Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008
Στο πλευρό των Ισραηλινών η Τσεχία - Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ ON LINE Τρίτη, 30 Δεκεμβρίου 2008 13:39
Τελευταία Ενημέρωση : 30/12/2008 13:53
Υπέρ των ισραηλινών βομβαρδισμών στη Λωρίδα της Γάζας τάχθηκε ανοικτά σήμερα διά του υπουργού Εξωτερικών, Κάρελ Σβάρτσενμπεργκ, η Δημοκρατία της Τσεχίας, η οποία από την 1η Ιανουαρίου αναλαμβάνει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Επικαλούμενος το δικαίωμα αυτοάμυνας ο ΥΠΕΞ της Τσεχίας τάχθηκε στο πλευρό του Ισραήλ τονίζοντας χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Mlada Fronta Dnes: «Ας συνειδητοποιήσουμε ένα πράγμα: η Χαμάς αύξησε υπερβολικά τον αριθμό των ρουκετών που εκτοξεύθηκαν εναντίον του Ισραήλ από την λήξη της εκεχειρίας, στις 19 Δεκεμβρίου. Αυτό είναι πλέον ανεπίτρεπτο», αναφέρει ο Σβάρτσενμπεργκ
Αξίζει να σημειωθεί πως η Γαλλία, η οποία θα παραδώσει την προεδρία της ΕΕ στην Πράγα, έχει καταδικάσει τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς καθώς και τις επιθέσεις με ρουκέτες των ενόπλων της Χαμάς, καλώντας αμφότερες τις πλευρές να σταματήσουν τις εχθροπραξίες. Επιπρόσθετα η γαλλική προεδρία έχει καταδικάσει τις πολλές απώλειες αμάχων και «τη δυσανάλογη χρήση βίας από το Ισραήλ», συμπλέοντας έτσι με τον γγ του ΟΗΕ Μπαν Κι-μουν που απηύθυνε έκκληση για εκεχειρία.
Ο Σβάρτσενμπεργκ, στενός σύμμαχος της Ουάσινγκτον, υποστήριξε ότι η Χαμάς έχει εξαιρέσει τον εαυτό της από τον όποιο σοβαρό πολιτικό διάλογο εξαιτίας των επιθέσεων με ρουκέτες κατά του Ισραήλ. Μάλιστα, κατηγόρησε, έμμεσα, την οργάνωση για τον αυξανόμενο αριθμό των νεκρών στη Λωρίδα της Γάζας, λέγοντας ότι η Χαμάς έχει τοποθετήσει τις βάσεις της και τις αποθήκες με όπλα που διαθέτει σε πυκνοκατοικημένες περιοχές.
«Γιατί είμαι ένας από τους λίγους που έχουν εκφράσει την κατανόησή του για τη θέση του Ισραήλ; Απολαμβάνω την πολυτέλεια του να λέω την αλήθεια», σημειώνει στη συνέντευξή του ο κ. Σβάρτσενμπεργκ.
Η εφημερίδα, επικαλούμενη πηγές του γραφείου του, έγραψε ότι ο Τσέχος ΥΠΕΞ δεν θα συμμετάσχει στη σημερινή έκτακτη σύνοδο των ομολόγων του της ΕΕ στο Παρίσι, με θέμα την κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας.
Πάντως, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε και πάλι σήμερα τόσο από τη Χαμάς όσο και από το Ισραήλ να σταματήσουν τις επιθέσεις, απευθύνοντας παράλληλα έκκληση για τη λήψη «επειγόντων μέτρων» ώστε να επιτραπεί στην ανθρωπιστική βοήθεια να φτάσει στον άμαχο πληθυσμό της Γάζας.
Σε ανακοίνωσή της, η Επιτροπή καλεί σε «άμεση κατάπαυση των στρατιωτικών εχθροπραξιών που έχουν πολύ βαριές συνέπειες για τον άμαχο πληθυσμό της Γάζας», καθώς και «να σταματήσουν οι επιθέσεις με ρουκέτες που έχουν στόχο ισραηλινούς αμάχους».
Η Επιτροπή υπογραμμίζει επίσης πως «η έλλειψη πρόσβασης στην ανθρωπιστική αρωγή δημιουργεί μια δραματική κατάσταση για χιλιάδες αμάχους» στη Γάζα και ζητεί από το Ισραήλ να επιτρέψει στους εργαζομένους των υπηρεσιών αρωγής να εισέλθουν στη Γάζα. Όπως αναφέρει, «πρέπει να ληφθούν επείγοντα μέτρα για να επιτραπεί η διανομή με πλήρη ασφάλεια της ανθρωπιστικής βοήθειας και για να διευκολυνθεί η πρόσβαση των διεθνών υπηρεσιών».
--------------------------------------------------------------------------------
"Les feuilles mortes" - Yves Montand (στίχοι Jacques Prevert) 1951 (VIDEO)
ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ "ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΙΣΙ"
Συλλήψεις αντιπολιτευόμενων στη Ζιμπάμπουε - H ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
24/12/2008
Συνεχίζονται οι συλλήψεις οπαδών του Τσβανγκιράϊ. Διατάσσονται όμως από ανώτατο δικαστή απελευθερώσεις.
Μέλος του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Ζιμπάμπουε, ο ανώτατος δικαστής Γιούνους Ομάρτζι διέταξε, σήμερα, αφού πρώτα παρουσιαστούν σε δικαστή να αφεθούν, αμέσως, ελεύθεροι ο υπέρμαχος των ανθρώπινων δικαιωμάτων Τζεστίνα Μουκόκο μαζί με οκτώ ακόμα ομοϊδεάτες του, που κρατούνται επειδή «συνωμοτούν, ώστε να ανατραπεί η κυβέρνηση του προέδρου Ρόμπερτ Μουγκάμπε», ο οποίος είναι 84 ετών ενώ το καθεστώς του έχει «ηλικία» σχεδόν ενός τετάρτου του αιώνα.
Ο Μουκόκο, πρώην παρουσιαστής τηλεοπτικού δελτίου, έχει ηγηθεί κατά το παρελθόν του αντιπολιτευόμενου κινήματος «Ειρηνικό Σχέδιο». Συνελήφθη υπό την απειλή των όπλων την 3η Δεκεμβρίου, στην πρωτεύουσα Χαράρε. Η ανωτέρω κατηγορία επισύρει στη Ζιμπάμπουε την θανατική ποινή, σημειωτέον.
Συνολικά, ο ανώτατος δικαστής διέταξε να αφεθούν ελεύθεροι 32 μαχητές για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Εδικά για τον Μουκόκο και άλλους οκτώ συγκρατούμενούς του, η απελευθέρωση θα σημαίνει σε μία πρώτη φάση ότι απλά θα μπορέσουν να οδηγηθούν σε νοσοκομείο, για θεραπείες...
Η αστυνομία στη Χαράρε «αρνείται», όμως, έστω και «ότι οι 11», από τους 32, «τελούν υπό κράτηση».
Κομβικό σημείο
Το περιστατικό αυτό, η αντιμετώπιση του δικαστικού αιτήματος από τις αρχές του Μουγκάμπε, κρίνεται από παρατηρητές ως «καθοριστικό», αναφορικά με το μέλλον που μπορεί να έχει η παρατεταμένη αναζήτηση φόρμουλας, για μιά έμπρακτη «μοιρασιά» της εξουσίας, μεταξύ της ηγεσίας Μουγκάμπε και του αντιπολιτευόμενου ηγέτη της Ζιμπάμπουε Μόργκαν Τσβανγκιρά - ο ηγέτης του «Κινήματος για τη Δημοκρατία» έχει τονίσει ότι εκείνος είναι ο αληθινός νικητής των εκλογών--.
Οι πολιτικοί παρατηρητές τονίζουν επίσης ότι, μόνον με την πολιτική συνύπαρξή των Μουγκάμπε Τσβανγκιράϊ, μπορεί αυτή η, κάποτε πλούσια χώρα της Αφρικής, να αποφύγει την κατάρρευση της εθνικής οικονομίας της μέσα στο επικείμενο 2009.
Στο μεταξύ, όμως, η Ζιμπάμπουε είναι αντιμέτωπη και με διεθνείς κυρώσεις, λόγω της πολιτικής της κατάστασης...
«Βία και νοθεία»
Το κίνημα του Μουκόκο συνέλεγε πληροφορίες για «βία και νοθεία» στην εκλογική διαδικασία που έγινε στην αφρικανική χώρα - έγιναν φέτος τον Ιούνιο. Με πολύ αγώνα, ο Μουγκάμπε αποδέχθηκε τη διεξαγωγή ενός δεύτερου γύρου εκλογών.
Μαζί με Μουκόκο και τους υπόλοιπους κρατούμενους, υπό δραματικές συνθήκες, είναι η σύζυγός ενός από αυτούς, αλλά και το περίπου δίχρονο παιδί τους...
Η κυβερνητική εφημερίδα «Κήρυκας» γράφει, στο σημερινό φύλλο της, ότι «στρατολογούσαν πολίτες, για να τους εκπαιδεύσουν στα όπλα».
Οι συνομιλίες για φόρμουλα πολιτικής συμβίωσης Μουγκάμπε-Τσβανγκιράϊ κινδύνεψαν να καταρρεύσουν την 15η Σεπετεμβρίου, επειδή συλλαμβάνονταν όλο και περισσότεροι φίλα προσκείμενοι στον δεύτερο.
--Στη Νότια Αφρική, ο τιμημένος με το βραβείο Νόμπελ της Ειρήνης, Ντέσμοντ Τούτου, κατηγόρησε την κυβέρνησή της Πρετόρια μιλώντας σήμερα στο BBC ότι, «σήμερα δεν αγωνίζεται, πλέον κατά του απαρτχάϊντ, απεμπολώντας τις ιερές παραδόσεις της»... Στη Νότια Αφρική λόγω ακριβώς της πολιτικής της ιστορίας, έχει ανατεθεί ρόλος μεσολαβητικός για την ανθρωπιστική τραγωδία, που λαμβάνει χώρα εδώ και πολλούς μήνες στη Ζιμπάμπουε - τραγική επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου της πλειοψηφίας των κατοίκων, τετραψήφιος πληθωρισμός σε πολλά βασικά είδη διαβίωσης, αλλά και επιδημία χολέρας, η οποία στην «ανατολή» του 2009 θα έχει πλέον τετραψήφιο αριθμό θυμάτων...
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ
Το Ισραήλ επιχειρεί κατά της Χαμάς και μέσω του Διαδικτύου - in.gr
in.gr
31/12/2008
Ουάσινγκτον
Την ώρα που οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται στη Λωρίδα της Γάζας, ο ισραηλινός στρατός ανοίγει το δικό του κανάλι στο YouTube με βίντεο από τις επιχειρήσεις και χρησιμοποιεί ακόμα και το Twitter για να ενημερώνει κοινό και δημοσιογράφους.
Το νέο κανάλι στο YouTube «μας βοηθά να περάσουμε το μήνυμά μας στον κόσμο» αναφέρει σε ανακοίνωσή του το γραφείο του εκπροσώπου των Ισραηλινών Ενόπλεων Δυνάμεων.
Όπως αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων το πρωί της Τετάρτης, το κανάλι έχει συγκεντρώσει 2.600 συνδρομητές και περιλαμβάνει γύρω στα δέκα βίντεο, από τα οποία ορισμένα έχουν προβληθεί πάνω από 26.000 φορές.
Το ασπρόμαυρο οπτικό υλικό περιλαμβάνει εικόνες που ελήφθησαν από μαχητικά αεροσκάφη την ώρα που επιτίθενται σε στόχους που περιγράφονται ως εγκαταστάσεις εκτόξευσης ρουκετών και αποθήκευσης στόχων, ένα κτίριο της διοίκησης της Χαμάς και ένα υπόγειο τούνελ που χρησιμοποιούν οι Παλαιστίνιοι.
Ο εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού επισήμανε ότι ορισμένα από τα βίντεο είχαν αρχικά απομακρυνθεί από το YouTube αλλά αργότερα αποκαταστάθηκαν.
Την Τρίτη, ο ταγματάρχης Αβιταλ Λάιμποβιτς, αρμόδιοα για τον ξένο Τύπο στην ισραηλινή καμπάνια στα ψηφιακά μέσα, δήλωσε στην εφημερίδα Jerusalem Post ότι «η ιστόσφαιρα και τα νέα μέσα είναι μια ακόμα ζώνη πολέμου. Πρέπει να βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή και εκεί».
Εκτός από τo YouTube, οι Ισραηλινοί «επιχειρούν» και μέσω του Twitter, μιας σχετικά νέας αλλά δημοφιλούς υπηρεσίας κοινωνικής δικτύωσης και «μικροϊστολογίων». Σύμφωνα με το δικτυακό τόπο του περιοδικού Wired, το ισραηλινό προξενείο στη Νέα Υόρκη χρησιμοποίησε την υπηρεσία για να δώσει συνέντευξη Τύπου την Τρίτη.
Οι αεροπορικές επιθέσεις κατά της Χαμάς, που συνεχίζονται την Τετάρτη για πέμπτη συνεχή ημέρα, έχουν αφήσει μέχρι στιγμής τουλάχιστον 373 νεκρούς στην παλαιστινιακή πλευρά και δύο από την πλευρά των Ισραηλινών.
Newsroom ΔΟΛ
Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008
Χαμάς: Το «παιδί» της πρώτης Ιντιφάντα (του Νασίμ Αλατράς)
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
27/01/2006
Του ΝΑΣΙΜ ΑΛΑΤΡΑΣ
Η επίσημη ίδρυση της Χαμάς, στις 15-12-1987, έξι μέρες δηλαδή μετά το ξέσπασμα της πρώτης πενταετούς Ιντιφάντα το 1987-1992, δείχνει την ταυτότητα της οργάνωσης. Οι ρίζες της όμως βρίσκονται βαθιά στην ιστορία του Κινήματος Αδελφών Μουσουλμάνων της Παλαιστίνης, στα Ιεροσόλυμα πρώτα και στη Γάζα αργότερα, ως παράρτημα του διεθνούς Κινήματος των Αδελφών μουσουλμάνων, που πρωτοεμφανίστηκαν στην Αίγυπτο και στη Συρία.
Πολλοί ιστορικοί συγκλίνουν στην άποψη ότι εάν δεν είχαν ιδρύσει οι Παλαιστίνιοι μουσουλμάνοι τη Χαμάς στη Παλαιστίνη, θα είχε περιθωριοποιηθεί το διεθνές Κίνημα των Αδελφών Μουσουλμάνων. Η σαρωτική άνοδος του αραβικού εθνικισμού, με τον πρώην πρόεδρο της Αιγύπτου, Νάσερ την περίοδο 1954 -1968 και ο πόλεμος που κήρυξε εναντίον τους ανάγκασαν τους Αδελφούς Μουσουλμάνους να μετονομάσουν το κίνημά τους και να δημιουργήσουν νέα κινήματα και ιδρύματα.
Στην Παλαιστίνη δρούσαν πρώτα μέσα από το κίνημα «Μουραμπιτούν» και λίγο αργότερα μέσα από το «Κίνημα Ισλαμικού Αγώνα» και μέσα από πολλούς θρησκευτικούς συνδυασμούς και φιλανθρωπικά ιδρύματα ώς την ίδρυση της Χαμάς, η οποία παίρνει το όνομά της από τα αρχικά της φράσης Κίνημα Ισλαμικής Αντίστασης. Αξίζει να αναφερθεί ότι ο ιδρυτής της πατριωτικής Φατάχ -το 1965- Γιάσερ Αραφάτ υπήρξε ενεργό μέλος των Αδελφών Μουσουλμάνων. Αυτός ήταν ο κυριότερος λόγος που ο Νάσερ αρνούνταν να συναντηθεί μαζί του τα πρώτα χρόνια της δράσης της Φατάχ.
Το κίνημα των Αδελφών Μουσουλμάνων στην Παλαιστίνη περιθωριοποιήθηκε περισσότερο, όταν πολλά μέλη και στελέχη του έφυγαν για να πολεμήσουν τους άπιστους κομμουνιστές στο Αφγανιστάν. Εκεί ο Παλαιστίνιος Αμπντάλα Αζάμ ίδρυσε το Κίνημα Αράβων Μουτζαχεντίν, που αργότερα αποτέλεσαν το βασικό κορμό της Αλ-Κάιντα του Μπιν Λάντεν.
Η ίδρυση της Χαμάς δεν έβρισκε στα πρώτα χρόνια θετική ανταπόκριση στους Αδελφούς Μουσουλμάνους, καθώς παραβίασε τη βασική αρχή τους: «προετοιμασία της γενιάς» πριν από την απελευθέρωση. Τελικά η Χαμάς δικαιώθηκε, γιατί έχτισε τη γενιά μέσα στον απελευθερωτικό αγώνα και έφερε τους Αδελφούς σε πολύ δύσκολη θέση. Το 1990 η Χαμάς ίδρυσε τη στρατιωτική πτέρυγα Εζ Αλ-Ντιν Αλ-Κασάμ, η οποία ευθύνεται για το μεγαλύτερο αριθμό θανάτων Ισραηλινών στη διάρκεια της Δεύτερης Ιντιφάντα που ξέσπασε το 2000. Η Χαμάς απέρριψε όλες τις συμφωνίες που υπέγραψε η PLO -Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης- και ο πρώην πρόεδρός της, Αραφάτ, με το Ισραήλ, όπως τις Συμφωνίες του Οσλο και του Γουάιτ Ρίβερ. Αρνείται μέχρι σήμερα να αναγνωρίσει το Ισραήλ και μέσα στο στρατηγικό της πρόγραμμα συμπεριλαμβάνεται η καταστροφή του και η ίδρυση ισλαμικού κράτους στην Παλαιστίνη.
Από την πρώτη στη δεύτερη Ιντιφάντα - ΠΟΛΙΤΗΣ
Εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ
31/10/2002
Η συνεχιζόμενη κρίση στο Παλαιστινιακό, προϊόν της μέχρι στιγμής αδυναμίας των εμπλεκομένων μερών να εξέλθουν του αδιεξόδου στο οποίο εισήλθε η ειρηνευτική διαδικασία τον Αύγουστο του 2000, επαναλαμβάνει, πολλές φορές με μεγαλύτερη ένταση, την Παλαιστινιακή λαϊκή εξέγερση της περιόδου 1987-1991, γνωστή ως Ιντιφάντα. Τόσο τα αίτια όσο και τα αποτελέσματα αμφοτέρων των εξεγέρσεων παρουσιάζουν μεγάλες ομοιότητες.
Η πρώτη Ιντιφάντα, που κόστισε τη ζωή σε περίπου 1800 ανθρώπους, υπήρξε η έκρηξη ενάντια στην εικοσάχρονη Ισραηλινή στρατιωτική κατοχή κατά την οποία οι πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές ανάγκες του Παλαιστινιακού πληθυσμού, ιδιαίτερα από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, οδήγησαν σε ακραία εξαθλίωση εξανεμίζοντας οποιαδήποτε ελπίδα για το μέλλον, μη αφήνοντας οποιαδήποτε άλλη επιλογή από αυτή της λαϊκής εξέγερσης.
Η Ιντιφάντα άλλαξε τις σχέσεις των Παλαιστινίων τόσο μεταξύ τους όσο και με τον κόσμο έξω από τα κατεχόμενα εδάφη. Απέδειξε την ύπαρξη ενός ενωμένου παλαιστινιακού λαού και επανέφερε το διαχωρισμό μεταξύ των εδαφών υπό ισραηλινή κατοχή και του Ισραήλ του ιδίου. Η Ισραηλινή κυβέρνηση υπήρξε ανίκανη να καταστείλει το κίνημα, καθώς βρισκόταν όλο και περισσότερο σε αμυντική στάση κατά της εξωτερικής κριτικής ενώ στο εσωτερικό αντιμετώπιζε ένα βαθύτατα διχασμένο κοινό. Από την άλλη ο χαρακτήρας της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΟΑΠ) είχε αλλάξει. Έπρεπε να λαμβάνει υπόψη της τη γνώμη αυτών που βρίσκονταν στα κατεχόμενα εδάφη καθώς και την επιθυμία τους να θέσουν ένα τέλος στην κατοχή. Αυτές οι εξελίξεις έλαβαν χώρα σε ένα καινούριο γεωπολιτικό πλαίσιο: μία μορφή αραβικής ενότητας σε σχέση με το Παλαιστινιακό και το τέλος του ψυχρού πολέμου που επέφερε μονοπώλιο στρατηγικής ισχύος στις ΗΠΑ. Η προσαρμογή της ΟΑΠ στις νέες γεωπολιτικές πραγματικότητες άνοιξε πλέον το δρόμο στις ΗΠΑ να συνομιλήσουν απευθείας μαζί της, δημιουργώντας παράλληλα κοινό έδαφος για την αμοιβαία αναγνώριση Ισραήλ και ΟΑΠ δρομολογώντας ταυτόχρονα τις συνθήκες δημιουργίας Παλαιστινιακού κράτους.
Παρά το γεγονός ότι η Ιντιφάντα δεν ανάγκασε τις Ισραηλινές δυνάμεις να αποχωρήσουν από τις κατεχόμενες περιοχές απέδειξε όμως ότι η Ισραηλινή κατοχή της Δυτικής Όχθης του Ιορδάνη και της Λωρίδας της Γάζας δεν μπορούσε να αποτελέσει μόνιμη επιλογή για το Ισραήλ.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 που άρχισε η ειρηνευτική διαδικασία, η παλαιστινιακή κοινωνία διήλθε μέσα από μία διαδικασία πολιτικοποίησης και οικοδόμησης θεσμών καθοδηγούμενη από την ΟΑΠ που ασκεί τον πλήρη πολιτικό έλεγχο στις Παλαιστινιακές αυτοδιοικούμενες περιοχές. Μία νέα γενιά με αυξημένο αριθμό αποφοίτων πανεπιστημίων και ελευθέρων επαγγελματιών άρχισαν να καταλαμβάνουν το κέντρο της πολιτικής ζωής. Το γεγονός αυτό έχει αυξήσει σημαντικά τις ανάγκες της Παλαιστινιακής κοινωνίας κάτι που δεν συμβιβάζεται με την τρέχουσα κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση που επικρατεί στις Παλαιστινιακές περιοχές που τους εξωθεί σε περαιτέρω πολιτικές απαιτήσεις για την ειρηνευτική διαδικασία και καθιστά την επιρρέπεια στη βία πιο αυξημένη. Η αδυναμία εξεύρεσης λύσης που θα οδηγεί σε ανακήρυξη Παλαιστινιακού κράτους εντείνει την εξαθλίωση στις Παλαιστινιακές περιοχές, καθιστά κατά το μέγιστο το έδαφος γόνιμο για την ενίσχυση της Ισλαμικής ριζοσπαστικής οργάνωσης Χαμάς, θέτει σε διαρκή κίνδυνο την εθνική ασφάλεια του Ισραήλ και καθιστά το μέλλον της ειρήνης και στις άλλες πτυχές του Μεσανατολικού εξαιρετικά επισφαλές.
Σήμερα, η παλαιστινιακή εξέγερση λειτουργεί σαν ισχυρός καταλύτης για ένα μεγάλο μέρος του Ισραηλινού κοινού που απορρίπτει τη στρατιωτική επιλογή ως επίλυση του Παλαιστινιακού. Παράλληλα, αποξενώνει σταδιακά το 18% του πληθυσμού του Ισραήλ που είναι Άραβες και ταυτίζονται συναισθηματικά με τους Παλαιστινίους αδελφούς τους. Επιπλέον, αυξάνει τις διεθνείς πιέσεις πάνω στην Ισραηλινή πλευρά για ταχεία και ειρηνική επίλυση του προβλήματος δημιουργώντας ταυτόχρονα ένα κλίμα διεθνούς συμπάθειας και κατανόησης για την παλαιστινιακή δυσχέρεια, με μοναδική εξαίρεση τις ΗΠΑ.
ΝTABINT MΠEN ΓΚΟΥΡΙΟΝ - Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ
Μαζί με τον Αϊνστάιν
ΤΟ ΒΗΜΑ
Νταβίντ Μπεν Γκουριόν
Πολιτικός (1886-1973)
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΛΙΟΥ | Κυριακή 11 Αυγούστου 2002
«Δεν νιώθω μέσα μου χαρά, μόνο βαθιά ανησυχία».
Αυτά ήταν τα προφητικά λόγια του πρώτου πρωθυπουργού του Ισραήλ Νταβίντ Μπεν Γκουριόν όταν το νεοσύστατο κράτος του αναγνωρίστηκε το 1948.
Ο Νταβίντ Γκριν, όπως ήταν το κοσμικό του όνομα, το έκτο παιδί πολύτεκνης οικογένειας, γεννήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 1886 στο τσαρικό Πλονσκ, στα σημερινά εδάφη της Πολωνίας και φοίτησε στο σχολείο όπου δίδασκε ο ένθερμος σιωνιστής πατέρας του. Σε ηλικία 11 ετών έχασε τη μητέρα του και τρία χρόνια αργότερα ίδρυσε μαζί με συνομηλίκους του τον Ezra, έναν σύνδεσμο αφιερωμένο στη χρήση των εβραϊκών ως κοσμικής γλώσσας. Στα 17 του δραστηριοποιήθηκε πολιτικά ως μέλος των Εργατών της Σιών (Poalei Zion) και δίδαξε για λίγο σε εβραϊκό σχολείο της Βαρσοβίας. Επηρεασμένος από τις θρησκευτικές οικογενειακές διδαχές και από τις σκληρές εικόνες των πογκρόμ κατά των εβραϊκών πληθυσμών της Ανατολικής Ευρώπης εγκαταστάθηκε το 1906 στην Παλαιστίνη, τότε οθωμανικό έδαφος, με όνειρο να θέσει τις βάσεις για ένα μελλοντικό εβραϊκό κράτος. Εργάστηκε στη Γαλιλαία, σε εβραϊκούς πορτοκαλεώνες και κελάρια κρασιού, τρεφόμενος μόνο με ψωμί. Μετά την επανάσταση των Νεοτούρκων βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη για νομικές σπουδές, οι οποίες διακόπηκαν με το ξέσπασμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Διωγμένος τον επόμενο χρόνο από την τουρκοκρατούμενη Παλαιστίνη, εγκαταστάθηκε το 1915 στη Νέα Υόρκη, όπου έμαθε αγγλικά και νυμφεύθηκε την εβραία Πόλα Μονμπέζ. Υστερα από τριετή παραμονή στις ΗΠΑ κατετάγη στις τάξεις της εβραϊκής λεγεώνας του βρετανικού στρατού για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης από τους Τούρκους, υπηρέτησε στην Αίγυπτο και επέστρεψε το 1918 στη βρετανοκρατούμενη πλέον Παλαιστίνη, η οποία δύο χρόνια αργότερα ανακηρύχθηκε «Εθνικό σπίτι» του εβραϊκού λαού υποδεχόμενη πλήθος μεταναστών από την Ευρώπη.
Στη διάρκεια του Μεσοπολέμου ηγήθηκε πολλών πολιτικών οργανισμών, μεταξύ των οποίων και η Γενική Εργατική Ομοσπονδία (Histardut). Το 1930 ίδρυσε το Mapai, το κόμμα που πρωταγωνίστησε στα πρώτα χρόνια ανεξαρτησίας του Ισραήλ. Οι βιαιότητες σε βάρος των εβραίων της Ευρώπης από τους ναζιστές από το 1936 και μετά, η άρνηση από τα περισσότερα κράτη να τους παραχωρήσουν άσυλο και η σταδιακή μεταστροφή της Βρετανίας υπέρ των Αράβων της Παλαιστίνης, που συνοδεύτηκε από περιορισμούς στη μετανάστευση εβραίων στα παλαιστινιακά εδάφη, συνέθεταν ένα ζοφερό τοπίο για την επιβίωση του όπου γης εβραϊκού πληθυσμού. Τότε ο Γκουριόν συμβούλευσε χιλιάδες νεαρούς εβραίους της Παλαιστίνης να καταταγούν στον βρετανικό στρατό στον πόλεμο κατά των ναζιστών, ενώ παράλληλα φυγάδευε κρυφά με καραβιές τους κυνηγημένους εβραίους της Ευρώπης στην Παλαιστίνη. Σταδιακά η διεθνής κοινή γνώμη άρχισε να βλέπει με συμπάθεια τη δοκιμασία τους. Η ευνοϊκή αυτή ατμόσφαιρα και η δεκαετής διαμάχη των εβραϊκών πληθυσμών με τους Βρετανούς που ήλεγχαν τα παλαιστινιακά εδάφη οδήγησαν τελικά στο ψήφισμα του 1947 από τον ΟΗΕ για τη διχοτόμηση της Παλαιστίνης σε ένα εβραϊκό και ένα αραβικό κράτος.
Στις 14 Μαΐου 1948 ο Γκουριόν ανακήρυξε την ανεξαρτησία του Ισραήλ, έγινε ο πρώτος πρωθυπουργός και υπουργός Αμυνας του νεοσύστατου κοσμικού κράτους, οργάνωσε και εξόπλισε τακτικό εθνικό στρατό, προχώρησε στον σχεδιασμό για τη δημιουργία νέων πόλεων και αποθεμάτων νερού, καθιέρωσε τη δημόσια εκπαίδευση, έθεσε τις βάσεις για την ίδρυση των θεσμών της χώρας και με την «Επιχείρηση Μαγικό Χαλί» συντόνισε την αερομεταφορά εβραίων από τις αραβικές χώρες. Λίγες ώρες μετά την ανακοίνωσή του, στρατιωτικές δυνάμεις από πέντε αραβικά κράτη εισέβαλαν στο Ισραήλ και ενώθηκαν με παλαιστινιακές δυνάμεις. Στις συρράξεις του λεγομένου Πολέμου της Ανεξαρτησίας, που ακολούθησαν κατά τη διάρκεια του επομένου ενάμιση χρόνου, το 1% του εβραϊκού πληθυσμού αφανίστηκε μαζί με χιλιάδες άραβες στρατιώτες, ενώ περισσότεροι από μισό εκατομμύριο Παλαιστίνιοι απομακρύνθηκαν από τις εστίες τους. Αναφερόμενος σχετικά ο Γκουριόν δήλωσε: «Πρέπει να κάνουμε τα πάντα ώστε (οι Παλαιστίνιοι) να μην επιστρέψουν ποτέ. Οι γηραιότεροι θα πεθάνουν και οι νεότεροι θα ξεχάσουν». «Στο Ισραήλ για να είσαι ρεαλιστής πρέπει να πιστεύεις στα θαύματα» έλεγε επίσης, αποδεχόμενος τον δύσκολο ρόλο που είχε αναλάβει. Το 1951 ίδρυσε τη Μοσάντ δηλώνοντας: «Το κράτος μας βρίσκεται σε κατάσταση πολιορκίας από τη γέννησή του. Η συλλογή πληροφοριών θα είναι η πρώτη γραμμή της άμυνάς μας». Στη διάρκεια της διακυβέρνησής του και όταν δεν αντιμετώπιζε επιθέσεις ανταρτών εντρυφούσε σε φιλοσοφικά βιβλία, μελετούσε τη Βίβλο και μάθαινε αρχαία ελληνικά για να μπορεί να διαβάζει Πλάτωνα από το πρωτότυπο. Θαυμαστής των φυσικών επιστημών, παρέθετε επίσης αυτούσια αποσπάσματα από τον Σπινόζα με μεγάλη ευκολία. Το προσωπικό του ημερολόγιο αποτελείτο από εκατοντάδες χιλιάδες σελίδες, η βιβλιοθήκη του στέγαζε 20.000 τόμους, ενώ ο ίδιος συνέγραψε αρκετά βιβλία.
Μέσα σε τέσσερα χρόνια ο πληθυσμός του Ισραήλ είχε διπλασιαστεί και μετρούσε ήδη τους πρώτους του συμμάχους: Δυτική Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία και Τουρκία. Το 1953 παραιτήθηκε από πρωθυπουργός και αποσύρθηκε στο Κιμπούτς Sde Boker στην έρημο Νεγκέβ. Επέστρεψε το 1955 στη θέση του υπουργού Αμυνας και το 1956 επανήλθε στην κορυφή της εξουσίας διατάσσοντας την εισβολή των ισραηλινών στρατευμάτων στη Λωρίδα της Γάζας και στη Χερσόνησο του Σινά (από την οποία αργότερα αποσύρθηκαν), ανοίγοντας μέτωπο με τον αιγυπτιακό στρατό ταυτόχρονα με τα γαλλοβρετανικά στρατεύματα. Αυτή η κίνηση, που από τους Αραβες χαρακτηρίστηκε ως απόδειξη των ιμπεριαλιστικών τάσεων του Ισραήλ, ήταν για τους Ισραηλινούς η μέθοδος του Μπεν Γκουριόν προς εξασφάλιση 11 ειρηνικών ετών για τον λαό του.
Το 1963 παραιτήθηκε του αξιώματός του αλλά παρέμεινε ενεργά στην πολιτική σκηνή. Τη μετέπειτα νίκη του ισραηλινού στρατού στον Πόλεμο των Εξι Ημερών το 1967 συνόδευσαν οι επιφυλάξεις του για τις επεκτατικές βλέψεις των συμπατριωτών του. Αποσύρθηκε από την πολιτική το 1970, δύο χρόνια αφότου έχασε τη σύζυγό του. Οι ανησυχίες του επιβεβαιώθηκαν το 1973 με τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ, μια πανωλεθρία για το Ισραήλ. Λίγες εβδομάδες μετά, την 1η Δεκεμβρίου 1973, άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 87 ετών. Το όνειρό του ωστόσο είχε γίνει μερικώς πραγματικότητα: οι 650.000 Ισραηλινοί του 1948 αγγίζουν σήμερα τα έξι εκατομμύρια. Ξανθοί εβραίοι από τη Ρωσία ζουν δίπλα σε μαύρους εβραίους από την Αιθιοπία και εβραίους γεννημένους στο Ισραήλ, που όμως εξακολουθεί να αναζητεί τη γαλήνη...
Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008
Six months of secret planning - then Israel moves against Hamas (The Guardian)
An Israeli border police officer fires tear gas at West Bank Palestinians protesting yesterday against Israel's action in the Gaza Strip Photograph: Muhammed Muheisen/AP
Six months of secret planning - then Israel moves against Hamas
'Patience ran out' over repeated missile attacks in south of country but strategy risks creating fresh motives for revenge and hatred
Ian Black, middle east editor
The Guardian, Monday 29 December 2008
Even as Israel's F16s were aiming their first deadly salvoes at Hamas positions in the Gaza Strip on Saturday, questions were being asked at home and abroad, about what this "shock and awe" campaign was intended to achieve - and what Israel's exit strategy would be.
Preparations
Unlike the confused and improvised Israeli response as the war against Hizbullah in Lebanon unfolded in 2006, Operation Cast Lead appears to have been carefully prepared over a long period.
Israeli media reports, by usually well-informed correspondents and analysts, alluded yesterday to six months of intelligence-gathering to pinpoint Hamas targets including bases, weapon silos, training camps and the homes of senior officials. The cabinet spent five hours discussing the plan in detail on December 19 and left the timing up to Ehud Olmert, the caretaker prime minister, and his defence minister Ehud Barak. Preparations involved disinformation and deception which kept Israel's media in the dark. According to Ha'aretz, that also lulled Hamas into a sense of false security and allowed the initial aerial onslaught to achieve tactical surprise - and kill many of the 290 victims counted so far.
Friday's decision to allow food, fuel and humanitarian supplies into besieged Gaza - ostensibly a gesture in the face of international pressure to relieve the ongoing blockade - was part of this. So was Thursday's visit to Cairo by Tzipi Livni, Israel's foreign minister, to brief Egyptian officials. The final decision was reportedly made on Friday morning.
Why now?
Barak said yesterday the timing of the operation was dictated by Israel's patience simply "having running out" in the face of renewed rocket and mortar attacks from Gaza into Israel when the shaky six-month ceasefire expired 10 days ago. "Any other sovereign nation would do the same," is the official Israeli refrain. Amid the storm of international criticism of Israel's hugely disproportionate response, it is easy to overlook the domestic pressure faced by the Israeli government over its handling of "Hamastan".
Homemade Qassam rockets and mortars rarely kill but they do terrify and have undermined Israel's deterrent power as well as keeping 250,000 residents of the south of the country in permanent danger.
But the context now is February's Israeli elections. The contest that matters is between Livni's centrist Kadima party and the rightwing Likud under Binyamin Netanyahu, who talks only of "economic peace" with the Palestinians and does not want an independent Palestinian state, as Livni does. Opinion polls show that it pays to talk tough: Livni's standing has improved in recent days. The US political timetable may be as significant. The three weeks before Barack Obama's inauguration were Israel's last chance to assume automatic diplomatic support from Washington, as it got from George Bush over both West Bank settlements and the Lebanon war.
It is hard to imagine an Israeli government testing Obama, whom it views with foreboding because of a sense he has more sympathy for the Palestinians, with a crisis of these dimensions during his first days or weeks in office.
Game plan
Livni and other Israeli officials have spoken openly of wishing to topple Hamas since the Islamist movement took over from the western-backed, Fatah-dominated Palestinian Authority (PA) in June 2007. But this may be something less ambitious. "The realistic objective of any military operation is not the ousting of Hamas, but rather ... undermining its military effectiveness and weakening its rule," is the view of Yediot Aharonot analyst Alex Fishman. Ron Ben-Yishai, another military expert, called it an attempt to "change the rules of the game." This appears to be a case of "asymmetric warfare" in which the weaker party commands disproportionate force - by repeatedly firing crude rockets or using suicide bombers - and the more powerful one responds with a massive, disproportionate blow. "The objective of an Israeli military operation in Gaza must be to undermine Hamas' desire to keep fighting, and at that point agree on a ceasefire," said Fishman.
Israel is well-informed about what happens in Gaza. Its premise is that Hamas is unpopular and that by targeting its personnel it can encourage that trend. But not all the victims are from Hamas. Some are civilians and there are security officers who belong to Fatah. And nor, crucially, has the PA been able to deliver a peace agreement with Israel, or even end its settlement activity. Most significantly, the scale of the bloodshed - ranking in Palestinian history alongside the 1948 Deir Yassin killings or the Sabra and Shatila massacres (by Israel's Christian Lebanese allies) in 1982 means renewed motives for hatred and revenge.
What next?
Israel said yesterday that it is calling up thousands of reservists. There can be little doubt that it could reoccupy and hold the coastal strip - as it did from 1967 to 2005 - but tanks and infantry would be vulnerable in guerrilla warfare against lightly-armed but highly-motivated Hamas or Islamic Jihad fighters. Civilian casualties would grow with international pressure. The only reason to deploy ground forces would be to achieve something air power could not - searching for rocket production and storage facilities that have not yet been identified.
Israeli commentators suggest the army has no appetite for a ground war, making comparisons with Lebanon in 2006, and pointing to the impending elections. Another key question for the military must be the fate of Gilad Shalit, the Israeli corporal held in Gaza since he was captured in 2006. It is hard to see negotiations on his release, and of Palestinian prisoners held by Israel, continuing in these circumstances.
Repercussions
The Gaza offensive has already fuelled anti-Israeli and anti-American feeling across the Arab world. Mahmoud Abbas, the Palestinian president, faces demands for an end to any talks with Israel. Hamas, calling for a "third intifada," accused Egypt and Jordan of colluding with the Gaza plan. If there is a silver lining in this dark cloud it is to have shown that working to achieve a lasting peace in the Middle East is still a desperately urgent task.
Σε τρίτη Ιντιφάντα καλεί και ο ηγέτης της Χεζμπολάχ Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ ON LINE
Δευτέρα, 29 Δεκεμβρίου 2008 19:11
Ο ηγέτης της Χεζμπολάχ του Λιβάνου σεΐχης Χασάν Νασράλα δήλωσε σήμερα ότι συμπαρίσταται στο κάλεσμα της ηγεσίας της Χαμάς προς τους Παλαιστίνιους, να ξεκινήσει η τρίτη Ιντιφάντα, δηλαδή εξέγερση.
«Ενώνω την φωνή μου με τους Παλαιστίνιους ηγέτες, να ξεκινήσει η τρίτη Ιντιφάντα κατά του Ισραήλ» τόνισε ο σεΐχης Νασράλα που εμφανίστηκε από μία γιγαντο-οθόνη στο χώρο συγκέντρωσης --ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο--δεκάδων χιλιάδων διαδηλωτών στα νότια περίχωρα της Βηρυτού, σε ένδειξη υποστήριξης για τα δεινά των Παλαιστινίων της Λωρίδας της Γάζας. «Η Λωρίδα της Γάζας δεν είναι μόνη (...) ο λαός της δεν είναι μόνος».
Υπενθυμίζεται ότι το Σάββατο ο εξόριστος ηγέτης των Παλαιστινίων, Χαλέντ Μεσάαλ κάλεσε και αυτό για μία νέα, την τρίτη κατά σειράν, Ιντιφάντα και με τη μορφή επιθέσεων-αυτοκτονίας μέσα στο Ισραήλ.
Υπενθυμίζεται επίσης ότι η δεύτερη Ιντιφάντα ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του έτους 2000.
Τότε, το Ισραήλ παρενέβη με τις ένοπλες δυνάμεις στην περιοχή της Δυτικής Οχθης, μέχρι να καταπνιγεί αυτή η λαϊκή εξέγερση.
Ταυτοχρόνως ο σεΐχης Νασράλα από την πλευρά του ζήτησε από την Αίγυπτο να τροποποιήσει την στάση της, τονίζοντας πάντως ότι τούτο ζητείται «με ειρηνικό τρόπο».
Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Γαλλικό πρακτορείο
Διπλή πολιτική του υπουργείου για τα φάρμακα (της Πέννυς Μπουλουτζά)
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
28/12/2008
Παρά τις εξαγγελίες, εγκύκλιος θέτει εμπόδια στη μείωση των δαπανών από τα νοσοκομεία
Της Πεννυς Μπουλουτζα
Διπλό πρόσωπο επιδεικνύει το υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης όσον αφορά τον ευαίσθητο (και «ευάλωτο»;) τομέα της φαρμακευτικής πολιτικής, εγείροντας σειρά ερωτημάτων. Την ίδια ώρα που ο υπουργός Υγείας κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος εξαγγέλλει μέτρα για τον δραστικό περιορισμό της φαρμακευτικής δαπάνης και καταγγέλλει «ύποπτες» πρακτικές στη συνταγογράφηση φαρμάκων, εγκύκλιος του υπουργείου Υγείας «κλείνει το μάτι» στις φαρμακευτικές επιχειρήσεις, «εμποδίζοντας» τα νοσοκομεία να προβούν σε ενέργειες για τη συγκράτηση των σχετικών δαπανών και «παρέχοντας άλλοθι» στην κατευθυνόμενη συνταγογραφία. Και όλα αυτά ενώ η νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη εκτιμάται ότι φέτος θα ξεπεράσει τα 1,8 δισ. ευρώ.
Ειδικότερα, εγκύκλιος που εξέδωσε η Διεύθυνση Φαρμάκων και Φαρμακείων του Υπουργείου Υγείας στις 14 Νοεμβρίου 2008, «εφιστά την προσοχή» στους διοικητές των νοσοκομείων και τα νοσοκομειακά φαρμακεία στην «πιστή τήρηση της ισχύουσας νομοθεσίας» σχετικά με τον τρόπο χορήγησης των φαρμάκων. Στην ίδια εγκύκλιο αναφέρεται ότι η συνταγογράφηση των φαρμάκων επιτρέπεται μόνο με την εμπορική τους ονομασία σε συγκεκριμένη μορφή, περιεκτικότητα, ποσότητα και δοσολογία, καθώς και ότι η συνταγογράφηση για τη θεραπεία ασθενών αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητα του θεράποντος ιατρού. Επίσης, απαγορεύει την αντικατάσταση των φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων που συνταγογραφούνται από τους θεράποντες ιατρούς για συγκεκριμένους ασθενείς με άλλα σκευάσματα όμοιας δραστικής ουσίας, χωρίς την ενημέρωση και έγκριση του συνταγογράφου θεράποντος ιατρού και υποχρεώνει τους νοσοκομειακούς φαρμακοποιούς να χορηγούν «τα εν τη ιατρική συνταγή αναγραφόμενα φάρμακα και να φροντίζουν για την επάρκεια αυτών».
Παράπονα των εταιρειών
Σαφή ερωτήματα προκαλεί το γεγονός ότι πριν από την έκδοση της εγκυκλίου, ο Σύνδεσμος Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΦΕΕ) είχε «ενημερώσει» με έγγραφό του τις υπηρεσίες του υπουργείου Υγείας ότι «σε πολλά νοσοκομεία απαντάται με ολοένα αυξημένη συχνότητα η πρακτική της αντικατάστασης των φαρμάκων που συνταγογραφούνται για τους ασθενείς από τους θεράποντες ιατρούς, με άλλα φάρμακα (γενόσημα ή μη) κατ' επιλογή των νοσοκομειακών φαρμακοποιών, χωρίς την ενημέρωση και εξουσιοδότηση των θεραπόντων ιατρών.
Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι στη επιστολή του, ο ΣΦΕΕ επικαλείται ακριβώς την ίδια νομολογία που αναφέρεται και στην εγκύκλιο του υπουργείου και επισημαίνει «παρακαλούμε στο πλαίσιο μιας γενικής εγκυκλίου να ενημερώσετε τους διοικητές και τους διευθυντές/προϊσταμένους των νοσοκομειακών φαρμακείων των δημόσιων νοσοκομείων για την ανάγκη τήρησης της ισχύουσας νομοθεσίας στη διαδικασία παροχής της νοσοκομειακής φαρμακευτικής περίθαλψης». Και ακουλουθούν -στην επιστολή του ΣΦΕΕ- ακριβώς οι ίδιες «συστάσεις» που δίνονται ως εντολές στα νοσοκομεία με την εγκύκλιο του υπουργείου Υγείας…
Εντονες αντιδράσεις
Η εγκύκλιος προκάλεσε την έντονη αντίδραση της Πανελλήνιας Ενωσης Φαρμακοποιών Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων (ΠΕΦΝΙ), η οποία σε επιστολή της με ημερομηνία 25/11/2008, προς τον υπουργό Υγείας, αντικρούει τα σημεία της επισυναπτόμενης -στην εγκύκλιο- νομολογίας ως άσχετα με το θέμα της χορήγησης σκευασμάτων από φαρμακεία κρατικών νοσοκομείων. Σε αντίστοιχη ενέργεια προέβη και η Πανελλήνια Ενωση Φαρμακοποιών με επιστολή της προς τον υπουργό Υγείας με ημερομηνία 8/12/2008.
Στην επιστολή των Φαρμακοποιών των Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων γίνεται λόγος για ενθάρρυνση της υπερσυνταγογράφησης, ενώ εκφράζεται ο φόβος για ακόμα μεγαλύτερη αύξηση της νοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ΠΕΦΝΙ, το 2008 η νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη θα ξεπεράσει τα 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ, έναντι των 1,514 δισ. ευρώ που ήταν το 2007 και 1,013 δισ. ευρώ το 2006. Οπως εξηγεί στην «Κ» ο πρόεδρος της ΠΕΦΝΙ κ. Νίκος Λάκκας, έως τώρα ίσχυε η εξής διαδικασία: η επιτροπή Φαρμάκων του νοσοκομείου εξέταζε τις αιτήσεις για την εισαγωγή νέων φαρμάκων στο νοσοκομείο με βάση επιστημονικά και οικονομικά κριτήρια. Πολλά από αυτά τα φάρμακα είναι γενόσημα (δηλαδή 20% φθηνότερα από τα πρωτότυπα) ενώ υπάρχουν περιπτώσεις που οι φαρμακευτικές εταιρείες προσφέρουν περαιτέρω έκπτωση στη νοσοκομειακή τιμή. «Είναι ενδεικτικό ότι στο νοσοκομείο που εργάζομαι», επισημαίνει ο κ. Λάκκας, «έχουν συγκεντρωθεί από τον περασμένο Μάρτιο έως σήμερα 70 αιτήσεις για εισαγωγή νέων φαρμάκων. Από αυτά τουλάχιστον 10-15 υπάρχουν ήδη ως δραστικές ουσίες στο φαρμακείο με άλλα ονόματα (εμπορικά σήματα). Ορισμένα προσφέρονται στα νοσοκομεία από τις εταιρείες με έκπτωση έως και 12% επί τις νοσοκομειακής τιμής». Ωστόσο, σύμφωνα με τον κ. Λάκκα από την ανάγνωση της εγκυκλίου προκύπτει ότι ο φαρμακοποιός είναι πλέον υποχρεωμένος να έχει επάρκεια από όλα τα συνταγογραφούμενα φάρμακα που έχουν άδεια κυκλοφορίας, με ό,τι αυτό σημαίνει για τη φαρμακευτική δαπάνη. Πάντως, όπως αναφέρει ο κ. Λάκκας, «επικοινωνήσαμε με το υπουργείο Υγείας, στελέχη του οποίου άφησαν να εννοηθεί ότι έχει γίνει μάλλον λάθος όσον αφορά την εγκύκλιο και ότι θα υπάρξει διορθωτική παρέμβαση»…
Προς το παρόν για τις διοικήσεις των περισσότερων νοσοκομείων δεν τίθεται θέμα δυσλειτουργίας των φαρμακείων εξαιτίας της εγκυκλίου. Οπως είπε στην «Κ» ο διοικητής του «Αττικόν» κ. Χρήστος Ροϊλός, «δεν έχει προκύψει πρόβλημα ούτε σε σχέση με τη λειτουργία των νοσοκομείων φαρμακείων ούτε από τα ασφαλιστικά ταμεία». Αντίστοιχη ήταν και η απάντηση που έδωσαν στην «Κ» οι διοικητές των νοσοκομείων «Τζάνειο» κ. Γιώργος Μισαηλίδης, ΚΑΤ κ. Μιχάλης Τούμπης και Γενικό Κρατικό Αθηνών κ. Αντώνης Αυγερινός.
Οι νοσοκομειακοί φαρμακοποιοί
Οι συντάκτες της επίμαχης εγκυκλίου του υπ. Υγείας, που αφορά τον τρόπο χορήγησης των φαρμάκων στους νοσηλευόμενους ασθενείς, επικαλούνται συγκεκριμένα άρθρα νόμων, Π.Δ. και αποφάσεων. Σύμφωνα με την Πανελλήνια Ενωση Φαρμακοποιών Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων όλα τα σημεία της επισυναπτόμενης νομολογίας ουδεμία σχέση έχουν με τις υποχρεώσεις των νοσοκομειακών φαρμακείων. Μεταξύ άλλων:
- Η εγκύκλιος του υπ. Υγείας λαμβάνει υπόψη το άρθρο 13 παρ. 3 του Ν.Δ. 96/73 (ΦΕΚ 172/Α/1973).
Η απάντηση της Πανελλήνιας Ενωσης Φαρμακοποιών Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων (ΠΕΦΝΙ) αναφέρει ότι «Το άρθρο που επικαλείται η εγκύκλιος αναφέρεται στη λιανική πώληση φαρμάκων από Ιδιωτικά Φαρμακεία και όχι από φαρμακεία νοσοκομείων».
- Η εγκύκλιος του υπ. Υγείας λαμβάνει υπόψη το άρθρο 3 του Ν. 3418/2005 (ΦΕΚ 287/Α/2005).
Η απάντηση της ΠΕΦΝΙ αναφέρει ότι το άρθρο αυτό «αφορά διατάξεις του νόμου περί Ιατρικής Δεοντολογίας και στο συγκεκριμένο άρθρο περιγράφεται η πλήρης ελευθερία του γιατρού να επιλέξει την ενδεδειγμένη μέθοδο θεραπείας. Σε καμία περίπτωση η μέθοδος θεραπείας δεν έχει να κάνει με εμπορικά σήματα φαρμάκων αλλά με δραστικές ουσίες».
- Η εγκύκλιος του υπ. Υγείας λαμβάνει υπόψη το άρθρο 4 παρ. 2 του Π.Δ. 121/2008 (ΦΕΚ 183Α/03.09.08).
Η απάντηση της ΠΕΦΝΙ αναφέρει ότι το άρθρο αυτό «αναφέρεται σε υποχρεώσεις φαρμακοποιών με ιδιωτικό φαρμακείο που συμβάλλονται ατομικά ή συλλογικά με ασφαλιστικά ταμεία».
ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗΝ «ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ ΠΟΣΤ» ΓΙΑ ΤΑΡΑΧΕΣ & ΣΚΟΠΙΑΝΟ! (του Λάμπρου Παπαντωνίου)
΅
Ουάσιγκτον, του Λάμπρου Παπαντωνίου
αποκλειστικά για το ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ
Με το Σκοπιανό συνδέει τις ταραχές στην Ελλάδα, με επίκεντρο την Αθήνα, το φύλλο με ημερομηνία 23/12/2008, της εφημερίδας «Ουάσιγκτον Ποστ», κύριος εκφραστής του αμερικανικού κατεστημένου και υποστηρικτής των απόψεων της εκάστοτε Αμερικανικής Κυβέρνησης. Το «άρθρο» είναι γραμμένο από την Anne Applebaum.
Εντύπωση προκαλεί ότι το ίδιο ακριβώς κείμενο δημοσιεύθηκε πρώτα στο American Enterprise Institute της αμερικανικής πρωτεύουσας, που έχει τίτλους συνεργασίας με την Αμερικανική Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών C.I.A και βασικά αποτελεί παρακλάδι αυτής!
Όπως έλεγαν πηγές, προσκείμενες στο αμερικανικό Intelligence, πρόκειται για συνταγμένο κείμενο από αμερικανικό κρατικό φορέα, που δόθηκε και στην «Ουάσιγκτον Ποστ», όπως στο προαναφερόμενο Ινστιτούτο προς δημοσίευση.
Πρέπει να επισημάνουμε, με την ευκαιρία αυτή, πώς σύσσωμος ο αμερικανικός Τύπος και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης εξακολουθούν να κρατούν ζωντανά - αν και δεν υπάρχουν - τις ταραχές στην Ελλάδα και προς την κατεύθυνση, ότι αποβλέπουν στην ανατροπή της Κυβέρνησης Καραμανλή και, κατά περίεργο τρόπο, να επιμένουν στην προκήρυξη γενικών εκλογών στην Ελλάδα.
ΤΟ «ΑΡΘΡΟ»
Αναλυτικότερα, το «άρθρο» αναφέρει εισαγωγικά, ότι το σκηνικό των ρίψεων κοκτέιλ μολότοφ εν μέσω δακρυγόνων δεν παραπέμπει στην Βουδαπέστη του 1956 ή στο Παρίσι το 1968 αλλά στην Αθήνα των τελευταίων δύο εβδομάδων. Σε αντίθεση με τις ταραχές στην Γαλλία το 2005, που ξέσπασαν σε περιοχές-θύλακες μεταναστών, οι συμμετέχοντες στις ταραχές στην Ελλάδα είναι νέοι φοιτητές πανεπιστημίων της μεσαίας τάξης. Αυτοί οι αυτοαποκαλούμενοι αναρχικοί δεν προξένησαν καταστροφές στα υποβαθμισμένα προάστια της Αθήνας, αλλά - ορμώμενοι από την «μποέμ» περιοχή των Εξαρχείων που γειτνιάζει με ένα πανεπιστημιακό κάμπους, που δεν χρησιμοποιείται πλέον αλλά στο οποίο η αστυνομία χάρη σε έναν “αδιανόητο” (extraordinary) ελληνικό νόμο δεν επιτρέπεται να εισέλθει στους χώρους του - έχουν μέχρι στιγμής προξενήσει ζημιές ύψους 1,3 δις δολ.
Βεβαίως, η σχετική απουσία των επεισοδίων από τον ευρωπαϊκά και αμερικανικά πρωτοσέλιδα καταδεικνύει το γεγονός ότι, παρά την ρητορική της Ε.Ε. για ευρωπαϊκή ενότητα, δεν παίρνει κανείς εξίσου στα σοβαρά όλες τις χώρες της Ε.Ε.
ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ
Το εξαιρετικά αρνητικό και άκρως επικίνδυνο «άρθρο» της Anne Applebaum στην WASHINGTON POST, αναφερόμενο στις ταραχές, δεν παραλείπει, μεταξύ άλλων, να υπογραμμίσει, ότι «παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι μέλος της Ε.Ε., η μεγαλύτερη συνεισφορά της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική συνίσταται στην ξεροκέφαλη πολιτική της να θέτει προσκόμματα στην διεθνή αναγνώριση της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» - για λόγους που είναι περίπλοκοι να τους αναλύσουμε - εκτός αν η τελευταία αλλάξει το όνομά της σε FYROM «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας», ένα ακρωνύμιο που όλοι οι υπόλοιποι θεωρούν καταγέλαστο. Σε ότι αφορά την εσωτερική πολιτική οι Έλληνες είναι διαβόητοι για την χάλκευση οικονομικών στοιχείων που ήταν απαραίτητα για την είσοδό τους στην ζώνη του ευρώ», αναφέρει επί λέξη το προσβλητικό «άρθρο»!
Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΙΩΝ
Σύμφωνα με τον πολιτικό επιστήμονα Στάθη Καλύβα η εξήγηση των ταραχών έγκειται στην μοναδική πολιτική κουλτούρα της Ελλάδας. Στα χρόνια της μεταπολίτευσης η κοινωνική απείθεια ακόμη και όταν αυτή προσλαμβάνει βίαια και καταστροφικά χαρακτηριστικά αντιμετωπίζεται σχεδόν πάντα «ως δικαιολογημένη αν όχι ωραιοποιημένη». Η δημιουργία βίαιων επεισοδίων αποτελεί «μια διασκεδαστική δραστηριότητα χαμηλού ρίσκου, σχεδόν μια τελετουργία κοινωνικής μετάβασης». Η αναρχική υποκουλτούρα που ανθεί στο κέντρο της Αθήνας «υποθάλπεται και σε κάποιες περιπτώσεις εγκρίνεται» από τα αριστερά κόμματα και μεγάλες εφημερίδες.
Ακόμη και αν η Ελλάδα είναι μια μη σοβαρή χώρα, ακόμη και αν η αναρχική υποκουλτούρα έχει βαθιές ρίζες στο κέντρο της Αθήνας, ακόμη και αν η διαφθορά και η ανεργία των νέων βρίσκονται σε ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα στην Ελλάδα, είναι λάθος να χαρακτηρίσει κανείς ως περιφερειακές τις ταραχές αυτές. Αν μη τι άλλο τα γεγονότα αυτά αποδεικνύουν ότι μπορεί να συμβούν σε μια πολύ ανεπτυγμένη και «μεταμοντέρνα»(post-ideological) κοινωνία της οποίας οι οργανωμένοι πολιτικοί θεσμοί δεν ενδιαφέρουν πλέον μεγάλα τμήματα του πληθυσμού.
Ένας συμπαθών των ταραξιών εξηγεί ότι οι τελευταίοι μπορεί να διαχωριστούν σε τρεις ομάδες, στους κομμουνιστές , στους αναρχικούς και σε «νέους ανθρώπους που τους αρέσει να θεωρούν τον εαυτό τους αναρχικό, αλλά που δεν γνωρίζουν τι ακριβώς πρεσβεύουν υποστηρίζουν. Είναι αυτοί που διενεργούν το πλιάτσικο και αισθάνονται ότι ο μόνος τρόπος για να ακουστούν είναι να προβαίνουν σε τέτοιου είδους ενέργειες. Ένας άλλος περιγράφει τα Εξάρχεια, ως μια παράλληλη κοινωνία με παράλληλες αξίες και ιδέες, άλλος κατηγορεί τους σοσιαλδημοκράτες που-έχοντας χάσει έδαφος σε ολόκληρη την Ευρώπη προς όφελος των αριστεριστών-δεν μπορούν να ελκύσουν τους νέους ανθρώπους. Όμως μπορεί το πρόβλημα να είναι ακόμη βαθύτερο, καθώς τα Κόμματα είναι γενικότερα και παντού αδύναμα και κατά συνέπεια και η Δημοκρατία είναι επίσης αδύναμη.
Βαδίζουμε σε μια παγκόσμια οικονομική ύφεση τα αίτια της οποίας βρίσκονται μακριά απο την Αθήνα, το Παρίσι ή το Cincinnati και οι λύσεις δεν βρίσκονται στα χέρια των πολιτικών στην Ελλάδα, Γαλλία ή Ohio. Κανείς δεν θαυμάζει αδύναμους ηγέτες και κανείς δεν θεωρεί ότι έχει νόημα το να ψηφίζει ηγέτες που ούτως ή άλλως δεν μπορούν να κάνουν τίποτε. Οι ταραχές στην Αθήνα ή οπουδήποτε αλλού στο εγγύς μέλλον οδηγούν στο συμπέρασμα ότι «αν δεν είσαι σίγουρος για τους λόγους που είσαι άνεργος, αν δεν έχεις το πολιτικό υπόβαθρο να κατανοήσεις τι πάει στραβά με την οικονομία της χώρας σου και δεν έχεις ηγέτες που φαίνονται ικανοί να επιλύσουν αυτά τα προβλήματα, ίσως η ανεξέλεγκτη βία φαντάζει ως λογικοφανής απάντηση» καταλήγει το «άρθρο».
ΕΙΚΟΝΑ «ΜΠΑΝΑΝΙΑΣ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Τέλος, τις τελευταίες μέρες, τα πάσης φύσεως αμερικανικά δημοσιεύματα, που γράφονατι αφειδώς, τονίζουν, ανάμεσα στ΄ άλλα: Ο πληθωρισμός είναι σε δυσθεώρητα ύψη. Οι τουρίστες φεύγουν από την Ελλάδα και πάνε σε Τουρκία και Κροατία. Θα χρειασθούν χρόνια, για να επιστρέψουν στη διαλυμένη Ελλάδα. Η Κυβέρνηση Καραμανλή χρειάζεται χρήματα, για να θέσει τα πράγματα υπό έλεγχο, διαφορετικά θα αποσταθεροποιηθεί. Παρουσιάζουν το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, ως την μόνη διάδοχο λύση για την εκτόνωση της πολιτικής κρίσης. Και δεν παραλείπουν να συνδέουν τις πολιτικές ταραχές στην Ελλάδα και με αναμενόμενες και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως γράφουν χαρακτηριστικά, Ισπανία και Ιταλία.
Πρόκειται για πρόδηλη προσπάθεια, όπως διατείνονται αξιόλογοι πολιτικοί αναλυτές, πρόκλησης ευρύτερων συγκρούσεων στη Χερσόνησο της Βαλκανικής, με απώτερο και αποκλειστικό στόχο πρόκλησης ζημιάς στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που είναι διακαής πόθος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής!
Ουάσιγκτον, του Λάμπρου Παπαντωνίου
αποκλειστικά για το ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ
Με το Σκοπιανό συνδέει τις ταραχές στην Ελλάδα, με επίκεντρο την Αθήνα, το φύλλο με ημερομηνία 23/12/2008, της εφημερίδας «Ουάσιγκτον Ποστ», κύριος εκφραστής του αμερικανικού κατεστημένου και υποστηρικτής των απόψεων της εκάστοτε Αμερικανικής Κυβέρνησης. Το «άρθρο» είναι γραμμένο από την Anne Applebaum.
Εντύπωση προκαλεί ότι το ίδιο ακριβώς κείμενο δημοσιεύθηκε πρώτα στο American Enterprise Institute της αμερικανικής πρωτεύουσας, που έχει τίτλους συνεργασίας με την Αμερικανική Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών C.I.A και βασικά αποτελεί παρακλάδι αυτής!
Όπως έλεγαν πηγές, προσκείμενες στο αμερικανικό Intelligence, πρόκειται για συνταγμένο κείμενο από αμερικανικό κρατικό φορέα, που δόθηκε και στην «Ουάσιγκτον Ποστ», όπως στο προαναφερόμενο Ινστιτούτο προς δημοσίευση.
Πρέπει να επισημάνουμε, με την ευκαιρία αυτή, πώς σύσσωμος ο αμερικανικός Τύπος και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης εξακολουθούν να κρατούν ζωντανά - αν και δεν υπάρχουν - τις ταραχές στην Ελλάδα και προς την κατεύθυνση, ότι αποβλέπουν στην ανατροπή της Κυβέρνησης Καραμανλή και, κατά περίεργο τρόπο, να επιμένουν στην προκήρυξη γενικών εκλογών στην Ελλάδα.
ΤΟ «ΑΡΘΡΟ»
Αναλυτικότερα, το «άρθρο» αναφέρει εισαγωγικά, ότι το σκηνικό των ρίψεων κοκτέιλ μολότοφ εν μέσω δακρυγόνων δεν παραπέμπει στην Βουδαπέστη του 1956 ή στο Παρίσι το 1968 αλλά στην Αθήνα των τελευταίων δύο εβδομάδων. Σε αντίθεση με τις ταραχές στην Γαλλία το 2005, που ξέσπασαν σε περιοχές-θύλακες μεταναστών, οι συμμετέχοντες στις ταραχές στην Ελλάδα είναι νέοι φοιτητές πανεπιστημίων της μεσαίας τάξης. Αυτοί οι αυτοαποκαλούμενοι αναρχικοί δεν προξένησαν καταστροφές στα υποβαθμισμένα προάστια της Αθήνας, αλλά - ορμώμενοι από την «μποέμ» περιοχή των Εξαρχείων που γειτνιάζει με ένα πανεπιστημιακό κάμπους, που δεν χρησιμοποιείται πλέον αλλά στο οποίο η αστυνομία χάρη σε έναν “αδιανόητο” (extraordinary) ελληνικό νόμο δεν επιτρέπεται να εισέλθει στους χώρους του - έχουν μέχρι στιγμής προξενήσει ζημιές ύψους 1,3 δις δολ.
Βεβαίως, η σχετική απουσία των επεισοδίων από τον ευρωπαϊκά και αμερικανικά πρωτοσέλιδα καταδεικνύει το γεγονός ότι, παρά την ρητορική της Ε.Ε. για ευρωπαϊκή ενότητα, δεν παίρνει κανείς εξίσου στα σοβαρά όλες τις χώρες της Ε.Ε.
ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ
Το εξαιρετικά αρνητικό και άκρως επικίνδυνο «άρθρο» της Anne Applebaum στην WASHINGTON POST, αναφερόμενο στις ταραχές, δεν παραλείπει, μεταξύ άλλων, να υπογραμμίσει, ότι «παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι μέλος της Ε.Ε., η μεγαλύτερη συνεισφορά της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική συνίσταται στην ξεροκέφαλη πολιτική της να θέτει προσκόμματα στην διεθνή αναγνώριση της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» - για λόγους που είναι περίπλοκοι να τους αναλύσουμε - εκτός αν η τελευταία αλλάξει το όνομά της σε FYROM «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας», ένα ακρωνύμιο που όλοι οι υπόλοιποι θεωρούν καταγέλαστο. Σε ότι αφορά την εσωτερική πολιτική οι Έλληνες είναι διαβόητοι για την χάλκευση οικονομικών στοιχείων που ήταν απαραίτητα για την είσοδό τους στην ζώνη του ευρώ», αναφέρει επί λέξη το προσβλητικό «άρθρο»!
Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΙΩΝ
Σύμφωνα με τον πολιτικό επιστήμονα Στάθη Καλύβα η εξήγηση των ταραχών έγκειται στην μοναδική πολιτική κουλτούρα της Ελλάδας. Στα χρόνια της μεταπολίτευσης η κοινωνική απείθεια ακόμη και όταν αυτή προσλαμβάνει βίαια και καταστροφικά χαρακτηριστικά αντιμετωπίζεται σχεδόν πάντα «ως δικαιολογημένη αν όχι ωραιοποιημένη». Η δημιουργία βίαιων επεισοδίων αποτελεί «μια διασκεδαστική δραστηριότητα χαμηλού ρίσκου, σχεδόν μια τελετουργία κοινωνικής μετάβασης». Η αναρχική υποκουλτούρα που ανθεί στο κέντρο της Αθήνας «υποθάλπεται και σε κάποιες περιπτώσεις εγκρίνεται» από τα αριστερά κόμματα και μεγάλες εφημερίδες.
Ακόμη και αν η Ελλάδα είναι μια μη σοβαρή χώρα, ακόμη και αν η αναρχική υποκουλτούρα έχει βαθιές ρίζες στο κέντρο της Αθήνας, ακόμη και αν η διαφθορά και η ανεργία των νέων βρίσκονται σε ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα στην Ελλάδα, είναι λάθος να χαρακτηρίσει κανείς ως περιφερειακές τις ταραχές αυτές. Αν μη τι άλλο τα γεγονότα αυτά αποδεικνύουν ότι μπορεί να συμβούν σε μια πολύ ανεπτυγμένη και «μεταμοντέρνα»(post-ideological) κοινωνία της οποίας οι οργανωμένοι πολιτικοί θεσμοί δεν ενδιαφέρουν πλέον μεγάλα τμήματα του πληθυσμού.
Ένας συμπαθών των ταραξιών εξηγεί ότι οι τελευταίοι μπορεί να διαχωριστούν σε τρεις ομάδες, στους κομμουνιστές , στους αναρχικούς και σε «νέους ανθρώπους που τους αρέσει να θεωρούν τον εαυτό τους αναρχικό, αλλά που δεν γνωρίζουν τι ακριβώς πρεσβεύουν υποστηρίζουν. Είναι αυτοί που διενεργούν το πλιάτσικο και αισθάνονται ότι ο μόνος τρόπος για να ακουστούν είναι να προβαίνουν σε τέτοιου είδους ενέργειες. Ένας άλλος περιγράφει τα Εξάρχεια, ως μια παράλληλη κοινωνία με παράλληλες αξίες και ιδέες, άλλος κατηγορεί τους σοσιαλδημοκράτες που-έχοντας χάσει έδαφος σε ολόκληρη την Ευρώπη προς όφελος των αριστεριστών-δεν μπορούν να ελκύσουν τους νέους ανθρώπους. Όμως μπορεί το πρόβλημα να είναι ακόμη βαθύτερο, καθώς τα Κόμματα είναι γενικότερα και παντού αδύναμα και κατά συνέπεια και η Δημοκρατία είναι επίσης αδύναμη.
Βαδίζουμε σε μια παγκόσμια οικονομική ύφεση τα αίτια της οποίας βρίσκονται μακριά απο την Αθήνα, το Παρίσι ή το Cincinnati και οι λύσεις δεν βρίσκονται στα χέρια των πολιτικών στην Ελλάδα, Γαλλία ή Ohio. Κανείς δεν θαυμάζει αδύναμους ηγέτες και κανείς δεν θεωρεί ότι έχει νόημα το να ψηφίζει ηγέτες που ούτως ή άλλως δεν μπορούν να κάνουν τίποτε. Οι ταραχές στην Αθήνα ή οπουδήποτε αλλού στο εγγύς μέλλον οδηγούν στο συμπέρασμα ότι «αν δεν είσαι σίγουρος για τους λόγους που είσαι άνεργος, αν δεν έχεις το πολιτικό υπόβαθρο να κατανοήσεις τι πάει στραβά με την οικονομία της χώρας σου και δεν έχεις ηγέτες που φαίνονται ικανοί να επιλύσουν αυτά τα προβλήματα, ίσως η ανεξέλεγκτη βία φαντάζει ως λογικοφανής απάντηση» καταλήγει το «άρθρο».
ΕΙΚΟΝΑ «ΜΠΑΝΑΝΙΑΣ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Τέλος, τις τελευταίες μέρες, τα πάσης φύσεως αμερικανικά δημοσιεύματα, που γράφονατι αφειδώς, τονίζουν, ανάμεσα στ΄ άλλα: Ο πληθωρισμός είναι σε δυσθεώρητα ύψη. Οι τουρίστες φεύγουν από την Ελλάδα και πάνε σε Τουρκία και Κροατία. Θα χρειασθούν χρόνια, για να επιστρέψουν στη διαλυμένη Ελλάδα. Η Κυβέρνηση Καραμανλή χρειάζεται χρήματα, για να θέσει τα πράγματα υπό έλεγχο, διαφορετικά θα αποσταθεροποιηθεί. Παρουσιάζουν το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, ως την μόνη διάδοχο λύση για την εκτόνωση της πολιτικής κρίσης. Και δεν παραλείπουν να συνδέουν τις πολιτικές ταραχές στην Ελλάδα και με αναμενόμενες και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως γράφουν χαρακτηριστικά, Ισπανία και Ιταλία.
Πρόκειται για πρόδηλη προσπάθεια, όπως διατείνονται αξιόλογοι πολιτικοί αναλυτές, πρόκλησης ευρύτερων συγκρούσεων στη Χερσόνησο της Βαλκανικής, με απώτερο και αποκλειστικό στόχο πρόκλησης ζημιάς στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που είναι διακαής πόθος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής!
Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008
Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008
Ο Γ. Γραμματικάκης για το πείραμα του αιώνα (CERN) - EXPRESS
express.gr
Πηγή: ΑΠΕ 10/09/08-14:26
''Μπορεί να βρούμε το σωματίδιο του Θεού αλλά τον ίδιο τον Θεό αμφιβάλλω'', ανέφερε ο ερευνητής του "Δημόκριτου" και του CERN κ. Γιώργος Γραμματικάκης, που μεταξύ άλλων διατέλεσε δυο φορές πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης και πρόεδρος του Ιόνιου Πανεπιστημίου.
Μιλώντας στην ιντερνετική τηλεόραση του εθνικού πρακτορείου με αφορμή το μεγαλύτερο πείραμα στον κόσμο, ο κ. Γραμματικάκης ανέφερε ''σήμερα, άρχισε το αποκαλούμενο πείραμα του αιώνα γιατί πραγματικά οι διαστάσεις, το κόστος και ο κόσμος που συνεργάζεται ξεπερνούν σε ένα βαθμό τα ανθρώπινα όρια. Το πείραμα αυτό στοχεύει στην αναπαράσταση των πρώτων στιγμών του σύμπαντος.
Δηλαδή το σύμπαν υποθέτουμε ότι δημιουργήθηκε πριν από περίπου 13 δισεκατομμύρια χρόνια και αυτό το πείραμα θα δημιουργήσει τέτοιες ενέργειες συγκρούσεως των πρωτονίων -που είναι βασικά συστατικά της ύλης- ούτως ώστε θα προσομοιάζει με εκείνες τις πρώτες στιγμές δημιουργίας και επομένως θα μας δώσει -ελπίζουμε τουλάχιστον- μερικές σημαντικές απαντήσεις σε εκρεμμούντα ερωτήματα. Για το χώρο και το χρόνο, για το ποια είναι η βασική θεωρία του σύμπαντος, είναι η θεωρία των χορδών, είναι το ενιαίο πρότυπο και την αναζήτηση ορισμένων καινούργιων σωματιδίων, ανάμεσα τους είναι και ένα που επονομάζεται το σωματίδιο του Θεού. Βεβαία μπορεί να βρούμε το σωματίδιο του Θεού αλλά τον ίδιο τον Θεό αμφιβάλω αν τον δούμε ποτέ'', τόνισε.
Ο κ. Γραμματικάκης υποστήριξε ότι ''σε πλήρη λειτουργία το πείραμα θα είναι ίσως μετά από 2-3 μήνες και τα πρώτα πραγματικά αποτελέσματα τα περιμένουμε σε ένα χρόνο από τώρα. Το πείραμα λοιπόν αρχίζει σήμερα, άρχισε ήδη αλλά η εξέλιξή του θα είναι μακροχρόνια και υπολογίζουμε ότι θα διαρκέσει περί τα δέκα χρόνια και εκτός από τα επιστημονικά ερωτήματα θα προσπαθήσει να αντιμετωπίσει και θέματα που βέβαια ενδιαφέρουν πολύ περισσότερο τον καθημερινό άνθρωπο, όπως την καταπολέμηση του καρκίνου ,όπως την ρύπανση του περιβάλλοντος γιατί ακριβώς η τεχνολογία που αναπτύσσεται σε αυτό το πείραμα είναι τόσο εξειδικευμένη και αξιοθαύμαστη που συνήθως δίνει την ευκαιρία σε μεγάλες εξελίξεις, σε πολλούς τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας. Είμαστε όπως λένε οι διπλωμάτες συγκρατημένα αισιόδοξοι, ίσως σε 2-3 μήνες να μπορούμε να πούμε περισσότερα''.
Οσο για τους στόχους του πειράματος, ο κ. Γραμματικάκης πιστεύει ότι είναι πάρα πολλοί. ''Κανείς δεν περιμένει να πετύχουν όλοι του οι στόχοι και εμένα προσωπικά με ενδιαφέρει το αναπάντεχο. Να βρεθεί κάτι που κανένας δεν το περιμένει γιατί αυτό θα δημιουργήσει πραγματικό προβληματισμό, πραγματικές ανατροπές. Ενα πείραμα είναι πετυχημένο όταν επιβεβαιώνει ορισμένα πράγματα αλλά όταν κυρίως ανοίγει τους δρόμους σε νέα σκέψη και νέα επιστημονική περιπέτεια''.
The world particle - BBC Το σωματίδιο του Θεού
Πηγή: ΑΠΕ 10/09/08-14:26
''Μπορεί να βρούμε το σωματίδιο του Θεού αλλά τον ίδιο τον Θεό αμφιβάλλω'', ανέφερε ο ερευνητής του "Δημόκριτου" και του CERN κ. Γιώργος Γραμματικάκης, που μεταξύ άλλων διατέλεσε δυο φορές πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης και πρόεδρος του Ιόνιου Πανεπιστημίου.
Μιλώντας στην ιντερνετική τηλεόραση του εθνικού πρακτορείου με αφορμή το μεγαλύτερο πείραμα στον κόσμο, ο κ. Γραμματικάκης ανέφερε ''σήμερα, άρχισε το αποκαλούμενο πείραμα του αιώνα γιατί πραγματικά οι διαστάσεις, το κόστος και ο κόσμος που συνεργάζεται ξεπερνούν σε ένα βαθμό τα ανθρώπινα όρια. Το πείραμα αυτό στοχεύει στην αναπαράσταση των πρώτων στιγμών του σύμπαντος.
Δηλαδή το σύμπαν υποθέτουμε ότι δημιουργήθηκε πριν από περίπου 13 δισεκατομμύρια χρόνια και αυτό το πείραμα θα δημιουργήσει τέτοιες ενέργειες συγκρούσεως των πρωτονίων -που είναι βασικά συστατικά της ύλης- ούτως ώστε θα προσομοιάζει με εκείνες τις πρώτες στιγμές δημιουργίας και επομένως θα μας δώσει -ελπίζουμε τουλάχιστον- μερικές σημαντικές απαντήσεις σε εκρεμμούντα ερωτήματα. Για το χώρο και το χρόνο, για το ποια είναι η βασική θεωρία του σύμπαντος, είναι η θεωρία των χορδών, είναι το ενιαίο πρότυπο και την αναζήτηση ορισμένων καινούργιων σωματιδίων, ανάμεσα τους είναι και ένα που επονομάζεται το σωματίδιο του Θεού. Βεβαία μπορεί να βρούμε το σωματίδιο του Θεού αλλά τον ίδιο τον Θεό αμφιβάλω αν τον δούμε ποτέ'', τόνισε.
Ο κ. Γραμματικάκης υποστήριξε ότι ''σε πλήρη λειτουργία το πείραμα θα είναι ίσως μετά από 2-3 μήνες και τα πρώτα πραγματικά αποτελέσματα τα περιμένουμε σε ένα χρόνο από τώρα. Το πείραμα λοιπόν αρχίζει σήμερα, άρχισε ήδη αλλά η εξέλιξή του θα είναι μακροχρόνια και υπολογίζουμε ότι θα διαρκέσει περί τα δέκα χρόνια και εκτός από τα επιστημονικά ερωτήματα θα προσπαθήσει να αντιμετωπίσει και θέματα που βέβαια ενδιαφέρουν πολύ περισσότερο τον καθημερινό άνθρωπο, όπως την καταπολέμηση του καρκίνου ,όπως την ρύπανση του περιβάλλοντος γιατί ακριβώς η τεχνολογία που αναπτύσσεται σε αυτό το πείραμα είναι τόσο εξειδικευμένη και αξιοθαύμαστη που συνήθως δίνει την ευκαιρία σε μεγάλες εξελίξεις, σε πολλούς τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας. Είμαστε όπως λένε οι διπλωμάτες συγκρατημένα αισιόδοξοι, ίσως σε 2-3 μήνες να μπορούμε να πούμε περισσότερα''.
Οσο για τους στόχους του πειράματος, ο κ. Γραμματικάκης πιστεύει ότι είναι πάρα πολλοί. ''Κανείς δεν περιμένει να πετύχουν όλοι του οι στόχοι και εμένα προσωπικά με ενδιαφέρει το αναπάντεχο. Να βρεθεί κάτι που κανένας δεν το περιμένει γιατί αυτό θα δημιουργήσει πραγματικό προβληματισμό, πραγματικές ανατροπές. Ενα πείραμα είναι πετυχημένο όταν επιβεβαιώνει ορισμένα πράγματα αλλά όταν κυρίως ανοίγει τους δρόμους σε νέα σκέψη και νέα επιστημονική περιπέτεια''.
The world particle - BBC Το σωματίδιο του Θεού
PRAYERS - ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Dear Lord,
Even though I clutch my blanket and growl when the alarm rings, thank you Lord, that I can hear.
There are many who are deaf.
Even though I keep my eyes closed against the morning light as long as possible, thank you Lord, that I can see.
Many are blind.
Even though I huddle in my bed and put off rising, thank you Lord, that I have the strength to rise.
There are many who are bedridden.
Even though the first hour of my day is hectic, when socks are lost, toast is burnt and tempers are short, thank yoy Lord, for my family.
There are many who are lonely.
Even though our breakfast table never looks like the pictures in magazines and the menu is at times unbalanced, thank you Lord, for the food we have.
There are many who are hungry.
Even though the routine of my job often is hard, thank you Lord, for the opportunity to work.
There are many who have no job.
Even though I grumble and bemoan my fate from day to day and wish my circumstances were not so modest,
thank you Lord, for life.
ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ: ΕΝΑ ΘΥΜΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ
της Χριστιάννας Λούπα
Μνήσθητι Κύριε: Για την ώρα που η λεπίδα του φονιά άστραψε
κι όλος ο Θεός της Τραγωδίας εφάνη.
Μνήσθητι Κύριε: Για την ώρα που άξαφνα κι οι εννιά αδερφές,
εσκύψαν να της βάλουνε των αιώνων το στεφάνι.
Άγγελος Σικελιανός
Ποια ήταν η Ελένη Παπαδάκη; Ένα όνομα που στους παλιότερους κάτι θυμίζει, στους νεότερους όμως παραμένει ανεπίτρεπτα άγνωστο, θαμμένο στην αχλή της Ιστορίας, τσαλακωμένο από κακόβουλες φήμες, ίντριγκες και πάθη, που στοίχησαν τη ζωή σε χιλιάδες Έλληνες κατά τη διάρκεια του μισαρού και καταραμένου Εμφυλίου Πολέμου. Ενός πολέμου που γύρισε την Ελλάδα πολλά χρόνια πίσω, τη στιγμή που η υπόλοιπη Ευρώπη, σαν τον Φοίνικα, ξαναγεννιόταν από την τέφρα της.
63 χρόνια πριν, τον Δεκέμβριο του 1944, η Αθήνα είχε μετατραπεί σε ένα απέραντο πεδίο μάχης, όπου αδέρφια σκότωναν αδέρφια, γείτονες κατέδιδαν γείτονες, οδομαχίες ταλαιπωρούσαν τους κατοίκους της πρωτεύουσας, λαϊκά δικαστήρια καταδίκαζαν κόσμο σε θάνατο, καταργώντας κάθε νόμο και δικαίωμα και μια μαζική παράνοια είχε καταλάβει και τις δύο παρατάξεις, που διέπραξαν τα πιο ειδεχθή εγκλήματα.
Ένα θύμα των καιρών, ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα, υπήρξε και η κορυφαία ηθοποιός του θεάτρου Ελένη Παπαδάκη. Όταν πρωτοδιάβασα την ιστορία της συγκλονίστηκα τόσο πολύ, που άρχισα να αναζητώ διάφορες πηγές που θα μου έδιναν πληροφορίες για τη ζωή της και τον άδικο θάνατό της. Κάποιοι ίσως έχουν διαβάσει το εκπληκτικό βιβλίο του Γιώργου Θεοτοκά «Ασθενείς και οδοιπόροι», που αναφέρεται στη ζωή της μεγάλης τραγωδού, βάσει του οποίου γυρίστηκε και η ομώνυμη σειρά στην τηλεόραση με τη μοναδική ερμηνεία της Καρυοφυλλιάς Καραμπέτη.
Η Ελένη Παπαδάκη γεννήθηκε στις 4 Νοεμβρίου του 1908 στην οδό Ιπποκράτους 70Β, σ’ ένα νεοκλασικό σπίτι απ’ αυτά που κοιτώντας τα σήμερα προσπαθούμε να μαντέψουμε την ιστορία των ανθρώπων που τα κατοίκησαν κάποτε και που συμπτωματικά υπάρχει ακόμα. Μεγάλωσε μέσα σε μια οικόγενεια διανοούμενων και η ίδια πήρε πολύ καλή μουσική μόρφωση, μιλώντας μάλιστα τέσσερις γλώσσες. Η μεγάλη της αγάπη, ωστόσο, υπήρξε πάντοτε το θέατρο και τελικά έπεισε τους γονείς της να παρακολουθήσει τα μαθήματα της Δραματικής Σχολής του Ελληνικού Ωδείου ως ακροάτρια.
Το ταλέντο της δεν άργησε να αναγνωριστεί και πολύ σύντομα βρέθηκε να παίζει στο πλευρό «ιερών τεράτων» του θεάτρου, όπως η Μαρίκα Κοτοπούλη, ο Αλέξης Μινωτής, η Κατίνα Παξινού. Οι ερμηνείες της πάντως ως Αντιγόνη, Εκάβη και Κλυταιμνήστρα θα κάνουν το κοινό να παραληρεί, ενώ πλήθος άλλων ρόλων θα την τοποθετήσουν στην κορυφή της πυραμίδας χωρίς καμία αμφιβολία.
Δυστυχώς όμως, δεν θα αργήσει - διορισμένη πλέον στο νεοσύστατο Εθνικό Θέατρο το 1932 - να βρεθεί αντιμέτωπη με απίστευτες αντιζηλίες και παρασκηνιακές ίντριγκες καταξιωμένων συναδέλφων της, που βλέπουν το ανερχόμενο άστρο της σαν απειλή και προσπαθούν με κάθε τρόπο να την παραγκωνίσουν.
Από την Αγγλία, που είχε πάει με την Κατίνα Παξινού και άλλους ηθοποιούς για να δώσουν κάποιες θεατρικές παραστάσεις, έγραφε σε φίλη της: «Δεν φαντάζεσαι πόσο «καλλιεργημένο» είναι το έδαφος από την Κατίνα για την Κατίνα… Η κατάστασις πάντοτε αηδής».
Κι ενώ οι κλίκες έχουν στην κυριολεξία βαλθεί να την κατασπαράξουν, τα μίση και τα πάθη των αντίπαλων ιδεολογιών ταλανίζουν τη χώρα μας. Οι διαβολές για το πρόσωπο της Ελένης διασπείρονται συστηματικά από τους καρεκλοκένταυρους της θεατρικής σκηνής και η «ρετσινιά» της «αντιδραστικής» την εποχή εκείνη είναι η πιο σίγουρη μέθοδος όχι μόνο για παραγκωνισμό, αλλά και για πλήρη εξόντωση.
Ως φιλενάδα του κατοχικού πρωθυπουργού Ράλλη άρχισαν να την παρουσιάζουν λοιπόν οι αντίπαλοί της, κάτι που ανάμεσα στη φανατική αριστερή ιδεολογία της εποχής βρήκε ισχυρό έρεισμα, μια και ισοδυναμούσε με έγκλημα καθοσιώσεως. Η ίδια πάντως δεν παραδέχτηκε ποτέ μια τέτοια σχέση.
Μία πρόγευση λαϊκού δικαστηρίου αποτέλεσε η «δίκη» του Σωματείου των Ηθοποιών στο θέατρο Διονύσια στις 24 Νοεμβρίου 1944. «Θάνατος στην πουτάνα!», ακουγόταν από πολλά στόματα και η Ελένη Παπαδάκη διαγράφηκε από το Σωματείο. Σε επιστολή που έστειλε ωστόσο, προς τη συνέλευση, μια και η ίδια δεν παρέστη για να απολογηθεί, διαβάζουμε μεταξύ άλλων: «Κατά πόσον η όλη στάσις μου κατά το διάστημα της κατοχής υπήρξεν «αντεθνική, αντισυναδελφική, εγωιστική και απρεπής», δύνανται καλλίτερον από εμέ να διαφωτίσουν την Συνέλευσιν πολλοί εκλεκτοί συνάδελφοι, οι οποίοι, ασφαλώς θα παρίστανται εις αυτήν, αλλά και πολλοί επίσης διακεκριμένοι συνάδελφοι μη προς εμέ φιλικά διακείμενοι, θα ευρεθούν έστω και κατ’ ιδίαν σκεπτόμενοι ότι εις πολλάς περιπτώσεις η στάσις μου υπήρξε κάθε άλλο παρά αντισυναδελφική ή εγωιστική…».
Πράγματι, η «πριγκίπισσα της μοναξιάς», όπως την αποκαλούσαν, κατά τη διάρκεια της Κατοχής λόγω των διασυνδέσεών της, είχε καταφέρει να σώσει πολύ κόσμο ανεξαρτήτως ιδεολογίας, μεταξύ των οποίων τον γιό του γνωστού βιβλιοπώλη Ελευθερουδάκη και τον γιατρό Γιώργο Μουστρούφα, κατοπινό στέλεχος του Υπουργείου Υγείας υπό τον Πέτρο Κόκκαλη στην Κυβέρνηση του Βουνού. Όμως όλα αυτά είχαν ξεχαστεί τόσο γρήγορα…
Η αυλαία για την τελευταία πράξη του δράματος είχε πια ανοίξει. Ο δρόμος ήταν έτοιμος για τον τελικό αφανισμό.
Θλιβερές λεπτομέρειες σκηνοθετούν το προσωπικό της δράμα. Η Ελένη δεν υποδύεται πια κανέναν ρόλο. Πρωταγωνιστεί στο τραγικό τέλος της ίδιας της ζωής της. Την νύχτα της 21ης προς 22α Δεκεμβρίου του 1944, μέσα σε μια Αθήνα που παραπαίει και κοχλάζει από το μίσος, η άτυχη τραγωδός θα συλληφθεί από τον ΕΛΑΣ και θα μεταφερθεί στο διυλιστήριο της Ούλεν στο Γαλάτσι, που έχει μετατραπεί σε κολαστήριο. Ο «καπετάν Ορέστης» θα βγάλει την καταδικαστική απόφαση: Θάνατος με τσεκούρι!
Ο Βάσσος Μακαρώνας εξ άλλου, που την εκτέλεσε τελικά με περίστροφο, θα δηλώσει αργότερα: «Δεν λυπήθηκα παρά το γούνινο παλτό της που το πήρε ο Ορέστης».
Όταν στις 26 Ιανουαρίου του 1945 άρχισε η εκταφή των πτωμάτων, βρέθηκε και το δικό της μαζί με μερικά άλλα σε έναν λάκκο. Δυο μέρες αργότερα έγινε η κηδεία της στον Άγιο Γεώργιο τον Καρύτση. Μαθητές της Δραματικής Σχολής απέθεσαν κλαριά πάνω στο φέρετρο, ενώ πλήθος καλλιτεχνικού και πνευματικού κόσμου μέσα σε μια φορτισμένη από πένθος κι αγανάκτηση ατμόσφαιρα, παραβρέθηκε στην κηδεία.
Ο Αλέξης Σολομός με τον συγκινητικό του επικήδειο, συμπύκνωσε πολλά μέσα σε λίγες λέξεις:
«…Χρειάζεται να φανούμε μεγάλοι, να φανούμε τέλειοι(…)για να μπορέσουμε να ονομαστούμε χωρίς τύψεις, συνάδελφοι της Ελένης Παπαδάκη(…). Χάσαμε ένα απ’ το πιο τρανά κι απ’ τα πιο σπάνια καυχήματα της ελληνικής σκηνής - χάσαμε έναν καλό φίλο κι έναν ωραίο άνθρωπο(…). Κοιμήσου ειρηνικά, αγαπημένη φίλη…Ίσαμε επάνω δεν φτάνουν μήτε η αρρώστια μιας εποχής, μήτε μιας φυλής η παραφροσύνη. Μια λέξη ακόμα: συγχώρεσέ μας…».
Ο νέος πρωθυπουργός της Ταϊλάνδης και ο Νικολαΐδης - ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
neoskosmos.com
24/12/2008
Σε αναλύσεις του ο αυστραλιανός τύπος εκτιμά ότι ο 44χρονος Αμπχισίτ Βεζτζαζίβα, που εξελέγη και επισήμως ως ο 27ος πρωθυπουργός της Ταϊλάνδης, έπειτα από την ψηφοφορία στη σύνοδο της Κάτω Βουλής, πρόσκειται φανατικά στη μοναρχία.
Στις αναλύσεις υποστηρίζεται, όμως, ότι κάποιοι υποστηρικτές της μοναρχίας της κάνουν ζημιές μιας και εμφανίζονται ως "βασιλικότεροι του βασιλέως".
Ως χαρακτηριστική περίπτωση αναφέρεται η συνεχιζόμενη φυλάκιση του ομογενούς Χάρη Νικολαΐδη.
Όπως επισημαίνεται στα δημοσιεύματα, ο 41χρονος Χάρης Νικολαΐδης, εκπαιδευτικός και δημοσιογράφος της ομογενειακής εφημερίδας "Νέος Κόσμος", βρίσκεται σε φυλακή της Ταϊλάνδης από τις 31 Αυγούστου με την κατηγορία της προσβολής της μοναρχίας, κατηγορία που μπορεί να επιφέρει φυλάκιση ως 15 έτη.
Το 2005 ο Χάρης Νικολαΐδης εξέδωσε (μέσω αυτοχρηματοδότησης) ένα βιβλίο σε 50 αντίτυπα - εκ των οποίων πουλήθηκαν τα εφτά - και το οποίο περιλάμβανε μια παράγραφο για τη βασιλική οικογένεια. Τα δημοσιεύματα του αυστραλιανού τύπου υποστηρίζουν ότι οι φρουροί της μοναρχίας στην Ταϊλάνδη με τέτοιου είδους πράξεις [όπως η φυλάκιση του Νικολαΐδη] βλάπτουν την ίδια τη μοναρχία και ότι θα έπρεπε αντιθέτως να αναζητήσουν τρόπους για μια πιο ισορροπημένη συνύπαρξη του θεσμού της βασιλείας με τη δημοκρατία.
Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008
"ΟΙ ΜΟΙΡΑΙΟΙ" ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ (1884 - 1974) (VIDEO)
ΑΠΑΓΓΕΛΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΒΑΡΝΑΛΗΣ
Ο Κώστας Βάρναλης γεννήθηκε στον Πύργο (Μπουργκάς) της Βουλγαρίας το 1884, όπου βίωσε το κλίμα του ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897. Το επίθετό του, αν όχι καλλιτεχνικό δηλώνει καταγωγή από τη Βάρνα όπου έμεναν πολλοί Έλληνες. Το 1898 τέλειωσε το Ελληνικό Σχολείο και συνέχισε την εκπαίδευσή του στα Ζαρίφεια διδασκαλεία της Φιλιππούπολης και έπειτα με την υποστήριξη του Μητροπολίτη Αγχιάλου ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει Φιλολογία όπου και πήρε μέρος στη διαμάχη για το Γλωσσικό Ζήτημα ως υποστηρικτής των δημοτικιστών.
Το 1908 πήρε το πτυχίο του και άρχισε να εργάζεται στην εκπαίδευση στην αρχή στο ελληνικό διδασκαλείο του Πύργου (Μπουργκάς) σε ηλικία δεκαοχτώ ετών και στη συνέχεια στην Ελλάδα (στην Αμαλιάδα) και μεταξύ άλλων στην Ανωτάτη Παιδαγωγική Ακαδημία Αθηνών. Διετέλεσε για πολλά χρόνια καθηγητής μέσης εκπαίδευσης ενώ εργάστηκε για βιοποριστικούς λόγους και ως δημοσιογράφος.
Από το 1910 άρχισε να ασχολείται με τη λογοτεχνική μετάφραση και ως το 1916 ολοκλήρωσε τους Ηρακλείδες του Ευριπίδη, τον Αίαντα του Σοφοκλή, τα Απομνημονεύματα του Ξενοφώντα και τον Πειρασμό του Αγίου Αντωνίου του Φλωμπέρ. Μετά το δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο, στον οποίο πήρε μέρος, φοίτησε στο Διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης του Γληνού.
Το 1919 πήγε στο Παρίσι με υποτροφία και παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας, φιλολογίας, κοινωνιολογίας και αισθητικής. Τότε προσχώρησε στον μαρξισμό και τον διαλεκτικό υλισμό και αναθεώρησε τις προηγούμενες απόψεις του για την ποίηση, τόσο σε θεωρητικό, όσο και σε πρακτικό επίπεδο. Καρπός αυτής της στροφής στάθηκε το ποίημα Προσκυνητής. Το 1922 δημοσίευσε τους Μοιραίους στο περιοδικό Νεολαία και τη Λευτεριά στο περιοδικό Μούσα. Το 1924 δίδαξε νεοελληνική λογοτεχνία στην Παιδαγωγική Ακαδημία υπό τη διεύθυνση του Γληνού. Το 1926 παύτηκε από τη θέση του ως καθηγητή της Παιδαγωγικής Ακαδημίας, με αφορμή ένα δημοσίευμα της Εστίας που δημοσίευσε ένα απόσπασμα από Το φως που καίει. Ο Βάρναλης στράφηκε στη δημοσιογραφία και έφυγε για τη Γαλλία ως ανταποκριτής της Προόδου.
Το 1935 πήρε μέρος ως αντιπρόσωπος των Ελλήνων συγγραφέων στο Συνέδριο Σοβιετικών Συγγραφέων στη Μόσχα και μετά εξορίστηκε στη Μυτιλήνη και τον Άγιο Ευστράτιο. Tο 1956 τιμήθηκε από την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών και το 1959 τιμήθηκε με το βραβείο Λένιν. Υπήρξε συνεργάτης σε πολλά περιοδικά και εγκυκλοπαίδειες μεταξύ των οποίων και στη Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια. Πέθανε στις 16 Δεκεμβρίου 1974.
(Πηγή: Βικιπαίδεια)
Ο Κώστας Βάρναλης γεννήθηκε στον Πύργο (Μπουργκάς) της Βουλγαρίας το 1884, όπου βίωσε το κλίμα του ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897. Το επίθετό του, αν όχι καλλιτεχνικό δηλώνει καταγωγή από τη Βάρνα όπου έμεναν πολλοί Έλληνες. Το 1898 τέλειωσε το Ελληνικό Σχολείο και συνέχισε την εκπαίδευσή του στα Ζαρίφεια διδασκαλεία της Φιλιππούπολης και έπειτα με την υποστήριξη του Μητροπολίτη Αγχιάλου ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει Φιλολογία όπου και πήρε μέρος στη διαμάχη για το Γλωσσικό Ζήτημα ως υποστηρικτής των δημοτικιστών.
Το 1908 πήρε το πτυχίο του και άρχισε να εργάζεται στην εκπαίδευση στην αρχή στο ελληνικό διδασκαλείο του Πύργου (Μπουργκάς) σε ηλικία δεκαοχτώ ετών και στη συνέχεια στην Ελλάδα (στην Αμαλιάδα) και μεταξύ άλλων στην Ανωτάτη Παιδαγωγική Ακαδημία Αθηνών. Διετέλεσε για πολλά χρόνια καθηγητής μέσης εκπαίδευσης ενώ εργάστηκε για βιοποριστικούς λόγους και ως δημοσιογράφος.
Από το 1910 άρχισε να ασχολείται με τη λογοτεχνική μετάφραση και ως το 1916 ολοκλήρωσε τους Ηρακλείδες του Ευριπίδη, τον Αίαντα του Σοφοκλή, τα Απομνημονεύματα του Ξενοφώντα και τον Πειρασμό του Αγίου Αντωνίου του Φλωμπέρ. Μετά το δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο, στον οποίο πήρε μέρος, φοίτησε στο Διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης του Γληνού.
Το 1919 πήγε στο Παρίσι με υποτροφία και παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας, φιλολογίας, κοινωνιολογίας και αισθητικής. Τότε προσχώρησε στον μαρξισμό και τον διαλεκτικό υλισμό και αναθεώρησε τις προηγούμενες απόψεις του για την ποίηση, τόσο σε θεωρητικό, όσο και σε πρακτικό επίπεδο. Καρπός αυτής της στροφής στάθηκε το ποίημα Προσκυνητής. Το 1922 δημοσίευσε τους Μοιραίους στο περιοδικό Νεολαία και τη Λευτεριά στο περιοδικό Μούσα. Το 1924 δίδαξε νεοελληνική λογοτεχνία στην Παιδαγωγική Ακαδημία υπό τη διεύθυνση του Γληνού. Το 1926 παύτηκε από τη θέση του ως καθηγητή της Παιδαγωγικής Ακαδημίας, με αφορμή ένα δημοσίευμα της Εστίας που δημοσίευσε ένα απόσπασμα από Το φως που καίει. Ο Βάρναλης στράφηκε στη δημοσιογραφία και έφυγε για τη Γαλλία ως ανταποκριτής της Προόδου.
Το 1935 πήρε μέρος ως αντιπρόσωπος των Ελλήνων συγγραφέων στο Συνέδριο Σοβιετικών Συγγραφέων στη Μόσχα και μετά εξορίστηκε στη Μυτιλήνη και τον Άγιο Ευστράτιο. Tο 1956 τιμήθηκε από την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών και το 1959 τιμήθηκε με το βραβείο Λένιν. Υπήρξε συνεργάτης σε πολλά περιοδικά και εγκυκλοπαίδειες μεταξύ των οποίων και στη Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια. Πέθανε στις 16 Δεκεμβρίου 1974.
(Πηγή: Βικιπαίδεια)
Μουγκάμπε: Η Ζιμπάμπουε μου ανήκει... - ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 20/12/2008
Χαρτονόμισμα 10 δισεκατομμυρίων τύπωσε η κεντρική τράπεζα της Ζιμπάμπουε που η αξία του στη μαύρη αγορά δεν ξεπερνά τα 20 δολάρια, σε μια απέλπιδα προσπάθειά της να αντιμετωπιστούν οι σοβαρές ελλείψεις ρευστότητας. Την ίδια ώρα, ο πρόεδρος της χώρας αψηφώντας τις επανειλημμένες εκκλήσεις για παραίτησή του δηλώνει: «Η Ζιμπάμπουε μου ανήκει». Οι τιμές στα αγαθά διπλασιάζονται καθημερινά, τρόφιμα και καύσιμα δεν υπάρχουν, ενώ σαρώνει η επιδημία χολέρας που έχει στοιχίσει τη ζωή σε τουλάχιστον χίλιους εκατό ανθρώπους κι όλ' αυτά στη σκιά των προσδοκιών που σκόρπισαν σαν χαμηλό σύννεφο, εξαιτίας του αδιεξόδου στο οποίο οδηγήθηκαν οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στον πρόεδρο Μουγκάμπε και στην αντιπολίτευση. Ο υπερ-πληθωρισμός υποχρέωσε την κεντρική τράπεζα να προχωρήσει και πάλι στην έκδοση νέων χαρτονομισμάτων που βεβαίως χάνουν σχεδόν αμέσως την αξία τους. Χαρτονομίσματα του ενός και των 5 δισεκατομμυρίων τέθηκαν επίσης σε κυκλοφορία, ενώ το μηνιαίο όριο απόσυρσης μετρητών πενταπλασιάστηκε φθάνοντας στα 10 δισεκατομμύρια. Ο μόνος που δεν πτοείται είναι ο πρόεδρος της Ζιμπάμπουε, Ρόμπερτ Μουγκάμπε, που όχι μόνο δηλώνει ότι τα αφρικανικά κράτη δεν έχουν «τη γενναιότητα» να προσφύγουν στη χρήση βίας για να εκδιώξουν την κυβέρνησή του, αλλά θεωρεί και τη χώρα ιδιοκτησία του. «Ποτέ μα ποτέ δεν θα ξεπουλήσω τη χώρα μου. Ποτέ, ποτέ δεν θα παραδοθώ. Η Ζιμπάμπουε μου ανήκει», δήλωσε στο δικό του... μήκος κύματος.
Κ. ΤΖ. (Πηγές: Ασ. Πρες, Reuters)
Η κρίση χτύπησε και το Χάρβαρντ - ΤΟ ΒΗΜΑ
Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008
Η μείωση των αποθεμάτων κατά 8 δισ. δολάρια οδηγεί το διάσημο πανεπιστήμιο σε περικοπές
Στην Ελλάδα μπορεί τα πανεπιστήμια να απολαμβάνουν την ηρεμία της απομόνωσής τους, αλλά στην υπόλοιπη υφήλιο οι «γίγαντες» του εκπαιδευτικού συστήματος τραντάζονται. Η διεθνής κρίση άγγιξε ήδη το πρώτο πανεπιστήμιο στον κόσμο, κατά τις διεθνείς κατατάξεις των ΑΕΙ. Το αμερικανικό Χάρβαρντ ετοιμάζεται για μεγάλες περικοπές προκειμένου να αντιμετωπίσει την ξαφνική μείωση των αποθεμάτων από τα κληροδοτήματά του κατά οκτώ δισεκατομμύρια δολάρια. Η ξαφνική «βουτιά» στα οικονομικά του Χάρβαρντ- που έφτασε το 22% σε τέσσερις μόνο μήνες- τράνταξε γερά τη διοίκηση του ιδρύματος, καθώς αποκάλυψε ότι η δυσοίωνη οικονομική περίοδος που διανύουμε αγγίζει πλέον και «πλούσια» πανεπιστήμια της Αμερικής. Η μείωση των εισοδημάτων του Χάρβαρντ είναι εντυπωσιακή, αν συγκρίνει κανείς την εφετινή οικονομική κατάσταση του ιδρύματος με την εικόνα που παρουσίαζε τα προηγούμενα χρόνια. Το ύψος των αποθεμάτων του πανεπιστημίου από τα κληροδοτήματά του έφτασε πέρυσι τα 36,9 δισεκατομμύρια δολάρια, έπειτα από μια αύξηση περίπου 20% που είχαν πάρει το 2007 σε σχέση με το 2006.
Το άμεσο μέλλον υπόσχεται ακόμη μεγαλύτερες περικοπές, αναφέρεται σε επιστολή που έστειλε η πρόεδρος του ιδρύματος κυρίαΝτριου Φάουστπρος τους επικεφαλής των τμημάτων του. Στην επιστολή της αναφέρει ότι το Χάρβαρντ προετοιμάζεται για περαιτέρω μείωση των αποθεμάτων του που μπορεί να φτάσει και το 30% συνολικά, ως τον Ιούνιο του 2009.
«Πρέπει να προετοιμαστούμε και να σχεδιάσουμε το μέλλον με καθαρό βλέμμα γύρω από την πραγματικότητα που βρίσκεται μπροστά μας»αναφέρεται στην επιστολή της προέδρου του ιδρύματος.
«Η προοπτική της απώλειας τόσο μεγάλων ποσών», λέει η πρόεδρος του Χάρβαρντ, «θα έχει αντίκτυπο στον προϋπολογισμό μας αλλά και στον σχεδιασμό που είχαμε κάνει, με το δεδομένο μάλιστα ότι και τα υπόλοιπα εισοδήματά μας αναμένεται ότι θα δοκιμαστούν από την κρίση».
Πολλοί από τους τομείς του Χάρβαρντ βασίζονταν ως και κατά 50% στα κληροδοτήματά του για να λειτουργήσουν. Η επιστολή της κυρίας Φάουστ καταλήγει στη διαπίστωση ότι τα τμήματα του ιδρύματος θα πρέπει να συνεργαστούν ώστε να περικοπούν δραστικά τα έξοδά τους. Στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, που έχει τον τρίτο υψηλότερο αριθμό κληροδοτημάτων- μετά το Χάρβαρντ και το Γέιλ-, ο πρόεδρος και ο πρύτανης του ιδρύματος προσφέρθηκαν να περικόψουν κατά 10% τους μισθούς τους. Στην περίπτωση του πρώτου ωστόσο ο μισθός του φτάνει τα 700.000 δολάρια τον χρόνο...
Ομάδα εργασίας από Ομπάμα για συνδρομή οικογενειών μεσαίας τάξης - Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
21/12/2008
Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα ανακοίνωσε σήμερα τη δημιουργία ομάδας εργασίας, με επικεφαλής τον αντιπρόεδρό του Τζο Μπάιντεν, η οποία θα έχει στόχο να βοηθήσει τις αμερικανικές οικογένειες της μεσαίας τάξης που έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση.
«Η κυβέρνησή μου θα αφιερωθεί απολύτως στο μέλλον της μεσαίας τάξης και των οικογενειών στις οποίες εργάζονται και οι δύο γονείς», σημειώνει ο Ομπάμα σε ανακοίνωσή του. «Θα βρίσκονται στο επίκεντρο της δράσης μας κάθε μέρα στον Λευκό Οίκο», προσθέτει.
Ο Ομπάμα προβλέπει να στελεχώσει την ομάδα αυτή με υψηλόβαθμους αξιωματούχους, οι οποίοι θα επεξεργαστούν σχέδια που θα έχουν στόχο τη βελτίωση των συνθηκών ζωής των οικογενειών που είναι αντιμέτωπες με την άνοδο της ανεργίας, την κρίση ακινήτων και τον περιορισμό των πιστώσεων.
Η ομάδα εργασίας, της οποίας θα ηγείται ο Μπάιντεν, θα αποτελείται κυρίως από τους υπουργούς Υγείας, Παιδείας και Εργασίας και θα αρχίσει τις εργασίες της από τις 20 Ιανουαρίου που θα αναλάβει καθήκοντα ο Ομπάμα.
«Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος και εγώ γνωρίζουμε ότι οι οικονομικές συνθήκες των οικογενειών στις οποίες εργάζονται και οι δύο γονείς έχουν επιδεινωθεί και σκοπεύουμε να το αλλάξουμε αυτό», σημειώνει παράλληλα ο Μπάιντεν σε ανακοίνωσή του. Η ομάδα εργασίας θα δημοσιεύει ετησίως στο Ίντερνετ έκθεση με τα ευρήματά της και τις συστάσεις της.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από AΠΕ
Συγκρούσεις νέων με την αστυνομία και στη Σουηδία - Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
20/12/2008
ΑΡ, AFP
Συγκρούσεις νέων με την αστυνομία σημειώθηκαν τα τελευταία τρία βράδια στο Μάλμε της Σουηδίας, με επίκεντρο την κατάληψη ενός ισλαμικού κέντρου. Οι αρχές δεν συνδέουν το ξέσπασμα βίας με τα γεγονότα των τελευταίων ημερών στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της αστυνομίας, Τσάρλι Νίλσον, οι νέοι πέταξαν πέτρες, προξένησαν ζημιές σε δημόσια κτίρια, έβαλαν φωτιές σε αρκετούς κάδους απορριμμάτων και κοντέινερ, καθώς και σε τουλάχιστον δύο αυτοκίνητα. Από τις συγκρούσεις δεν υπήρξαν τραυματίες, ενώ έγινε μία σύλληψη.
Αφορμή, ισλαμικό κέντρο
Επίκεντρο των ταραχών είναι το προάστιο Ρόζενγκααρντ του Μάλμε, στο οποίο κατοικούν πολλοί μουσουλμάνοι μετανάστες. Εκεί υπήρχε ένα ισλαμικό κέντρο και τζαμί που υποχρεώθηκε να κλείσει, καθώς οι ιδιοκτήτες του ακινήτου αποφάσισαν να του αλλάξουν χρήση. Στις 24 Νοεμβρίου, έγινε κατάληψη του χώρου από νεαρούς που επεδίωκαν να βρεθεί λύση για τη διατήρηση του ισλαμικού κέντρου. Τη Δευτέρα, η αστυνομία επέδραμε και απομάκρυνε τους καταληψίες, απελευθερώνοντας το κτίριο. Την Τρίτη οι νέοι επιχείρησαν να το ανακαταλάβουν, αλλά η αστυνομία δεν το επέτρεψε και το βράδυ της ίδιας ημέρας άρχισαν οι συγκρούσεις, που κάθε βράδυ κλιμακώνονται. «Η αρχή ήταν η κατάληψη του κτιρίου. Αλλά δεν είναι πια αυτός ο λόγος. Εχουν φθάσει άλλοι ταραχοποιοί που εκμεταλλεύονται την κατάσταση», δήλωσε η Εύα-Γκουν Βέστφορντ, εκπρόσωπος της αστυνομίας.
Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008
Η ΡΩΣΙΑ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ
Greek American News Agency
19.12.08
Μια είδηση που ίσως εξηγεί πολλά και αναδεικνύει το δημοφιλές Blog STRATΕGY GEOPOLITICS (εξιδεικευμένο σε θέματα ανάλυσης διεθνών σχέσεων με επίκεντρο την Ελλάδα) και δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη -αλλά δυστυχώς τα ελληνικά ΜΜΕ σχεδόν έθαψαν- είναι οι δηλώσεις υπο-στήριξης προς τον Κ. Καραμανλή και την κυβέρνηση του τις οποίες έκανε αποκλειστικά στο επίσης διεθνούς κύρους ελληνικό DefenceNet ο Ρώσος πρέσβης στην Αθήνα{βλ. παρακάτω}.
Εμείς εκείνο που σημειώνουμε για ακόμα μια φορά είναι ότι όλα όσα γίνονται στην Ελλάδα, μετά το ατυχές και όντως συγκλονιστικό γεγονός της εν ψυχρώ δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και όσα ακολούθησαν και -όπως αρκετοί δυστυχώς και πολιτικοί- προαναγγέλουν φαίνεται ότι θα επακολουθήσουν δεν είναι άσχετα μεταξύ τους... Όλα τα γεγονότα έχουν μεταξύ τους ένα συνδετικό κρίκο όπως ορθώς έχει αναλυθεί από έλληνες και ξένους αναλυτές στην Ευρώπη. Όλα αυτά τα θλιβερά γεγονότα -τα οποία έχουν προαναγγελθεί με το πιο επίσημο και κατηγορηματικό τρόπο - και διασύρουν διεθνώς την Ελλάδα είναι κομμάτια ενός παζλ... Ενός πάζλ τα κομμάτια του οποίου κρατούν άλλοι στα χέρια τους... Ενός πάζλ που και μόνο η σκέψη στην θέα της εικόνας που σχηματίζεται μέρα τη μέρα ώρα την ώρα λεπτό το λεπτό τρομάζει... Ένα είναι βέβαιο, πως μπορεί αυτές οι δηλώσεις του Ρώσου Πρέσβη ανοιχτής υποστήριξης προς τον Κώστα Καραμναλή δεν θα περάσουν απαρατήρητες στην Ουάσιγγκτον και από εκείνους που καθόριζουν και σχεδιάζουν την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ... Αυτό είναι το μόνο βέβαιο διαβάζοντας τες θα κατλάβετε πολλά...
Την σαφή πρόθεση της Ρωσίας να στηρίξει την ελληνική οικονομία στην δύσκολη φάση που διέρχεται, (παρέχοντας ταυτοχρόνως και έμμεση στήριξη στην κυβέρνηση Καραμανλή), διατυπώνει με σχετικές αποκλειστικές δηλώσεις του στο defencenet.gr ο πρέσβης της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Αθήνα, Αndrey Valentinovich Vdovin. Ο Ρώσος πρέσβης, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του defencenet.gr, τονίζει ότι: -"Τώρα η Ρωσία διατηρεί την 3η θέση παγκοσμίως σε αποθέματα συναλλάγματος και χρυσού - περίπου 450 δισ. δολλ. Εκτός από αυτό, έχουμε και σημαντικά εφεδρικά κεφάλαια, που συγκεντρώσαμε χάρη στο ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια ο προϋπολογισμός έκλεινε με μεγάλο πλεόνασμα. Θέλω να τονίσω ότι, παρά την οικονομική κρίση, η Ρωσία δεν φεύγει από την παγκόσμια αγορά κρατικών ομολόγων και συνεχίζει να παρέχει δάνεια σε εκείνες τις χώρες που έχουν ανάγκη από χρηματική βοήθεια, υπό αμοιβαία δεκτούς όρους." Είναι μία σαφή θέση σε ότι αφορά τον κίνδυνο "παύσης του εξωτερικού δανεισμού" για την χώρα μας, που έχει διατυπωθεί κινδυνολογικά από κάποιες πλευρές. Είναι κοινό μυστικό ότι η Ρωσία αποτελεί έναν από τους κυριότερους δανειοδότες (σε κάποιες δημοπρασίες, τον κυριότερο) του Ελληνικού Δημοσίου, μέσω της αγοράς κρατικών τίτλων.
-"Η Ρωσία επίσης εξετάζει το ενδεχόμενο της ενίσχυσης της συμβολής της στο ΔΝΤ, κάτι που θα επιτρέψει να επεκτείνουμε τα συλλογικά προγράμματα οικονομικής βοήθειας σε χώρες που είναι ιδιαίτερα τρωτές απέναντι σε κρίσεις. Δηλαδή, δεν καθόμαστε πάνω σε σακούλες γεμάτες με χρήματα αλλά χρησιμοποιούμε τα μεγάλα αποθέματα που διαθέτουμε με στόχο τη σταθεροποίηση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος." Με απλά λόγια "Ξεχάστε το δυτικό μονοπώλιο στην διαχείριση του ΔΝΤ. Εχουμε ρευστό και θα απαιτήσουμε να υπάρχουν συναποφάσεις στην διαχείρισή του". -"Τα βραχυπρόθεσμα οφέλη από τα δάνεια δεν μπορούν να συγκριθούν με τα πλεονεκτήματα που εισπράττουν οι χώρες από την εμπορική και επενδυτική συνεργασία. Όπως γνωρίζετε καλά, πετύχαμε συμφωνίες για κοινά έργα πολλών δισ. ευρώ στον τομέα της ενέργειας, στα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση του όγκου εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των χωρών μας. Όμως το δυναμικό των σχέσεων είναι πολύ μεγαλύτερο." Καλεί την Ελλάδα να ενισχύσει ακόμα περισσότερο τους εμπορικούς και επενδυτικούς δεσμούς με την Ρωσία. -"Είμαι βέβαιος ότι δεν πρέπει να επικεντρωνόμαστε στα δάνεια, αλλά στις επενδύσεις και εμπόριο, που μπορούν να προσφέρουν στους πολίτες της Ρωσίας και της Ελλάδος πραγματικό αμοιβαίο όφελος. Ακριβώς αυτό έχουν ως στόχο οι προσπάθειες και της ρωσικής ηγεσίας και της κυβέρνησης του κ.Κ.Καραμανλή."
Εκτός του ότι τονίζει τα αυτονόητα σε ότι αφορά το αδιέξοδο του δανεισμού, προχωρά σε δήλωση υποστήριξης της πολιτικής της κυβέρνησης Καραμανλή στις ελληνορωσικές σχέσεις, αλλά και εμμέσης στήριξης της συγκεκριμένης κυβέρνησης, αφού ΄"ονοματίζει" την κυβέρνηση Καραμανλή, αποφεύγοντας το αόριστο και διπλωματικό "ελληνική κυβέρνηση" που συνηθίζεται στα κείμενα των διπλωματών. Το πλήρες κείμενο της απάντησης του πρέσβη της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Αθήνα, Andrey Vdovin και το σχετικό ερώτημα, έχουν ως εξής: - Η πρόσφατη οικονομική κρίση έχει δημιουργήσει σοβαρούς κλυδωνισμούς στις οικονομίες πολλών χωρών. Στην Ελλάδα η οικονομική κρίση έχει ως αποτέλεσμα την υπερβολική αύξηση του κόστους (spread) εξωτερικού δανεισμού. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι αν δεν μπορέσει να μας παράσχει οικονομική βοήθεια η Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτή θα αναζητηθεί από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) με όλα τα δυσάρεστα επακόλουθα.Η Ρωσία, θα μπορούσε να βοηθήσει οικονομικά την Ελλάδα, δεδομένου ότι οι δύο χώρες έχουν συμφωνήσει σε ένα κοινό πλαίσιο στρατηγικής σχέσης μεταξύ τους; Α.V.: Εκ των πραγμάτων, η σημερινή οικονομική κρίση, που ξεκίνησε στις ΗΠΑ, απέκτησε παγκόσμιο χαρακτήρα. Δυστυχώς, δεν παράκαμψε και τις δικές μας χώρες - τη Ρωσία και την Ελλάδα, αν και δεν έχουμε καμία σχέση με την εμφάνιση της κρίσης. Στη πρόσφατη συνάντηση της οικονομικής G20 η Ρωσία έκανε μια σειρά από προτάσεις για την ριζική αναδιοργάνωση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, τα διαρθρωτικά ελαττώματα στη λειτουργία του οποίου είναι πλέον φανερά για όλους.
Οι προτάσεις μας υποστηρίχθηκαν από τους εταίρους μας και συμπεριλήφθηκαν στα final documents της συνόδου κορυφής. Ο στόχος τους είναι η βαθιά μεταρρύθμιση των παγκοσμίων οικονομικών και όχι απλώς να βάλουμε λίγο καλλυντικό. Πιστεύω ότι η εφαρμογή των συμφωνηθέντων της G20 για συλλογικά μέτρα θα μας επιτρέψει να βγούμε σύντομα από την «ελικοειδή πτήση». Τώρα η Ρωσία διατηρεί την 3η θέση παγκοσμίως σε αποθέματα συναλλάγματος και χρυσού - περίπου 450 δισ. Εκτός από αυτό, έχουμε και σημαντικά εφεδρικά κεφάλαια, που συγκεντρώσαμε χάρη στο ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια ο προϋπολογισμός έκλεινε με μεγάλο πλεόνασμα. Θέλω να τονίσω ότι, παρά την οικονομική κρίση, η Ρωσία δεν φεύγει από την παγκόσμια αγορά κρατικών ομολόγων και συνεχίζει να παρέχει δάνεια σε εκείνες τις χώρες που έχουν ανάγκη από χρηματική βοήθεια, υπό αμοιβαία δεκτούς όρους. Η Ρωσία επίσης εξετάζει το ενδεχόμενο της ενίσχυσης της συμβολής της στο ΔΝΤ, κάτι που θα επιτρέψει να επεκτείνουμε τα συλλογικά προγράμματα οικονομικής βοήθειας σε χώρες που είναι ιδιαίτερα τρωτές απέναντι σε κρίσεις. Δηλαδή, δεν καθόμαστε πάνω σε σακούλες γεμάτες με χρήματα αλλά χρησιμοποιούμε τα μεγάλα αποθέματα που διαθέτουμε με στόχο τη σταθεροποίηση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι τα βραχυπρόθεσμα οφέλη από τα δάνεια δεν μπορούν να συγκριθούν με τα πλεονεκτήματα που εισπράττουν οι χώρες από την εμπορική και επενδυτική συνεργασία. Όπως γνωρίζετε καλά, πετύχαμε συμφωνίες για κοινά έργα πολλών δισ. ευρώ στον τομέα της ενέργειας, στα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση του όγκου εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των χωρών μας. Όμως το δυναμικό των σχέσεων είναι πολύ μεγαλύτερο. Είμαι βέβαιος ότι δεν πρέπει να επικεντρωνόμαστε στα δάνεια, αλλά στις επενδύσεις και εμπόριο, που μπορούν να προσφέρουν στους πολίτες της Ρωσίας και της Ελλάδος πραγματικό αμοιβαίο όφελος. Ακριβώς αυτό έχουν ως στόχο οι προσπάθειες και της ρωσικής ηγεσίας και της κυβέρνησης του κ.Κ.Καραμανλή.
Υ.Γ.-Συγχαρητήρια στο Defencenet για την συνέντευξη.΄Ισως η σημαντικότερη είδηση των ημερών σε ότι αφορά τις διεθνείς σχέσεις της Ελλάδος.΄Ομηρος Φωτιάδης
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
