Μια γυναίκα περιμένει ανθρωπιστική βοήθεια με το μωρό στην αγκαλιά και υπό την κάλυψη ενός αμερικανού στρατιώτη. Η απελπισία οδηγεί μερικές οικογένειες να πουλάνε τα παιδιά τους για λίγες εκατοντάδες ευρώ (ΑΡ/ ΡΕΤRΟS GΙΑΝΝΑΚΟURΙS)
Τρίτη 7 Απριλίου 2009
ΒΑΓΔΑΤΗ Πάμπτωχες οικογένειες στο Ιράκ πωλούν νεογέννητα βρέφη και μικρά παιδιά ακόμη και για 200 ευρώ. Η ανέχεια, η ανεργία που πλήττει μαζικά τον πληθυσμό και η διαφθορά των κυβερνητικών υπαλλήλων διευκολύνουν τη δράση των εμπόρων που προωθούν τους ανηλίκους στην Ιορδανία, στην Τουρκία και στη Συρία, από όπου τα παιδιά πωλούνται συνήθως στην Ευρώπη.
Οι «έμποροι» παρουσιάζονται στην αρχή ως μέλη ανθρωπιστικών οργανώσεων σε οικογένειες με οικονομικά προβλήματα ή σε χήρες.
Τους προσφέρουν λιγοστά ρούχα ή τροφή και όταν πλέον έχουν αποκτήσει την εμπιστοσύνη των άπορων γονέων τότε τους υπόσχονται «ένα καλύτερο μέλλον» για τα παιδιά τους. Οι πιο φτωχές από αυτές συμβιβάζονται ακόμη και με 200 ευρώ, ενώ σε άλλες περιπτώσεις και αναλόγως της κατάστασης της υγείας και της ηλικίας των παιδιών οι τιμές μπορεί να φτάσουν ακόμη και τις 6.000
ευρώ.
«Πολλοί μπορεί να με βλέπουν σαν τέρας, αν όμως γνώριζαν πόσο δύσκολο είναι να ζεις σε έναν καταυλισμό προσφύγων, χωρίς σύζυγο, δουλειά και στήριξη από το κράτος ίσως άλλαζαν γνώμη» λέει η 38χρονηΣάρα Τάμιν,χήρα και μητέρα πέντε παιδιών. Λέει ότι δεν νιώθει τύψεις που έδωσε δύο από αυτά έναντι εξευτελιστικού ποσού.
«Αγαπώ όλα μου τα παιδιά και έκανα ό,τι μπορούσα για να τα κρατήσω όλα κοντά μου, έχασα όμως τον άνδρα μου όταν ήμουν έγκυος στο πέμπτο παιδί και από τότε η ζωή μας έγινε πολύ δύσκολη. Ξέρω ότι οι ανάδοχες οικογένειες θα τους προσφέρουν τροφή, εκπαίδευση και μια ευπρεπή ζωή που εγώ δεν θα μπορούσα να τους εξασφαλίσω»είπε στην εφημερίδα «Τhe Guardian». Oπως καταγγέλλουν αξιωματούχοι της αστυνομίας, η διαφθορά μεταξύ των κρατικών υπαλλήλων έχει λάβει πλέον τρομακτικές διαστάσεις δυσχεραίνοντας το έργο των διωκτικών αρχών.
«Οταν αυτά τα παιδιά φτάνουν στο αεροδρόμιο για να μεταφερθούν στο εξωτερικό, όλα τα έγγραφά τους φαίνονται νομότυπα και έτσι δεν μπορούμε να τα κρατήσουμε στη χώρα χωρίς να υπάρχει σαφής ένδειξη ότι έχουν πέσει θύματα παράνομης διακίνησης» λέει οΦιράζ Αμπντάλα, αξιωματικός της ιρακινής αστυνομίας. Οι ίδιοι οι λαθρέμποροι ομολογούν ότι η διακίνηση παιδιών από το Ιράκ έχει γίνει πολύ εύκολη υπόθεση αφού οι κρατικοί λειτουργοί είναι πρόθυμοι να παραποιήσουν πιστοποιητικά γέννησης και διαβατήρια για λίγα δολάρια.
Εκθέσεις μη κυβερνητικών οργανώσεων καταγγέλλουν ότι σε αρκετές περιπτώσεις τα παιδιά αυτά πέφτουν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, ενώ υπάρχουν πληροφορίες ότι όργανα παιδιών από το Ιράκ πωλούνται σε χώρες της Μέσης Ανατολής.
Τα ίδια πράγματα θα γίνονται πάντα, όσο μένουν ίδιοι οι άνθρωποι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘουκιδίδης
---------------
"Στο νερό των καναλιών που πριν χρόνια ήταν γεμάτα από ρυμουλκούμενα πλοία
τώρα βλέπει κανείς μόνο καλάμια και θάμνους.
Και στους κάποτε πολύβουους δρόμους βλέπει κανείς μόνο χόρτα πικρά .
Στα κανάλια που ήταν κάποτε γεμάτα πλοία
δεν υπάρχει πλέον κανείς
από φόβο μην τον κατασπαράξουν αγρίμια
ή τον σκοτώσουν φίδια και σκορπιοί.
Στις πεδιάδες που ήταν γεμάτες ζωή
τώρα το μόνο που κινείται είναι τα καλάμια στον άνεμο.
Το γλυκό τρεχούμενο νερό της Ακκάδ
τώρα πιά είναι πικρό.
Αν πεις "θέλω να ζήσω εδώ "
δεν υπάρχει σπίτι να σε στεγάσει.
Αν πεις "θέλω να ξεκουραστώ στην Ακκάδ"
δεν θα `βρεις γωνιά να κοιμηθείς .
Σημ.
Γράφτηκε στο τέλος της 3ης χιλιετίας π.Χ .
Η Ακκάδ ήταν πόλη που επεκτάθηκε δημιουργώντας την πρώτη αυτοκρατορία στην Ιστορία. Βρίσκονταν στο έδαφος του σημερινού Ιράκ, δίπλα στον ποταμό Τίγρη.
Καλησπέρα Θεόφιλε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα σχόλια σου πάντα εύστοχα, αποκαλύπτοντας έναν συγγραφέα που όχι μόνο γράφει, αλλά και διαβάζει. Πώς φαίνεται ένας άνθρωπος που όχι μόνο παράγει έντεχνο γραπτό λόγο, αλλά χαρακτηρίζεται και από εμβρύθεια γνώσεων της Ιστορίας και της Λογοτεχνίας!
Τι απέγινε όμως η Ακκάδ;Γιατί κατέληξε έτσι;
Το κείμενο μοιάζει ανατριχιαστικό και θα μπορούσε κάλλιστα να αναφέρεται σε μια σημερινή ή μελλοντική πόλη που ερήμωσε από μια πυρηνική καταστροφή λόγω ραδιενέργειας...
Χριστιάννα
Ευχαριστώ Χριστιάννα :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ακκάδ ως πόλη έπεσε στο τέλος της 3ης π.Χ.χιλιετίας στα χέρια των Γκούτων, λαού που στα κείμενα της εποχής αναφέρεται ως "οι Δράκοι των Βουνών".
Η Ακκάδ ως αυτοκρατορία (δημιουργηθείσα από τον σημιτικής καταγωγής βασιλιά Σάργκον- γνωστού και ως Σάργων- και επιβληθείσα στους προγενέστερους Σουμέριους) υπέκυψε στους Γκούτους επίσης , αλλά διατηρήθηκαν τρεις τουλάχιστον θύλακες ανεξαρτήτων εδαφών, διοικούμενοι από άσημους -πλήν ικανούς κατά τα φαινόμενα- άρχοντες .
Εκατό χρόνια αργότερα οι ντόπιοι Ακκάδιοι και Σουμέριοι πήραν τα όπλα . Οι Γκούτοι συνετρίβησαν και εκδιώχθηκαν. Επέστρεψαν στα βουνά τους και δεν ξανακούστηκαν.