Στα θετικά του κ. Κώστα Καραμανλή κατέγραψε ο εκδότης του «Βήματος» τον θαυμασμό του νυν πρωθυπουργού προς τον Ανδρέα Παπανδρέου. «Πιθανώς αυτός είναι ο λόγος» έγραψε ο κ. Σταύρος Ψυχάρης σε πρωτοσέλιδο άρθρο του, «για τον οποίο ο κ. Κώστας Καραμανλής μοιάζει να αντιγράφει κρίσιμα σημεία της πολιτικής που εφήρμοσε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Είναι λ.χ. ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ εκείνος ο οποίος ως πρωθυπουργός αναφώνησε πρώτος το περιβόητο “mea culpa” (...) και είναι επίσης ο Ανδρέας Παπανδρέου που πρώτος καρατόμησε τον (από τον ίδιο εγκαθιδρυθέντα “τσάρο της οικονομίας”) Γεράσιμο Αρσένη, όταν η οικονομική πολιτική της τότε κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ οδηγούσε τη χώρα σε αδιέξοδο» («Βήμα» 11.1.2008).
Κατά τον ίδιο τρόπο, υποστηρίζει ο κ. Ψυχάρης, ο πρωθυπουργός είπε «mea culpa» για το Βατοπέδι και καρατόμησε τον κ. Αλογοσκούφη.
Πιθανώς να έχουν έτσι τα πράγματα και να ενισχύσουμε το επιχείρημα. Ο Ανδρέας Παπανδρέου εφηύρε το ΚΥΣΥΜ, τη διυπουργική επιτροπή για την οικονομία, στην οποία (σύμφωνα με τις τότε δηλώσεις του) «απλώς προήδρευε». O θαυμασμός ίσως να είναι αληθινός και αυτό να εξηγεί την αίσθηση deja vu που έχουν πολλοί πολίτες τα τελευταία χρόνια. Πραγματικά, από το 1985 είχε να φονευθεί 15χρονος μαθητής από αστυνομικό με όλα τα συνακόλουθα: ταραχές, καταλήψεις και στρατολόγηση της δεύτερης γενιάς τρομοκρατών της «17 Νοέμβρη». Την ίδια χρονιά είχαμε ένα νεκρό αστυνομικό από τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού σε κλούβα των ΜΑΤ στο Κάραβελ.
Από εκείνη την εποχή είχε να εκτοξευθεί το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, που έφτασε στο 8% του ΑΕΠ και οδήγησε σε υποτίμηση και σε σταθεροποιητικό πρόγραμμα. Σήμερα το έλλειμμα έχει φτάσει στο 14%. Η ΟΝΕ μας προστατεύει από την υποτίμηση, αλλά δεν πρόκειται να γλιτώσουμε το σταθεροποιητικό πρόγραμμα. Τότε είχαμε τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας (ΦΑΠ) που καταργήθηκε πριν εφαρμοστεί και σήμερα έχουμε ακριβώς την ίδια πρακτική με το αφορολόγητο των μικρομεσαίων. Εκείνη τη δεκαετία επίσης η Ελλάδα ήταν γνωστή ως «μαύρο πρόβατο της ΕΟΚ» ενώ τώρα, όπως γράφουν οι «Financial Times», έχει γίνει «ασθενής κρίκος της ΟΝΕ». Από τότε είχαν οι διεθνείς οργανισμοί να υποβαθμίσουν διαδοχικά την πιστοληπτική μας ικανότητα
Από τότε είχαμε να δούμε παιχνιδάκια με τα ψηφοδέλτια σε κορυφαίες διαδικασίες στο Κοινοβούλιο· τότε με τα «ομοιόμορφα» και τώρα με τα «εξαφανισθέντα». Από εκείνη την εποχή επίσης είχαμε να δούμε ένα τόσο πολυπλόκαμο σκάνδαλο στο οποίο ήταν βουτηγμένο ένα μεγάλο μέρος του κρατικού μηχανισμού· τότε αρχιτέκτονας ήταν ένας τραπεζίτης, σήμερα ένας ηγούμενος.
Το πρόβλημα είναι ότι η χώρα πάει πίσω ολοταχώς. Βεβαίως, ο Ανδρέας Παπανδρέου σφράγισε την εποχή του. Με τα θετικά και τα αρνητικά του. Μόνο που ήταν μια άλλη εποχή και λειτούργησε σε άλλες κοινωνικές συνθήκες, ενώ υπήρχαν κι άλλα αιτήματα από την ελληνική κοινωνία. Η πολιτική της δεκαετίας του ʼ80 δεν απαντούσε τότε στα προβλήματα της χώρας. Πόσω δε μάλλον τώρα. Γιʼ αυτό άσχετα αν κανείς θαυμάζει ή απεχθάνεται τον Ανδρέα Παπανδρέου οφείλει να τον μελετήσει, αλλά όχι να τον αντιγράψει. Κι αυτό γιατί η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται πάντα σαν φάρσα.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 18.1.2009
Πηγή: medium.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου