αλλά και την εξασφάλιση διατήρησης τους.
Στο ερώτημα αυτό προστίθεται ένα επιπλέον δίλημμα, που αφορά στη δημόσια ή ιδιωτική φύλαξη. Στην παρούσα φάση, υπάρχει ένα νομικό κενό - τόσο στην χώρα μας όσο και σε άλλες χώρες - που επιτρέπει σε εταιρείες να εμφανίζονται με σχετική ευκολία ως τράπεζες φύλαξης βλαστικών κυττάρων, χωρίς να ελέγχονται από συγκεκριμένο φορέα.
Το kathimerini.gr ήρθε σε επαφή με τις εταιρείες οικογενειακής φύλαξης Cryo Save (κ. Γρηγόρης Ρουμελιώτης - Διευθύνων Σύμβουλος), Stem-Health (κ. Ελευθέριος Γεωργακόπουλος - Διευθυντής Συστήματος Ποιότητας και κ. Βασίλης Κελλάρης) και Biohellenika (κ. Γεώργιος Κολιάκος - Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος), η οποία συμπράττει με το Εθνικό Ίδρυμα με σκοπό όχι μόνο την ιδιωτική αλλά και τη δημόσια και μεικτή φύλαξη. Επίσης, για το ζήτημα μας μίλησαν η κα Αριάδνη Χάγερ-Θεοδωρίδου, επιστημονική συνεργάτης της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής και η κα Μέρμηγκα συντονίστρια στην Τράπεζα Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος στο Ίδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών.
Την έγκυρη και αντικειμενική ενημέρωση των γονέων επισημαίνει η κα Αρ. Χάγερ - Θεοδωρίδου από την Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής. «Ευθύνη όμως της πολιτείας είναι να εξασφαλίσει πρότυπα ποιότητας και για το σκοπό αυτό πρέπει να υπάρξει συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση και έλεγχος των τραπεζών που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας», τονίζει η ίδια.
Οι διεθνείς φορείς πιστοποίησης των τραπεζών φύλαξης βλαστικών κυττάρων είναι ο NETCORD-FACT και ο AABB. Αυτήν την στιγμή, λίγες μόνο εταιρείες λειτουργούν με τις προδιαγραφές των φορέων αυτών, όπως επισημαίνει η κα Χάγερ - Θεοδωρίδου και προσθέτει ότι πολλές τράπεζες λειτουργούν βάσει κάποιων ISO, τα οποία όμως πιστοποιούν την ποιότητα εργαστηριακών μεθόδων και διαδικασιών και όχι εργαστηρίων ομφαλοπλακουντιακού αίματος.
Μέχρι σήμερα, το βιολογικό υλικό που προερχόταν από τον τοκετό δεν είχε κάποια χρησιμότητα, ωστόσο χάρη στην πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας αυτό το υλικό φέρεται να είναι χρήσιμο για μελλοντική θεραπευτική χρήση, καθώς προσφέρει τη δυνατότητα αντικατάστασης κυττάρων και ιστών.
Πιο συγκεκριμένα, όταν μιλάμε για βλαστοκύτταρα αναφερόμαστε σε αρχέγονα κύτταρα που υπάρχουν στο ομφαλοπλακουντιακό αίμα, στο έμβρυο και στον ενήλικο. Έτσι λοιπόν, τα κύτταρα αυτά χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: τα παντοδύναμα, τα ολοδύναμα και τα πολυδύναμα αντίστοιχα. Τα πολυδύναμα κύτταρα, δηλαδή τα βλαστικά κύτταρα των ενηλίκων, εντοπίζονται στους περισσότερους ιστούς και όργανα του σώματος, όπως τον εγκέφαλο, τον μυελό τον οστών, το συκώτι, το δέρμα και τους σκελετικούς μύες. Ωστόσο, η ικανότητα διαφοροποίησής τους είναι περιορισμένη σε σχέση με τις δύο προηγούμενες κατηγορίες.
Δωρεάν δημόσια φύλαξη αλλά χρέωση στα μεσεγχυματικά κύτταρα
Μια άλλη κατηγορία βλαστοκυττάρων είναι τα λεγόμενα μεσεγχυματικά κύτταρα. Η απομόνωσή τους από τον ομφάλιο λώρο πραγματοποιείται με την συλλογή ενός τμήματος του μετά τον τοκετό. Τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα βρίσκονται ακόμα στο επίκεντρο ερευνών για τη θεραπεία νοσημάτων.
Η Δημόσια Τράπεζα της Ακαδημίας Αθηνών πέρα από τη δωρεάν φύλαξη των βλαστικών κυττάρων, αναλαμβάνει και την φύλαξη μεσεγχυματικών κυττάρων - τα οποία ακόμα δεν έχουν συγκεκριμένες αλλά πειραματικές εφαρμογές - με χρέωση. Η κα Χάγερ - Θεοδωρίδου αναγνωρίζει σε αυτήν την κίνηση μια πιθανή προσπάθεια της Δημόσιας Τράπεζας προκειμένου να εξασφαλίσει πόρους.
Σε ό, τι αφορά στο διαχωρισμό δημόσιας με ιδιωτικής ή οικογενειακής φύλαξης, η διαφορά έγκειται στον αλλογενή ή αυτόλογο χαρακτήρα αντίστοιχα. Δηλαδή, κατά τη δημόσια φύλαξη, λήπτης του βιολογικού αυτού υλικού μπορεί να είναι οποιοσδήποτε τρίτος, αρκεί να υπάρχει ιστοσυμβατότητα, ενώ στην ιδιωτική ή οικογενειακή, τα κύτταρα διατίθενται αποκλειστικά στην οικογένεια του δότη, έναντι χρηματικής αμοιβής.
Το δίλημμα της δημόσιας ή οικογενειακής φύλαξης
Η Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής τάσσεται υπέρ της δημόσιας φύλαξης. Την θέση αυτή στηρίζει σε δύο βασικούς λόγους. Πρώτον, η ποσότητα των κυττάρων - σύμφωνα με την Επιτροπή - δεν επαρκεί συχνά για τις ανάγκες μεταμόσχευσης ενώ έχει υποστηριχθεί ότι η χρήση αυτόλογου μοσχεύματος ενδέχεται να μην έχει θεραπευτικά αποτελέσματα στην περίπτωση νοσημάτων του αίματος λόγω μετάλλαξης, διότι η αιτία μπορεί να υφίσταται και στο ίδιο το μόσχευμα. Δεύτερον, η Επιτροπή θέτει έναν κοινωνικοηθικό προβληματισμό: Δικαιολογείται άραγε η διατήρηση των κυττάρων αποκλειστικά για ιδιωτική χρήση ή είναι προτιμότερη η διάθεσή τους σε κοινή χρήση, ώστε να μην καταλήξουν να αχρηστευθούν;
Από την άλλη πλευρά, οι ιδιωτικές τράπεζες ισχυρίζονται ότι η οικογενειακή φύλαξη είναι σημαντική γιατί η συμβατότητα των κυττάρων είναι 100% για το ίδιο το παιδί και αρκετά υψηλό για τους γονείς και τα αδέρφια. Ακόμα, στην περίπτωση αυτή δεν υπάρχει απώλεια πολύτιμου χρόνου στην αναζήτηση κυττάρων. Επιπλέον, η πρακτική της ιδιωτικής χρήσης αποφεύγει το πρόβλημα του ελέγχου της ιστοσυμβατότητας.
Σύμφωνα με την κα Χάγερ - Θεοδωρίδου, την ελληνική πραγματικότητα στο θέμα των βλαστικών κυττάρων συνθέτουν - πέρα από το νομικό κενό και την ελλιπή ενημέρωση των γονέων - και η μεγάλη δραστηριότητα των ιδιωτικών τραπεζών αλλά και η ηθική πίεση των γονέων.
Την επέκταση της δράσης των ιδιωτικών τραπεζών μαρτυρά το ποσοστό οικογενειακής φύλαξης που στην χώρας μας φτάνει το 20% ενώ στις ΗΠΑ μόλις το 5%. Την ίδια ώρα, στην Γαλλία και την Ιταλία απαγορεύεται η ιδιωτική φύλαξη, ενώ στην Αυστρία και τη Γερμανία είναι νόμιμη η οικογενειακή φύλαξη αλλά οι προδιαγραφές είναι εξίσου αυστηρές όσο και για τις δημόσιες τράπεζες. Μάλιστα, όπως ανέφερε η κα Χάγερ - Θεοδωρίδου, στην Ελλάδα πολλοί είναι εκείνοι οι γονείς που υποβάλλονται σε ενοχικά διλήμματα από ιδιωτικά νοσοκομεία τα οποία συνεργάζονται ή έχουν τράπεζες αποθήκευσης βλαστοκυττάρων.
Ασφάλεια της μεταφοράς
Ένα άλλο θέμα που απασχολεί τους γονείς είναι η ασφάλεια όχι μόνο κατά τη φύλαξη των βλαστικών κυττάρων αλλά και κατά τη μεταφορά τους καθώς απαιτείται άμεση αποθήκευσή τους, αλλιώς καταστρέφονται. Το πρόβλημα είναι ακόμα πιο έντονο όταν πρόκειται να μεταφερθούν σε μακρινές αποστάσεις. Περίπου πριν από τρεις μήνες, καταστράφηκαν τα βλαστοκύτταρα ενός ζευγαριού από το Βόλο, καθώς το δέμα - που εστάλη με τα ΕΛΤΑ - καθυστέρησε να φτάσει στο Ίδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών. Η κα Μέρμηγκα, συντονίστρια της Τράπεζας Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος, μας εξήγησε ότι η μεταφορά των δειγμάτων όταν πρόκειται για επαρχία γίνεται με ευθύνη των γονέων. «Δεν είμαστε δίκτυο, ούτε κούριερ, είμαστε εργαστήριο. Αυτό που εμείς κάνουμε είναι να στέλνουμε ταχυδρομικώς τον ασκό και να λέμε ρητά ότι μέσα σε 24 ώρες θα πρέπει να μας επιστραφεί με το δείγμα», τονίζει η κα Μέρμηγκα.
Μέχρι στιγμής η πραγματικότητα δείχνει ότι χιλιάδες δείγματα έχουν φυλαχθεί παρά το νομικό κενό. Η ελπίδα των ανθρώπων για την εξασφάλιση της υγείας των παιδιών τους δεν πρέπει να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από επιχειρήσεις που δεν τηρούν τις στοιχειώδεις προδιαγραφές ποιότητας. Για τον λόγο αυτό, είανι επιτακτική η εφαρμογή μιας σχετικής νομοθεσίας για την πιστοποίηση της λειτουργίας των τραπεζών αλλά και η ακριβής και έγκυρη ενημέρωση των πολιτών.
www.kathimerini.gr
Numbers beyond words - sciencenews.org
ΑΠΟ ΤΗΝ κα ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο ΠΜΣ ΔΥΝΗΤΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ: ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
A Pirahã man participates in a new experiment that, researchers say, indicates that his language contains no number words, even for the number one.
A Brazilian group may grasp exact quantities without naming them
By Bruce Bower
July 19th, 2008
Until now, researchers have not demonstrated the absence of a way to express the number one in any language, according to a team led by Massachusetts Institute of Technology cognitive scientist Edward Gibson.
Yet Pirahã individuals can still identify the number of items that an experimenter places in front of them, Gibson’s team reports. The new findings challenge the longstanding idea that number words enable people to think about and recognize exact quantities of items.
“These results suggest that number words do not change our underlying representations of number, but instead are a cognitive technology for keeping track of the exact size of large sets over time and in different contexts,” says coauthor Michael Frank.
The new study was published online June 10 and will appear in an upcoming Cognition.
The team first examined whether the Pirahã employ counting words, as was described in a 2004 study conducted by psycholinguist Peter Gordon of Columbia University. Gordon concluded that the Brazilian tribe has words for one, two and many (SN: 12/10/05, p. 376). However, longtime Pirahã researcher and coauthor on the new study Daniel Everett of Illinois State University in Normal initially questioned Gordon’s results.
The new study explores Everett’s contention that no words for exact numbers exist in the Pirahã language. For each of six adult Pirahã volunteers, a researcher placed one wooden spool on a table and added spools one at a time until reaching 10 spools. For each quantity, the experimenter used the Pirahã language to ask volunteers “How much is this?” Four of the same volunteers then performed this exercise as the researcher removed one spool at a time from a set of 10 spools until one remained.
Participants used the same three words for dramatically different ranges of quantities when dealing with increasing or decreasing numbers of spools. For increasing quantities, these words roughly corresponded to one, two and many. For decreasing quantities, the three same words were used to denote from one to six spools, from four to 10 spools and from seven to 10 spools.
These results indicate that the three Pirahã words refer to general quantities, such as few, some and more, Frank says. Many other foraging groups, as well as the Pirahã in Gordon’s study, have been reported to have words for one, two and many based only on responses to increasing numbers of items. Some of those groups may, like the Pirahã, reveal an absence of number words when responses to decreasing quantities are considered, Frank proposes.
In a second experiment, 14 Pirahã adults reproduced exact quantities of objects despite lacking number words. Participants facing a line of one to 10 spools almost always chose the same number of un-inflated balloons to put in a matching line. Still, the same individuals often muffed tasks that required them to track and remember precise amounts, such as choosing a matching number of balloons after watching an experimenter drop spools one at a time into a can.
Number words are cultural inventions that greatly enhance the ability to monitor the exact sizes of large groups of objects, the researchers propose. Speakers of languages with number words thus find it easy to recall and re-create the number of spools dropped into a can.
Scientific opinions vary widely on what the new study shows about numerical thinking among the Pirahã. Gibson and Frank's team makes a good case for the absence of Pirahã words that represent exact quantities, including the number one, remarks psychologist David Barner of the University of California, San Diego.
Barner’s own studies indicate that English-speaking children don’t immediately realize that singular nouns, such as a banana, represent the numerical equivalent of one banana. At 2 years of age, youngsters understand that one refers to single items but assume that a means at least one, he says. As they learn about terms such as some and all, children gradually adopt a as a stand-in for one, Barner suggests.
Harvard University psychologist Elizabeth Spelke agrees that the Pirahã lack number words but questions whether they exhibit an underlying knowledge of precise amounts as proposed by Frank. “The prize question, whether exact number concepts such as seven depend on number words and verbal counting, is still open,” Spelke says.
Pirahã volunteers may have matched appropriate numbers of balloons to sets of spools by using a non-numerical rule of thumb, such as “for each thing on your side, there’s a thing on my side,” she suggests.
Frank acknowledges that possibility. In further studies, he plans to assess whether the Pirahã understand that, when one object is added to or removed from a large number of identical objects, the quantity has changed. He also wants to see how the Pirahã use general quantifying terms such as all and none to deal with increasing and decreasing amounts of items.
Columbia’s Gordon agrees with Spelke’s point and adds that the new data fit with his earlier contention that the Pirahã use words that approximately mean one, two and many. He likens such usages to the English phrase a couple of. This phrase typically refers to two items but sometimes gets applied to slightly larger quantities.
In Gibson and Frank's study, the common meaning of two got triggered in Pirahã volunteers if they heard it used immediately after the term for one, Gordon asserts. Thus, in the ascending spool count, participants only used one to refer to a single spool and the term two to refer to a pair of spools or sometimes to larger quantities. In the descending count, the two term preceded the one term, leading to confusion and a more variable use of the terms, Gordon says.
For now, count on Brazil’s Pirahã villagers to stimulate further scientific debate about the link between numbers and language.
A Pirahã man participates in a new experiment that, researchers say, indicates that his language contains no number words, even for the number one.
A Brazilian group may grasp exact quantities without naming them
By Bruce Bower
July 19th, 2008
Until now, researchers have not demonstrated the absence of a way to express the number one in any language, according to a team led by Massachusetts Institute of Technology cognitive scientist Edward Gibson.
Yet Pirahã individuals can still identify the number of items that an experimenter places in front of them, Gibson’s team reports. The new findings challenge the longstanding idea that number words enable people to think about and recognize exact quantities of items.
“These results suggest that number words do not change our underlying representations of number, but instead are a cognitive technology for keeping track of the exact size of large sets over time and in different contexts,” says coauthor Michael Frank.
The new study was published online June 10 and will appear in an upcoming Cognition.
The team first examined whether the Pirahã employ counting words, as was described in a 2004 study conducted by psycholinguist Peter Gordon of Columbia University. Gordon concluded that the Brazilian tribe has words for one, two and many (SN: 12/10/05, p. 376). However, longtime Pirahã researcher and coauthor on the new study Daniel Everett of Illinois State University in Normal initially questioned Gordon’s results.
The new study explores Everett’s contention that no words for exact numbers exist in the Pirahã language. For each of six adult Pirahã volunteers, a researcher placed one wooden spool on a table and added spools one at a time until reaching 10 spools. For each quantity, the experimenter used the Pirahã language to ask volunteers “How much is this?” Four of the same volunteers then performed this exercise as the researcher removed one spool at a time from a set of 10 spools until one remained.
Participants used the same three words for dramatically different ranges of quantities when dealing with increasing or decreasing numbers of spools. For increasing quantities, these words roughly corresponded to one, two and many. For decreasing quantities, the three same words were used to denote from one to six spools, from four to 10 spools and from seven to 10 spools.
These results indicate that the three Pirahã words refer to general quantities, such as few, some and more, Frank says. Many other foraging groups, as well as the Pirahã in Gordon’s study, have been reported to have words for one, two and many based only on responses to increasing numbers of items. Some of those groups may, like the Pirahã, reveal an absence of number words when responses to decreasing quantities are considered, Frank proposes.
In a second experiment, 14 Pirahã adults reproduced exact quantities of objects despite lacking number words. Participants facing a line of one to 10 spools almost always chose the same number of un-inflated balloons to put in a matching line. Still, the same individuals often muffed tasks that required them to track and remember precise amounts, such as choosing a matching number of balloons after watching an experimenter drop spools one at a time into a can.
Number words are cultural inventions that greatly enhance the ability to monitor the exact sizes of large groups of objects, the researchers propose. Speakers of languages with number words thus find it easy to recall and re-create the number of spools dropped into a can.
Scientific opinions vary widely on what the new study shows about numerical thinking among the Pirahã. Gibson and Frank's team makes a good case for the absence of Pirahã words that represent exact quantities, including the number one, remarks psychologist David Barner of the University of California, San Diego.
Barner’s own studies indicate that English-speaking children don’t immediately realize that singular nouns, such as a banana, represent the numerical equivalent of one banana. At 2 years of age, youngsters understand that one refers to single items but assume that a means at least one, he says. As they learn about terms such as some and all, children gradually adopt a as a stand-in for one, Barner suggests.
Harvard University psychologist Elizabeth Spelke agrees that the Pirahã lack number words but questions whether they exhibit an underlying knowledge of precise amounts as proposed by Frank. “The prize question, whether exact number concepts such as seven depend on number words and verbal counting, is still open,” Spelke says.
Pirahã volunteers may have matched appropriate numbers of balloons to sets of spools by using a non-numerical rule of thumb, such as “for each thing on your side, there’s a thing on my side,” she suggests.
Frank acknowledges that possibility. In further studies, he plans to assess whether the Pirahã understand that, when one object is added to or removed from a large number of identical objects, the quantity has changed. He also wants to see how the Pirahã use general quantifying terms such as all and none to deal with increasing and decreasing amounts of items.
Columbia’s Gordon agrees with Spelke’s point and adds that the new data fit with his earlier contention that the Pirahã use words that approximately mean one, two and many. He likens such usages to the English phrase a couple of. This phrase typically refers to two items but sometimes gets applied to slightly larger quantities.
In Gibson and Frank's study, the common meaning of two got triggered in Pirahã volunteers if they heard it used immediately after the term for one, Gordon asserts. Thus, in the ascending spool count, participants only used one to refer to a single spool and the term two to refer to a pair of spools or sometimes to larger quantities. In the descending count, the two term preceded the one term, leading to confusion and a more variable use of the terms, Gordon says.
For now, count on Brazil’s Pirahã villagers to stimulate further scientific debate about the link between numbers and language.
ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΣΤΟ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ - Παρ΄ ολίγον να αρθεί το πανεπιστημιακό άσυλο - ΤΟ ΒΗΜΑ
3/4/2009
Οι πρυτανικές αρχές του ΑΠΘ ζήτησαν παρέμβαση της Εισαγγελίας
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΝΟΤΑ ΤΡΙΓΚΑ | Πέμπτη 2 Απριλίου 2009
Oι πρυτανικές αρχές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κάλεσαν χθες για πρώτη φορά τις εισαγγελικές αρχές να παρέμβουν και να άρουν το πανεπιστημιακό άσυλο. Αφορμή για την εξέλιξη αυτή ήταν απειλές που δέχθηκαν για επίθεση αγνώστων στο εσωτερικό του Ιδρύματος που θα είχαν ως αποτέλεσμα καταστροφές στο ηλεκτρονικό του δίκτυο.
Τα απειλητικά τηλεφωνήματα οδήγησαν τις πρυτανικές αρχές στο να καλέσουν την Εισαγγελία και να την ενημερώσουν για τις επικείμενες καταστροφές. Οι εισαγγελικές αρχές ζήτησαν να έχουν και εγγράφως, μέσω fax, το αίτημα της πρυτανείας. Ωστόσο ώσπου να ολοκληρωθούν οι έγγραφες διαδικασίες περίπου 20 άτομα με κουκούλες και κράνη εισέβαλαν στον 1ο όροφο του κτιρίου της Βιολογικής Σχολής, όπου στεγάζεται το Κέντρο Λειτουργίας Δεδομένων του Αριστοτελείου, σπάζοντας υπολογιστές, δίκτυα και προκαλώντας φθορές στο κτίριο, και έφυγαν χωρίς η Αστυνομία να προλάβει να παρέμβει. Ετσι το θέμα έληξε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, όταν ο πρύτανης κ. Αν. Μάνθος ενημέρωσε την Εισαγγελία για την αποχώρηση της ομάδας των κουκουλοφόρων από το Ιδρυμα. Μάλιστα, όλα αυτά συνέβησαν σε μια στιγμή κατά την οποία διαφαινόταν εκτόνωση της κρίσης που είχε προκαλέσει η κατάληψη του κτιρίου της πρυτανείας από ομάδες νεαρών που διαμαρτύρονται για το εργασιακό καθεστώς το οποίο επικρατεί στον χώρο της καθαριότητας του Ιδρύματος.
O πρύτανης του Αριστοτελείου είχε χθες συνάντηση και με το Σωματείο Εργολαβικών Υπαλλήλων του Πανεπιστημίου, με τους οποίους συζήτησε το θέμα της ανανέωσης των συμβάσεών τους, καθώς το προσεχές διάστημα προκηρύσσονται οι διαγωνισμοί για τις νέες εργολαβίες (φυλάκων, καθαριότητας, κήπων).
Οι εργαζόμενοι θα πραγματοποιήσουν συνέλευση την ερχόμενη Δευτέρα, προκειμένου να αποφασίσουν τις θέσεις τους, ενώ υπό κατάληψη εξακολουθεί να βρίσκεται το κτίριο διοίκησης από φοιτητικούς συλλόγους, οι οποίοι θα επανακαθορίσουν σήμερα με συνέλευση τη στάση τους. «Τα όσα συμβαίνουν στη Θεσσαλονίκη έχουν φτάσει στα όρια του επικίνδυνου πλέον» σημείωσε χθες η βουλευτής του ΠαΣοΚ κυρία Αννα Διαμαντοπούλου, η οποία πρόσθεσε ότι «είναι ανάγκη να υπάρξει έκτακτη σύνοδος των πρυτάνεων που να αντιμετωπίσει συλλογικά και συνολικά το θέμα των καταλήψεων». Οι δηλώσεις έγιναν στο πλαίσιο συνέντευξης για το φόρουμ «Μιλάμε για την Παιδεία» που θα γίνει την Κυριακή 5 Απριλίου και όπου ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ θα παρουσιάσει τις δεσμεύσεις και τις προτάσεις του κόμματος για την Παιδεία. Επίσης η κυρία Διαμαντοπούλου είπε ότι το κόμμα της γενικά καταδικάζει τις καταλήψεις και πρόσθεσε ότι «είναι αυτονόητο πως την ευθύνη για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας αλλά και για την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων την έχει βεβαίως το Πανεπιστήμιο».
Η γενική γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος κυρία Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε ότι δεν την ικανοποιεί μια απόφαση που λέει ότι θα ελεγχθούν οι συμβάσεις των εργολάβων για το προσωπικό. «Δεν μπορούσαν οι πρυτάνεις,όλη η πανεπιστημιακή κοινότητα,να αποφασίσουν να βάλουν τέρμα στους εργολάβους,να προσλάβουν μόνιμο προσωπικό με κανονικές συμβάσεις και με εργοδότη το Πανεπιστήμιο;» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Το Γραφείο Τύπου του Συνασπισμού, σχολιάζοντας τις δηλώσεις της κυρίας Διαμαντοπούλου, με ανακοίνωσή του σημειώνει μεταξύ άλλων: «Μπροστά στη σημερινή εργασιακή βαρβαρότητα η κυρία Διαμαντοπούλου κατήγγειλε όχι τους υπευθύνους αυτής της ντροπής αλλά αυτούς που αγωνίζονται για να σταματήσει».
* Εμπρηστικός μηχανισμός με γκαζάκια εξερράγη χθες τα ξημερώματα σε ακάλυπτο χώρο πίσω από την Πολυτεχνική Σχολή του ΑΠΘ, χωρίς ευτυχώς να προκληθούν ζημιές.
Τσίπρας κατά συνεργασιών στην ΠΟΣΔΕΠ
Αποδοκίμασε χθες με σκληρή γλώσσα ο πρόεδρος του ΣΥΝ κ. Αλ. Τσίπρας τη συνεργασία πανεπιστημιακών του ΣΥΝ, οι οποίοι μετέχουν στην Αριστερή Μεταρρύθμιση (ΑΡΜΕ), με το ΠαΣοΚ, αλλά και με στελέχη της Δεξιάς στη διοίκηση της Ομοσπονδίας των πανεπιστημιακών (ΠΟΣΔΕΠ). Μιλώντας στο ΤΕΙ Καβάλας τόνισε ότι οι αγώνες της ΠΟΣΔΕΠ που συμπαραστάθηκε στη γενιά του άρθρου 16 τα τελευταία πέντε χρόνια «χάλασαν πολλές “μπίζνες”». Η Ομοσπονδία των πανεπιστημιακών, σύμφωνα με τον κ. Τσίπρα, έγινε στόχος και το «σχέδιο ονομάστηκε “ανακατάληψη της ΠΟΣΔΕΠ”», με την ευγενική χορηγία, όπως είπε, «εφημερίδων μεγάλης κυκλοφορίας, τηλεοπτικών σταθμών και όσων επιχειρησιακών δραστηριοτήτων και οικονομικών συμφερόντων κρύβονται από πίσω». Μίλησε για ενορχηστρωμένες κατηγορίες προς την απερχόμενη διοίκηση και πρόσθεσε: «Χέρι χέρι Νέα Δημοκρατία και ΠαΣοΚ, με τη συμβολή μετρημένων στα δάχτυλα του ενός χεριού αριστερών καθηγητών,υποθέτω,έβαλαν στο στόχαστρο επί της ουσίας το άρθρο 16, το άσυλο, όσους αντιστέκονται στην Μπολόνια, στην εμπορευματοποίηση, στον κάλπικο διάλογο». Ωστόσο ο κ. Τσίπρας τόνισε ότι ο στόχος τους δεν θα επιτευχθεί γιατί το φοιτητικό κίνημα «θα προασπίσει τον δημόσιο και ανοιχτό χαρακτήρα του πανεπιστημίου. Θα σώσει την τιμή του πανεπιστημίου».
Ο κ. Τσίπρας απέρριψε ξανά τον διάλογο για την Παιδεία «που γίνεται για μία ακόμη φορά από μηδενική τάχα βάση, με τον υπουργό, την κυρία Διαμαντοπούλου και τον κ.Γεωργιάδη». Σημείωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως δύναμη προγραμματικών θέσεων συνομιλεί με την κοινωνία και προτείνει την ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, τη δημιουργία κοινών ανά γνωστικό πεδίο προγραμμάτων πρώτου έτους σπουδών, το οποίο δεν θα είναι προπαρασκευαστικό, αλλά εφόσον ολοκληρωθεί επιτυχώς θα υπολογίζεται στην ελάχιστη προβλεπόμενη διάρκεια σπουδών.
Ένοπλη επίθεση εναντίον αστυνομικών στην Κυψέλη με δύο τραυματίες - Νέο δολοφονικό χτύπημα - in.gr
Reuters Αστυνομικοί ψάχνουν για ευρήματα στο σημείο της επίθεσης
Αθήνα
3/4/2009
Δύο αστυνομικοί που ερευνούσαν καταγγελία για κλοπή αυτοκινήτου στην Κυψέλη, κοντά στο σχολικό συγκρότημα της Γκράβας, τραυματίστηκαν από πυρά αγνώστων.
Σύμφωνα με τις πρώτες ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, αστυνομική δύναμη έσπευσε αργά το βράδυ της Πέμπτης στην περιοχή έπειτα από τηλεφώνημα-καταγγελία για κλοπή αυτοκινήτου.
Δύο αστυνομικοί της νεοσύσταης Ομάδας «Δ» σταμάτησαν για έλεγχο στην οδό Σκιάθου μία μοτοσικλέτα με δύο επιβαίνοντες. Σύμφωνα με άλλη μαρτυρία, του δίκυκλου επέβαινε ένα άτομο, ενώ ο συνεργός του ήταν κρυμμένος στο σκοτάδι. Ο ένας εξ αυτών αντέδρασε βγάζοντας όπλο και πυροβολώντας στους αστυνομικούς.
Οι δύο αστυνομικοί διακομίστηκαν στον Ερυθρό Σταυρό, ο ένας σε κρίσιμη κατάσταση και ο άλλος σε σοβαρή. Το πρακτορείο Reuters, επικαλούμενο μαρτυρία αξιωματούχου της Αστυνομίας, επιβεβαιώνει επίσης ότι η κατάσταση του ενός εκ των δύο αστυνομικών είναι κρίσιμη. Ο ένας αστυνομικός δέχθηκε πυροβολισμό στο κεφάλι.
Η αστυνομία έχει εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό για τη σύλληψη των δραστών που επικεντρώθηκε στις περιοχές της Κυψέλης, του Γαλατσίου, των Πατησίων και του κέντρου της Αθήνας. Πληροφορίες κάνουν λόγο για μεγάλη κινητοποίηση της Αστυνομίας στο πλαίσιο της οποίας ανακλήθηκαν οι άδειες των αστυνομικών του Λεκανοπεδίου.
Αστυνομικές πηγές εκφράζουν οργή και υποστηρίζουν ότι πρόκειται για εν ψυχρώ «εκτέλεση», ωστόσο επισήμως αποφεύγουν ακόμη να αναφερθούν σε τρομοκρατική ή μη επίθεση.
Newsroom ΔΟΛ
Τετάρτη 1 Απριλίου 2009
Οι ακραίοι και οι άλλοι - του Κώστα Ράπτη - ΣΚΑΪ
"Λεπτομέρεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου"
Κώστας Ράπτης - 29/03/2009
Οι ισχύοντες κανονισμοί του Ευρωκοινοβουλίου θέλουν την πρώτη συνεδρίαση του Σώματος, όπως αυτό διαμορφώνεται κάθε φορά από τις ευρωεκλογές, να συγκαλείται υπό την προεδρία του "doyen", ήτοι του μεγαλύτερου στην ηλικία ευρωβουλευτή - μέχρι την εκλογή μόνιμου προεδρείου. Ο κανονισμός αυτός, συμφωνήθηκε προχθές (μετά από πρόταση των Σοσιαλιστών και των Πρασίνων και αφού κάμφθηκαν οι επιφυλάξεις των Φιλελευθέρων) να αλλάξει άρον άρον, ενόψει της ανάδειξης νέου Ευρωκοινοβουλίου τον Ιούνιο.
Ο λόγος για την ασυνήθιστη αυτή ενέργεια, που προαπαιτεί συμφωνία όλων των πολιτικών ομάδων και αυξημένη πλειοψηφία μεταξύ των ευρωβουλευτών, ήταν το σοβαρό ενδεχόμενο να βρεθεί να ηγείται, έστω και για μία ημέρα, του πλέον αντιπροσωπευτικού οργάνου της Ε.Ε. ο ογδοηκοντούτης ηγέτης του γαλλικού Εθνικού Μετώπου. Ο Ζαν Μαρί Λεπέν υπενθύμισε την παρουσία του την περασμένη Τετάρτη επαναλαμβάνοντας από του βήματος του Ευρωκοινοβουλίου τη σκανδαλώδη άποψή του, η οποία του έχει κοστίσει από μία καταδίκη στη Γαλλία και τη Γερμανία, ότι "οι θάλαμοι αερίων υπήρξαν μια δευτερεύουσα λεπτομέρεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου".
Αποφασιστικοί ή πανικόβλητοι;
Οι δηλώσεις αυτές του Γάλλου ακροδεξιού πολιτικού ξεσήκωσαν ευθύς, όπως αναμενόταν, σάλο: "Σε αυτό το σύμβολο της συμφιλίωσης των ευρωπαϊκών λαών, [η ανάληψη της προεδρίας από τον Λεπέν] θα αποτελούσε εξαιρετικά κακό μήνυμα για τους πολίτες μας και τον κόσμο" εκτίμησε λ.χ. ο επικεφαλής των Σοσιαλιστών Μάρτιν Σουλτς, προσθέτοντας ότι ο ίδιος, ως Γερμανός, έχει ιδιαίτερη ευθύνη να παρεμποδίσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Είχε προηγηθεί η άμεση αντίδραση εβραϊκών οργανώσεων, που πρώτες συνέδεσαν το θέμα με το ενδεχόμενο ανάδειξης του Λεπέν σε doyen μετά τις επικείμενες Ευρωεκλογές.
Ωστόσο, η αντίδραση των ηγετών του Ευρωκοινοβουλίου, που θα ήθελε να φαντάζει ταχεία και αποφασιστική, αν και αποκαλύπτεται μάλλον σπασμωδική και πανικόβλητη, είναι άκρως διαφωτιστική σχετικά με αρκετές παθογένειες του ευρω-ενωσιακού οικοδομήματος εν γένει.
Διότι, δεν είναι μόνο η έλλειψη τακτικής διορατικότητας, που φέρνει εκ νέου στο προσκήνιο τον Ζαν Μαρί Λεπέν, παίζοντας μάλιστα στο γήπεδο της δικής του θεματολογίας, σε μια ώρα που αυτός έβλεπε το κόμμα του να φθίνει, τα κεντρικά του γραφεία να ξεπουλιούνται λόγω χρεών στους Κινέζους και που εξέταζε το ενδεχόμενο παράδοσης της σκυτάλης στην κόρη του Μαρίν.
Δεν είναι ούτε απλώς η υποκριτική επιλεκτικότητα, που επιτρέπει να θεωρείται απόβλητος ο Ζαν Μαρί Λεπέν, αλλά αξιοσέβαστος ευρωπαίος ηγέτης ο Νικολά Σαρκοζί που του έκλεψε σε μεγάλο βαθμό τη ρητορική, τις πολιτικές και εντέλει και τους ψηφοφόρους.
(Προφανώς το μέτρο της "δημοκρατικής επαγρύπνησης" εξαντλείται στην πρόσληψη του παρελθόντος και δη μόνο ορισμένων όψεών του: δεν αφορά λ.χ. το αν ο Μπερλουσκόνι κατεβάζει στους δρόμους τον στρατό για την πάταξη της "εγκληματικότητας των μεταναστών" την ίδια ώρα που ενώνει το κόμμα του με αυτό των πολιτικών εγγονών του Μουσσολίνι, ούτε το αν στη Δανία ο Ράσμουσεν συγκυβερνά με την ισλαμοφοβική ακροδεξιά, ούτε το αν στη Βαλτική οι γερμανοντυμένοι του Β' Παγκοσμίου Πολέμου εκθειάζονται ως εθνικοί ήρωες, ενώ η ρωσική μειονότητα στερείται πολιτικών δικαιωμάτων…)
Το πιο ανησυχητικό, είναι κυρίως η ευκολία με την οποία οι ευρωπαίοι ιθύνοντες καταφεύγουν στο "ξαναγράψιμο των κανόνων του παιχνιδιού", όπως άλλωστε το έχουν κάνει τόσες άλλες φορές, όποτε π.χ. οι ευρωπαϊκοί λαοί έκαναν τη "λάθος επιλογή" σε δημοψηφίσματα.
Είναι επίσης η παράδοξη σπουδή τους να αυτοαναιρούνται ως αιρετοί πολιτικοί μπροστά στους μη αιρετούς θεματοφύλακες της "πολιτικής ορθότητας".
"Καλούμε τους ευρωπαίους αξιωματούχους να απαγορεύσουν τις ομιλίες μίσους στο χώρο του Ευρωκοινοβουλίου καθώς και όσους τις εκφέρουν" ζήτησε ούτε λίγο ούτε πολύ ο πρόεδρος του European Jewish Congress Μοσέ Κάντορ. "Υπάρχει ακόμη αρκετός χρόνος, προκειμένου το Ευρωκοινοβούλιο να αλλάξει το καταστατικό του, προκειμένου τα πολιτικά κόμματα να ζητήσουν από αξιοσέβαστους πρεσβύτες πολιτικούς να θέσουν υποψηφιότητα στις ευρωεκλογές και προκειμένου εντέλει οι Γάλλοι ψηφοφόροι να απορρίψουν τον αναθεωρητισμό και την άρνηση του Ολοκαυτώματος επιλέγοντας αξιοσέβαστα κόμματα και κλείνοντας στον Λεπέν τον δρόμο της επιστροφής στο Στρασβούργο" δήλωσε από τη Νέα Υόρκη ο πρόεδρος του World Jewish Congress Ρόμπερτ Λάουντερ.
Οι επικεφαλής των πολιτικών ομάδων του Ευρωκοινοβουλίου δεν θέλησαν να επενδύσουν στην τρίτη, και πιο πολιτική λύση, από όσες υπέδειξε ο Λάουντερ. Δεν θέλησαν καν να καταφύγουν στην δεύτερη, και πιο εύκολη, λύση. Επέλεξαν την πρώτη, ως περισσότερο δηλωτική της "ιερής αγανάκτησής" τους απέναντι στους εκτός του "ευρωπαϊκού συνταγματικού τόξου". Η σχετικότητα και η "πλαστικότητα" των κανόνων του παιχνιδιού δεν αρκεί να ισχύει: πρέπει και να φαίνεται.
Προφανώς, κάτι έχει αλλάξει δραματικά από τότε που στην ομιλία ως doyen του (επίσης προερχόμενου από το Εθνικό Μέτωπο) Γάλλου σκηνοθέτη Κλοντ Οτάν-Λαρά, η Αριστερά είχε απλώς αποχωρήσει συμβολικά, αφήνοντας κόκκινα γαρύφαλλα στα κενά έδρανα του Ευρωκοινοβουλίου.
Φαίνεται πως το νέο αυτό "επεισόδιο Λεπέν" έρχεται, σε μια συγκυρία κρίσιμη, να θίξει μια κεντρική χορδή της ιδιαίτερης κουλτούρας του πολυεθνικού, συναινετικού και με αυστηρές προδιαγραφές "πολιτικής ευπρέπειας" μικρόκοσμου του Ευρωκοινοβουλίου: την καθ' υπερβολήν επίκληση των ωμοτήτων του ευρωπαϊκού παρελθόντος για την καθαγίαση συγκεκριμένου πολιτικών του παρόντος.
Όσο περισσότερο βάθαινε το δημοκρατικό έλλειμμα της Ε.Ε., απειλούνταν οι πολιτικές ελευθερίες στο όνομα της "ασφάλειας", κατεδαφιζόταν το κοινωνικό κράτος της Γηραιάς Ηπείρου, αυξάνονταν οι ανισότητες, γινόταν mainstream ο ρατσισμός και στρατιωτικοποιούνταν η ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική, τόσο περισσότερα ακούγαμε για τη βαριά κληρονομιά των "ανθρωποσφαγών΄' και των "ολοκληρωτισμών" που το κοινοτικό οικοδόμημα έριξε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας - αλλά κινδύνευε, όπως ακούγαμε, να.νεκραναστηθεί κάθε φορά που αμφισβητούνταν το χρυσό κλουβί της συναίνεσης των Βρυξελλών (π.χ. με το "Όχι" των Γάλλων στο Ευρωσύνταγμα).
Το χρυσό κλουβί τρίζει
Όμως, στην παρούσα κρίση το χρυσό κλουβί τρίζει και ο "εθνικός εγωισμός" γίνεται για πολλούς μια ελκυστική επιλογή. Το Ευρωκοινοβούλιο, μη μπορώντας εκτός από υψιπετές να είναι και χρήσιμο, σημαίνει συναγερμό απέναντι στα απομεινάρια παλαιών εθνικισμών, αναγνωρίζοντας σε αυτούς μετωνυμικά τους κινδύνους μιας κρίσης, στην αντιμετώπιση της οποίας δεν επέδειξε εξίσου δραστικά αντανακλαστικά.
Διότι, ας μην το ξεχνάμε και αυτό, το Ευρωκοινοβούλιο δεν είναι χρήσιμο. Ανίσχυρο απέναντι στο Συμβούλιο των 27 κυβερνήσεων, την ευρω-γραφειοκρατία και τις στρατιές λομπιστών των Βρυξελλών, το Κοινοβούλιο αποτελεί τον κομιστή μιας πολιτικής εντολής χωρίς αποδέκτη. Αυτό εξάλλου δεν δηλοί η κομψή περίφραση "δημοκρατικό έλλειμμα";
Νέα προστατευμένη περιοχή - Nature.ert.gr (ΕΡΤonline)
Γράφει ο/η Δημήτρης Αλεξόπουλος
26.03.09
Μια νέα προστατευμένη περιοχή δημιουργήθηκε στα Δωδεκάνησα. Πρόκειται για την "Περιοχή Οικοανάπτυξης Ολύμπου Καρπάθου (Π.Ο.ΟΛΥ.Κ)". στην έχει καταγραφεί τα τελευταία χρόνια από τους ερευνητές της MOm ένας από τους μεγαλύτερους πληθυσμούς μεσογειακής φώκιας Monachus Monachus.
Η Βόρεια Κάρπαθος και οι γύρω βραχονησίδες φιλοξενούν σπάνια και ενδημικά είδη φυτών και αμφιβίων, ενώ η πολιτιστική της κληρονομιά, είναι μοναδική σε παγκόσμιο επίπεδο. Η πρόταση για την ίδρυση Προστατευόμενης Περιοχής έγινε το 2000 από τη MOm/Εταιρεία για τη Μελέτη και Προστασία της Μεσογειακής Φώκιας, η οποία εκπόνησε Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη (ΕΠΜ), που περιελάμβανε προτάσεις/ρυθμίσεις για την προστασία και διατήρηση του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος της περιοχής.
Η πρόταση για την προστασία της περιοχής βρήκε σημαντική υποστήριξη από τους φορείς και τους κατοίκους της Βόρειας Καρπάθου.
Η Mom με ανακοίνωσή της χαιρέτησε την πρωτοβουλία του Υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ, για την υπογραφή της κοινής υπουργικής απόφασης και παροτρύνει και τους υπόλοιπους συναρμόδιους υπουργούς να την συνυπογράψουν, ώστε να εκδοθεί άμεσα και να αποτελέσει το απαραίτητο εργαλείο στα χέρια του Φορέα Διαχείρισης για την αποτελεσματική προστασία της περιοχής.
ΠΗΓΗ: ΜΟm
Τρίτη 31 Μαρτίου 2009
Πλοιάριο με εκατοντάδες μετανάστες ναυάγησε ανοιχτά της Λιβύης - Φόβοι για εκατόμβη νεκρών - in.gr
ΠΟΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΩΝ ΑΠΟΚΛΗΡΩΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ;
Associated Press Οι εθνικότητες των μεταναστών δεν έγιναν γνωστές (φωτ. αρχείου)
Λονδίνο
Τελευταία ενημέρωση 14:13
Εκατοντάδες άνθρωποι -ανάμεσά τους και παιδιά- εικάζεται ότι πνίγηκαν, όταν τουλάχιστον ένα πλοιάριο γεμάτο με παράνομους μετανάστες με προορισμό την Ευρώπη βυθίστηκε στα ανοιχτά της Λιβύης.
Οι αρχές της Λιβύης ανέφεραν ότι 23 άτομα πνίγηκαν και 20 ανασύρθηκαν από το νερό ζωντανά, ενώ το πλοίο μετέφερε περίπου 250 άτομα. Στην ίδια περιοχή βρέθηκαν άλλα δύο ναυάγια, χωρίς να είναι γνωστός ο αριθμός των ατόμων που μετέφεραν.
Το σκάφος με τα 250 άτομα αντιμετώπισε δυσκολίες αμέσως μόλις απέπλευσε από το Σιντί Μπιλάλ, κοντά στην Τρίπολη, την πρωτεύουσα της Λιβύης.
Στο Κάιρο, ο Αιγύπτιος υπουργός Εξωτερικών δήλωσε ότι το πλοίο βυθίστηκε 30 χλμ από τις ακτές της Λιβύης, αφού δημιουργήθηκε ρήγμα.
Οι εθνικότητες των μεταναστών δεν έγιναν γνωστές.
Ένα τέταρτο πλοίο με 350 παράνομους μετανάστες αντιμετώπισε πρόβλημα αμέσως μόλις απέπλευσε από άλλο σημείο της λιβυκής ακτογραμμής, αλλά η ακτοφυλακή πρόλαβε και το ρυμούλκησε στο λιμάνι της Τρίπολης σώζωντας όλους τους επιβάτες.
Ασαφές παραμένει πότε ακριβώς έγιναν τα ναυάγια, ενώ είναι άγνωστο και το πόσα άτομα επέβαιναν συνολικά. Ως αποτέλεσμα ο ακριβής αριθμός των νεκρών δεν μπορεί να διευκρινιστεί.
Newsroom ΔΟΛ
Associated Press Οι εθνικότητες των μεταναστών δεν έγιναν γνωστές (φωτ. αρχείου)
Λονδίνο
Τελευταία ενημέρωση 14:13
Εκατοντάδες άνθρωποι -ανάμεσά τους και παιδιά- εικάζεται ότι πνίγηκαν, όταν τουλάχιστον ένα πλοιάριο γεμάτο με παράνομους μετανάστες με προορισμό την Ευρώπη βυθίστηκε στα ανοιχτά της Λιβύης.
Οι αρχές της Λιβύης ανέφεραν ότι 23 άτομα πνίγηκαν και 20 ανασύρθηκαν από το νερό ζωντανά, ενώ το πλοίο μετέφερε περίπου 250 άτομα. Στην ίδια περιοχή βρέθηκαν άλλα δύο ναυάγια, χωρίς να είναι γνωστός ο αριθμός των ατόμων που μετέφεραν.
Το σκάφος με τα 250 άτομα αντιμετώπισε δυσκολίες αμέσως μόλις απέπλευσε από το Σιντί Μπιλάλ, κοντά στην Τρίπολη, την πρωτεύουσα της Λιβύης.
Στο Κάιρο, ο Αιγύπτιος υπουργός Εξωτερικών δήλωσε ότι το πλοίο βυθίστηκε 30 χλμ από τις ακτές της Λιβύης, αφού δημιουργήθηκε ρήγμα.
Οι εθνικότητες των μεταναστών δεν έγιναν γνωστές.
Ένα τέταρτο πλοίο με 350 παράνομους μετανάστες αντιμετώπισε πρόβλημα αμέσως μόλις απέπλευσε από άλλο σημείο της λιβυκής ακτογραμμής, αλλά η ακτοφυλακή πρόλαβε και το ρυμούλκησε στο λιμάνι της Τρίπολης σώζωντας όλους τους επιβάτες.
Ασαφές παραμένει πότε ακριβώς έγιναν τα ναυάγια, ενώ είναι άγνωστο και το πόσα άτομα επέβαιναν συνολικά. Ως αποτέλεσμα ο ακριβής αριθμός των νεκρών δεν μπορεί να διευκρινιστεί.
Newsroom ΔΟΛ
Η Ελληνίδα της Διασποράς (Από τον κ. Διονύση Κονταρίνη - Νέα Υόρκη)
Γράφει ο Διονύσης Ε. Κονταρίνης, Νέα Υόρκη Μάρτιος 2009.
denniskontarinis@yahoo.com
patrinos12@hotmail.com
Την περασμένη Τρίτη 17 Μαρτίου, στα πλαίσια της Ημέρας της Γυναίκας, πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη εκδήλωση τιμής στην Ελληνίδα της Διασποράς με την οικονομική υποστήριξη των Υπουργείων Εξωτερικών και Μακεδονίας Θράκης. Η εκδήλωση αυτή έγινε σε συνεργασία της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης με το ΣΑΕ. Και γιά όσους πιθανόν να μην γνωρίζουν τι είναι το ΣΑΕ να πούμε ότι είναι το Συμβούλιο Αποδήμου Ελληνισμού, ένας οργανισμός που υποτίθεται ότι ιδρύθηκε γιά να παρακολουθεί τον Απόδημο ελληνισμό, όπου αυτός κι΄αν υπάρχει, και να συμβουλεύει το ελληνικό κράτος με θέματα που αφορούν και ενδιαφέρουν τον Απόδημο ελληνισμό. Τώρα κατά πόσον το ΣΑΕ κάνει αυτή τη δουλιά γιά την οποία ιδρύθηκε και πληρώνεται, είναι ένα άλλο θέμα.
Να ξαναγυρίσουμε στη Θεσσαλονίκη. Στήθηκε λοιπόν όλο αυτό το πανηγύρι, να τους πούμε κι' ένα «μπράβο», να τους χειροκροτήσουμε γι΄αυτήν την έξοχη πρωτοβουλία. Όμως ας μας επιτρέψουν να υποβάλουμε κι΄εμείς ένα ερώτημα. Όλοι αυτοί οι άρχοντες που συνάχτηκαν εκεί γιά να φάνε, να πιούνε, να χορέψουνε και να βγάλουν και τις απαραίτητες φωτογραφίες γιά νάχουνε κάτι να θυμούνται, γνωρίζουν τίποτα γι΄αυτήν την Ελληνίδα γυναίκα, που την ονομάζουν "Ελληνίδα της Διασποράς;" Γνωρίζουν κάτω από ποιές συνθήκες αναγκάστηκε να εγκαταλήψει το σπίτι της, τους δικούς της, το χωριό της και να τραβήξει τις στράτες της ξενητιάς; Γνωρίζουν τα προβλήματα που αντιμετώπισε σαν πάτησε το πόδι της στην οποιαδήποτε ξενητιά της; Την είδαν πως δούλευε ώρες ατέλειωτες μέσα στις φάμπρικες γιά λίγα χρήματα, που ίσα και συμπλήρωναν τα έξοδα της οικογένειας; Την είδαν να δακρύζει στα κρυφά στην ανάμνηση του σπιτιού της, του χωριού της, της πατρίδας της; Την είδαν, μετά από την κοπιαστική δουλιά στην φάμπρικα, να τρέχει στο σπίτι γιά να προλάβει το μαγείρεμα, το πλύσιμο, τα παιδιά; Την άκουσαν να σιγοκλαίει γιατί τα λίγα χρήματα δεν έφταναν γιά να σπουδάσει τα παιδιά της; Την είδαν να γερνάει και να της πετάνε μιά σύνταξη-ψύχουλα ίσα γιά να τρώει ένα κομάτι ψωμί; Και μ΄όλα τα σκληρά χρόνια που πέρασαν πάνω της αυτή να σκύβει μ'αγάπη πάνω στα εγγόνια της, γιά να βοηθήσει έτσι τα παιδιά της να δουλέψουν κι΄αυτά γιά τη δική τους ζωή.
Κι΄ακόμη, όλοι αυτοί οι κύριοι, κατάφεραν να δουν κάποιες άλλες Απόδημες Ελληνίδες γυναίκες που θυσιάζοντας την οικογένειά τους, την εργασία τους και το μέλλον τους ρίχτηκαν, στον τόπο της ξενητιάς τους, να διδάξουν στους ξένους την Ελλάδα; Αγωνίστηκαν με πενιχρά μέσα και επωμιζόμενες όλα τα έξοδα, να εκδόσουν βιβλία, να στήσουν θεατρικά σχήματα, να δημιουργήσουν ελληνικά ραδιοφωνικά προγράμματα, που θα τραγουδούσαν σε όλο τον κόσμο την Ελλάδα;
Μήπως ο κ. Ταμβάκης, ο πρόεδρος του ΣΑΕ θυμάται το ραδιοφωνικό πρόγραμμα της ιατρού Χριστίνας Τσαρδίκου, στο Μπουένος Άϊρες της Αργεντινής και τα όσα της υποσχέθηκε; Κι΄αυτή η ταλαίπωρη Ελληνίδα Απόδημος δύο χρόνια τώρα περιμένει τις υποσχέσεις του κυρίου προέδρου του ΣΑΕ, μήπως και καταφέρει να ξαναδώσει φωνή σ΄ένα ελληνικό μικρόφωνο της ξενητιάς.
Είναι ντροπή λοιπόν κύριοι, να τιμάτε ένα Σύμβολο που δεν εκτιμάτε. Γιατί η Ελληνίδα Απόδημος, γιά μας τους ξενητεμένους, είναι ένα σύμβολο. Όμως εμείς, χωρίς χρήματα, χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς παράτες, την Απόδημη Ελληνίδα την τιμάμε. Την τιμάμε γιατί είναι δική μας. Είναι ένα κομμάτι από τον κορμό μας.
Κύριοι! Εσείς όλοι, που τόσο ανεύθυνα συναχτήκατε στη Θεσσαλονίκη και ροκανίσατε κάποιες χιλιάδες ευρώ του ελληνικού λαού, εσείς, που στο όνομα μιάς ψευτοθεατρικής παράστασης διακωμωδήσατε το δικό μας σύμβολο, κάντε μόνο ένα πράγμα γιά μας τους Απόδημους. Αφήστε μας ήσυχους. Δεν σας χρειαζόμαστε. Δεν σας θέλουμε.
Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009
Giorgio de Chirico (1888 - 1978): Ο ζωγράφος που έβλεπε τα τρένα να περνούν... (Video)
Ο ντε Κίρικο γεννήθηκε στο Βόλο. Ο πατέρας του εργαζόταν ως μηχανικός τρένων και επέβλεπε την κατασκευή του θεσσαλικού σιδηροδρομικού δικτύου το 1881, ενώ η μητέρα του ήταν πρώην τραγουδίστρια της όπερας. Το ελληνικό περιβάλλον και ο ελληνικός πολιτισμός, μέσα στον οποίο μεγάλωσε ο ντε Κίρικο, υπήρξε πηγή έμπνευσης για εκείνον. Πρώτος δάσκαλος του ντε Κίρικο υπήρξε ένας νέος Έλληνας ζωγράφος από την Τεργέστη, ονόματι Μαυρουδής. Αργότερα, την περίοδο 1903-5, φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με δασκάλους τους Γεώργιο Ροϊλό, Κωνσταντίνο Βολονάκη και Γιώργο Ιακωβίδη.
Το φθινόπωρο του 1906, εγκαταστάθηκε μαζί με τη μητέρα και τον αδελφό του στο Μόναχο, όπου ξεκίνησε σπουδές στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών, παρακολουθώντας μαθήματα σχεδίου και ζωγραφικής. Αποχώρησε από την Ακαδημία πριν ολοκληρώσει τις σπουδές του και το καλοκαίρι του 1909 εγκαταστάθηκε στο Μιλάνο. Την ίδια περίπου περίοδο ήρθε σε στενή επαφή με το έργο του Φρήντριχ Νίτσε, το οποίο επέδρασε καταλυτικά στην εξέλιξή του και στη διαμόρφωση της τεχνοτροπίας του.
Το 1910 φιλοτέχνησε Το αίνιγμα ενός φθινοπωρινού απογεύματος, πίνακας που συχνά χαρακτηρίζεται ως το πρώτο δείγμα τής Μεταφυσικής Ζωγραφικής. Διακρίνεται για την έντονα αινιγματική ατμόσφαιρά του, ενσωματώνοντας παράλληλα ποιητικά στοιχεία και μεταφέροντας αναγνωρίσιμα αντικείμενα ή καθημερινές σκηνές, στη σφαίρα του ανεξήγητου.
Το 1911 μετακόμισε στο Παρίσι. Ο Γκιγιώμ Απολλιναίρ, σημαίνουσα μορφή της καλλιτεχνικής σκηνής του Παρισιού, υπήρξε από τους πρώτους ένθερμους υποστηρικτές του έργου του και σύντομα ο ντε Κίρικο εντάχθηκε μαζί με τον αδελφό του σε έναν ευρύτερο κύκλο καλλιτεχνών που περιλάμβανε διάσημους ζωγράφους όπως τον Πάμπλο Πικάσο και τον Φράνσις Πικαμπιά.
Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, η παραγωγικότητά του περιορίστηκε σημαντικά. Ο ντε Κίρικο ήταν λιποτάκτης από το Μάρτιο του 1912 και είχε καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης. Όταν το 1915 η Ιταλία κήρυξε τον πόλεμο στην Αυστρία, δόθηκε αμνηστία σε όλους τους λιποτάκτες που θα παρουσιάζονταν άμεσα, γεγονός το οποίο εκμεταλλεύτηκε ο ντε Κίρικο, που παρουσιάστηκε τελικά το Μάιο του 1915 στη Φλωρεντία. Τον επόμενο μήνα τοποθετήθηκε στη Φεράρα, όπου συνέχισε να ζωγραφίζει με μειωμένους ρυθμούς, προσπαθώντας παράλληλα να διατηρεί τις επαφές του στο Παρίσι.
Στα τέλη του 1918, εγκατέλειψε τη Φεράρα και εγκαταστάθηκε στη Ρώμη. Λίγους μήνες αργότερα οργανώθηκε η πρώτη μεγάλη ατομική του έκθεση, στη γκαλερί Bragaglia (Casa d'Arte Bragaglia), η οποία όμως δε στέφθηκε με επιτυχία. Πωλήθηκε μόνο ένας πίνακάς του, ενώ ο κριτικός τέχνης Ρομπέρτο Λόνγκι – με σημαντική επιρροή στην ιταλική καλλιτεχνική σκηνή εκείνης της εποχής – σχολίασε αρνητικά την Μεταφυσική Ζωγραφική του.
Λίγο αργότερα πάντως, τα «μεταφυσικά» έργα του έγιναν αντικείμενα θαυμασμού από τους υπερρεαλιστές, οι οποίοι όμως κατόπιν τον αποκήρυξαν εξαιτίας της στροφής του στο νεοκλασικό και νεορομαντικό ύφος. Το Μάιο του 1925 πραγματοποιήθηκε μία μεγάλη ατομική έκθεση στη Galerie de l' Effort Moderne του Λεόνς Ρόζενμπεργκ, και στα τέλη του ίδιου έτους εγκαταστάθηκε εκ νέου στο Παρίσι, όπου ακολούθησε μία ιδιαίτερα παραγωγική περίοδος κατά την οποία απέκτησε σημαντική φήμη, τόσο στη γαλλική πρωτεύουσα όσο και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
Για ένα σύντομο διάστημα, πριν το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, έζησε στο Παρίσι πριν επιστρέψει και πάλι στο Μιλάνο. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1940, το έργο του παρουσιαζόταν τακτικά στην Ιταλία, ενώ ο ίδιος συνέχισε να αναλαμβάνει δημόσιες παραγγελίες, έχοντας υιοθετήσει ένα νέο ύφος, με στοιχεία νεομπαρόκ, αλλά και μία πολεμική ενάντια στη μοντέρνα τέχνη. Το 1942 συμμετείχε στην 23η Μπιενάλε της Βενετίας, παρουσιάζοντας τα έργα του σε δική του αίθουσα, χωρίς ωστόσο να δεχθεί θετικές κριτικές. To ύστερο έργο του αντιμετωπίστηκε με έντονη διάθεση αμφισβήτησης από τους κριτικούς, ενώ από την πλευρά του ο ντε Κίρικο θεωρούσε τον εαυτό του αδικημένο, με βάση την συνολική προσφορά του στο μοντερνισμό. Μέσα από μία πληθώρα δοκιμίων, εξέφρασε την αντίθεσή του σε αυτό που ο ίδιος αντιλαμβανόταν ως «δικτατορία» του μοντερνισμού, ενώ την περίοδο 1950-3 οργάνωσε «αντι-Μπιενάλε», παρουσιάζοντας έργα «αντι-μοντέρνων» καλλιτεχνών.
Χαρακτηριστικό πολλών πινάκων του είναι κάποιο τρένο που περνά στο βάθος αφήνοντας σύννεφο καπνού, κατάλοιπο, αναμφίβολα, της παιδικής του ηλικίας στο Βόλο και της δουλειάς του πατέρα του.
Το φθινόπωρο του 1906, εγκαταστάθηκε μαζί με τη μητέρα και τον αδελφό του στο Μόναχο, όπου ξεκίνησε σπουδές στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών, παρακολουθώντας μαθήματα σχεδίου και ζωγραφικής. Αποχώρησε από την Ακαδημία πριν ολοκληρώσει τις σπουδές του και το καλοκαίρι του 1909 εγκαταστάθηκε στο Μιλάνο. Την ίδια περίπου περίοδο ήρθε σε στενή επαφή με το έργο του Φρήντριχ Νίτσε, το οποίο επέδρασε καταλυτικά στην εξέλιξή του και στη διαμόρφωση της τεχνοτροπίας του.
Το 1910 φιλοτέχνησε Το αίνιγμα ενός φθινοπωρινού απογεύματος, πίνακας που συχνά χαρακτηρίζεται ως το πρώτο δείγμα τής Μεταφυσικής Ζωγραφικής. Διακρίνεται για την έντονα αινιγματική ατμόσφαιρά του, ενσωματώνοντας παράλληλα ποιητικά στοιχεία και μεταφέροντας αναγνωρίσιμα αντικείμενα ή καθημερινές σκηνές, στη σφαίρα του ανεξήγητου.
Το 1911 μετακόμισε στο Παρίσι. Ο Γκιγιώμ Απολλιναίρ, σημαίνουσα μορφή της καλλιτεχνικής σκηνής του Παρισιού, υπήρξε από τους πρώτους ένθερμους υποστηρικτές του έργου του και σύντομα ο ντε Κίρικο εντάχθηκε μαζί με τον αδελφό του σε έναν ευρύτερο κύκλο καλλιτεχνών που περιλάμβανε διάσημους ζωγράφους όπως τον Πάμπλο Πικάσο και τον Φράνσις Πικαμπιά.
Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, η παραγωγικότητά του περιορίστηκε σημαντικά. Ο ντε Κίρικο ήταν λιποτάκτης από το Μάρτιο του 1912 και είχε καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης. Όταν το 1915 η Ιταλία κήρυξε τον πόλεμο στην Αυστρία, δόθηκε αμνηστία σε όλους τους λιποτάκτες που θα παρουσιάζονταν άμεσα, γεγονός το οποίο εκμεταλλεύτηκε ο ντε Κίρικο, που παρουσιάστηκε τελικά το Μάιο του 1915 στη Φλωρεντία. Τον επόμενο μήνα τοποθετήθηκε στη Φεράρα, όπου συνέχισε να ζωγραφίζει με μειωμένους ρυθμούς, προσπαθώντας παράλληλα να διατηρεί τις επαφές του στο Παρίσι.
Στα τέλη του 1918, εγκατέλειψε τη Φεράρα και εγκαταστάθηκε στη Ρώμη. Λίγους μήνες αργότερα οργανώθηκε η πρώτη μεγάλη ατομική του έκθεση, στη γκαλερί Bragaglia (Casa d'Arte Bragaglia), η οποία όμως δε στέφθηκε με επιτυχία. Πωλήθηκε μόνο ένας πίνακάς του, ενώ ο κριτικός τέχνης Ρομπέρτο Λόνγκι – με σημαντική επιρροή στην ιταλική καλλιτεχνική σκηνή εκείνης της εποχής – σχολίασε αρνητικά την Μεταφυσική Ζωγραφική του.
Λίγο αργότερα πάντως, τα «μεταφυσικά» έργα του έγιναν αντικείμενα θαυμασμού από τους υπερρεαλιστές, οι οποίοι όμως κατόπιν τον αποκήρυξαν εξαιτίας της στροφής του στο νεοκλασικό και νεορομαντικό ύφος. Το Μάιο του 1925 πραγματοποιήθηκε μία μεγάλη ατομική έκθεση στη Galerie de l' Effort Moderne του Λεόνς Ρόζενμπεργκ, και στα τέλη του ίδιου έτους εγκαταστάθηκε εκ νέου στο Παρίσι, όπου ακολούθησε μία ιδιαίτερα παραγωγική περίοδος κατά την οποία απέκτησε σημαντική φήμη, τόσο στη γαλλική πρωτεύουσα όσο και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
Για ένα σύντομο διάστημα, πριν το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, έζησε στο Παρίσι πριν επιστρέψει και πάλι στο Μιλάνο. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1940, το έργο του παρουσιαζόταν τακτικά στην Ιταλία, ενώ ο ίδιος συνέχισε να αναλαμβάνει δημόσιες παραγγελίες, έχοντας υιοθετήσει ένα νέο ύφος, με στοιχεία νεομπαρόκ, αλλά και μία πολεμική ενάντια στη μοντέρνα τέχνη. Το 1942 συμμετείχε στην 23η Μπιενάλε της Βενετίας, παρουσιάζοντας τα έργα του σε δική του αίθουσα, χωρίς ωστόσο να δεχθεί θετικές κριτικές. To ύστερο έργο του αντιμετωπίστηκε με έντονη διάθεση αμφισβήτησης από τους κριτικούς, ενώ από την πλευρά του ο ντε Κίρικο θεωρούσε τον εαυτό του αδικημένο, με βάση την συνολική προσφορά του στο μοντερνισμό. Μέσα από μία πληθώρα δοκιμίων, εξέφρασε την αντίθεσή του σε αυτό που ο ίδιος αντιλαμβανόταν ως «δικτατορία» του μοντερνισμού, ενώ την περίοδο 1950-3 οργάνωσε «αντι-Μπιενάλε», παρουσιάζοντας έργα «αντι-μοντέρνων» καλλιτεχνών.
Χαρακτηριστικό πολλών πινάκων του είναι κάποιο τρένο που περνά στο βάθος αφήνοντας σύννεφο καπνού, κατάλοιπο, αναμφίβολα, της παιδικής του ηλικίας στο Βόλο και της δουλειάς του πατέρα του.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
